Ενημέρωση : στο πρώτο κεφάλαιο υπάρχει τρέιλερ της Ιστορίας ♡
Απόσπασμα ιστορίας:
?- Βλέπω μετακινείσαι συχνά..
Μ- Τι? (απαντά σοκαρισμένη ) .. Κοιτα δεν σε φοβάμαι...
?- Εγώ γιατί νομίζω το αντίθετο ?
Μ- (αρχιζει να δακρύζει) δεν μπορείς να μου...
Γ.Μ- Δεν σε ενημέρωσαν ? Φεύγω για λίγες μέρες στο χωριό και θα λείπω απο το σπίτι και σε πήρα να σε ρωτήσω αν θέλεις να πας στο σπίτι μου να μεινεις , μιας και σου αρέσει εκεί.
Μ- Ναι βεβαιως , με μεγάλη μου χαρά
ΓΜ- Ωραία παιδί μου , θα τα πούμε αύριο πρωί πρωί
Μ- Εντάξει γιαγιά , καλό σου βράδυ ..
Την επόμενη μέρα η Μιράντα πήρε το λεωφορείο απο την γειτονιά της και κατευθύνθηκε προς το σπίτι τής γιαγιάς της που έμενε λίγο πιο έξω απο την πόλη ( περίπου 1 ώρα δρόμος ) Φτάνει...
Μ- καλημέρα γιαγια
ΓΜ- Καλημέρα παιδί μου
Μ- που είναι ο μπαμπας και η μαμά ? Δεν θα σε πάνε στο λιμάνι ?
ΓΜ- Ναι Μιράντα μου , πίσω στο γκλαράζ είναι , φορτώνουν. Αστους αυτούς τωρα , έλα μέσα να σου δείξω που βαζω συνήθως τα δεύτερα κλειδιά για να ξέρεις που είναι γιατι αυτά θα χρησιμοποιείς.
Εξωτερικά το σπιτι είναι πολύ εντυπωσιακό και μεγαλειώδες,καθώς είναι κτισμένο κοντά σε δασος . Μπαίνοντας μέσα , ευκολα κανείς μπορεί να διακρίνει τα πελώρια παράθυρα , μιας και το σπιτι λούζεται από το φως του ήλιου.Είναι αρκετά ευρύχωρο , με σκάλες που οδηγούν στο πάνω οροφο και στο υπόγειο , υπάρχουν πολλοί διάδρομοι , φώτα που ανάβουν με την κίνηση και γενικότερα σου μετέδιδε μια ζεστασιά.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Η Μιράντα πάντα λάτρευε αυτό το σπίτι , βέβαια ποτέ δεν εχει μείνει εκεί την νυχτα .
ΓΜ- Λοιπόν κοριτσάκι μου, τα υπόλοιπα τα ξέρεις , δεν έχουν αλλάξει . Εγώ πρέπει να φύγω . Να προσέχεις .
Μ- Ναι γιαγια κι εσυ ..
Αγκαλιάστηκαν , αποχαιρετίστηκαν και η γιαγιά έφυγε . Τωρα η Μιράντα ειναι ξανά μόνη και αυτή τη φορα σε μεγαλυτερο σπιτι .
Η μέρα κυλάει ομαλά . Δειχνει να το απολαμβάνει , καθως όμως νυχτώνει και το φως της μέρας πέφτει , το σπίτι σκοτεινιάζει . Φως υπάρχει μονο στο σαλόνι όπου κάθεται η Μιρλαντα . Τα υπολοιπα δωμάτια παραμένουν σκοτεινά .Ξαφνικά το τηλέφωνο χτυπάει . Η Μιράντα δισταζει όμως το σηκώνει :
Μ- Ν-ναι ?
?-....... ( ανασαίνει)
Μ- Μιλα!! Ξερω ότι είσαι εκεί , σε ακούω που ανασαίνεις ..
?- Και λοιπον?
Μια βραχνή αντρική φωνή απαντά γεμάτη μυστήριο .... Η Μιράντα θυμάται αυτό που της είχε πει ο αστυνομικός και βάζει χρονομετρο στο ρολόι της .
Μ- μίλα μου λίγο
? - και τι θες να σου πω?
Μ- τι θες , γιατι με παιρνεις και δεν μιλας ,γιατι με τρομάζεις ?
(τουουουουττ)
Η Μιράντα κοιτάζει το ρολόι της ,30 δευτερόλεπτα πέρασαν ... Ξεφυσάει γεμάτη απογοήτευση . Ανοίγει την τηλεόραση για να ξεχαστεί .
Καποια στιγμή ακούει έναν ήχο απο τον πάνω όροφο . Κατι σαν τριξίματα..
Μ- χμμμ... περίεργο
Σηκώνεται και παει να ελεγξει. Καθώς ανέβαινε ακουγόταν ο ήχος του παλιου ξύλου . Ριχνει μια γρήγορη ματιά .
Μ- δεν φαίνεται να υπάρχει τίποτα ..
Κατεβαίνει αφήνοντας πίσω της απόλυτο σκοτάδι . Αφου κατεβαινει κατω ..και ξανακάθεται στον καναπέ , ακούει το τηλέφωνο να χτυπά
(Ντριιιιιιιιιιιιιιιν)
Το πιάνει στα χέρια της και βάζει χρονομετρο . Ειναι αποφασισμένη να μάθει ποιος είναι .
