Şimdi kendimi konuya odaklamalıydım. Peki Burak buradaysa diğerleri nerede, Kaan, Alin, Doruk? Burak evden tek çıksa bile onlar izlemiştir onu. O zaman?
Onlar da evin yakınındalar. Kapı kolunun çevrilmesiyle bu düşüncelerden kurtuldum. Ne? Doruk mu?
"Nasıl ya 1 kız 2 erkek nasıl bir katilin hakkından gelemez?
"Arya bunlar bir kişi değil, iki belki daha fazla!"Katil Doruk'u Burak ile aramıza koymuştu. Koleksiyonuna yeni parçalar bulmuştu sanki. Birden fazlalar. Ben bunu nasıl düşünemedim. Yoksa o katilin Burak'ı tek başına alması mümkün değildi. Kaan ile Alin dışarıdaydı.
Kaan bir yolunu bulsun artık diye söylenirken yukarıdan bir el silah sesi duyuldu. Yoksa Kaan da mı? E yuh artık.
Kaan birden içeriye daldı, yanında da Alin vardı. Ya şuan mutluluktan uçuyorum. Kaanın eli silahlıydı. Demek ki katilin biri bam!
Öldü. Dolaptan bir bıçak aldılar ve iplerden ayırdılar bizi. Sonra bu evden kaçacaktık.Yukarıdan başka tıkırtılar geliyordu.Burak ile Alin hemen kapının arkasına geçtiler. Bizim de iplerimiz çözülmüştü. Hadi şu katili haklayalım derken katil odaya silahla daldı.
Belliydi zaten böyle olacağı. O yüzden Kaan kapının arkasına geçti. Katil geldiği an kafasına indirdi. Sadece bayılmıştı.
Hadi hepsini bağlayalım dedim ama hepsi kaçmamız gerektiğini söyledi. Ama onları burada bağlayıp kapıyı kilitleyip üstüne kapı büyüklüğünde bir şeyler yığarsak imkanı yok buradan çıkamazlar.
Herhalde başka da katil yoktur değil mi derken arkamızdan birinin sesi. "Beni mi aradınız?" Bu katil diğerlerinden daha iriydi ama 3 erkek ve iki kız hakkından gelebilirdik. Öyle de oldu.
Sonunda ikna çabalarım tutmuştu onları bağladıktan sonra odaya kilitledik ve kapının üstüne her şeyi yığmaya başladık. Artık imkanı yok çıkamazlar. Hemen evin yolunu tuttuk.
Artık bu berbat ormandan kurtulup bunu polislere bildirmek istiyordum. Herhalde polisler hiç buraya gelmemiş. Bu da herkesin ölmesi sonucunda olmuş. Sonunda eve gelmiştik.
Eşyalarımızı toplayıp hemen yola çıkmalıydık. Tam herkes yola atladı ki ardı ardına silah sesleri yükseldi ormandan. Peşimizdelerdi. Nasıl olur da kurtulurlar. Ah be keşke iğne enjekte etseydik. Yola doğru koşuyorduk.
Artık otobandaydık. Karşıdan bir otobüs geliyordu. Otobüse otostop çekmekten başka çaremiz yoktu. Burada daha fazla kalamazdık. Otobüs neyse ki durdu da bizi aldı. Yoksa burada ölmüştük.
Bu olaydan yol boyunca bahsetmedik. Şehre geldiğimizde teşekkür edip indik. Artık evimde ve rahattım ama Aslı... Bunu onun annesine nasıl anlatırdık? Bu duygular içinde yorgunluktan uyuya kalmışım.
*****
Ertesi gün uyandım. Burak'ı aradım. Polislere her şeyi anlatmış. İçim rahatlamıştı. Ama dört saat içinde polislerden yanıt gelmiş ve orada kimse olmadığı söylenmiş.Çok açtım ve yemek yemeliydim. 1 haftadır orada yediğimiz uyuşturucu içtiğimiz su. Dolapta bir şey yoktu. Alışverişe de mi çıkmadı bunlar. Neyse ya ben çıkayım bari.
Üstüme ceketimi aldım ve çıktım. Bir paket tost ekmeği ve kaşardan başka hiçbir şey almadım. Eve geldim ve laptopumu da alıp odama çıktım elektrikler kesik olduğundan telefonumun internetini kullandım. Bir ara gözümü cama diktim.
İçimde bir his vardı. Korkuyordum. Camdan bakınca katille göz göze geldim hemen telefona sarıldım ve Burak' ı aradım.
Cama tekrar baktığımda yoktu. Burak da telefonu açmıştı. Hemen konuya girdim. O da aynı anda başladı konuşmaya "Biri Beni İzliyor!.."
Evet sevgili takipçiler son kısımdan da anlayacağınız üzere kitap devam edecek ama 2. Kitap olarak.
Kitabın adı da:
"Biri beni izliyor"
Belki başına İlk kitabın ismini yazar devam olduğunu daha da belli ederim ama belki. Şu ana kadar okuyanlara çok teşekkür ederim. İkinci kitap 2017 sonbaharında başlayabilir. Uzun bir ara wattpadde olmayacağından uzun veda etmek istedim. Tatiliniz dolu dolu ve mutlu geçmesi dileğiyle herkese görüşürüzzz!...
