Chapter ❽
***
Monday morning came.
Naramdaman niyang iba ang ihip ng hangin sa paligid. Medyo malamig naman ang paligid. Naisip niya tuloy bigla ang France. Bago siya pumunta sa una niyang klase dumaan muna siya sa coffee machine at kumuha ng kape.
This would soothe and calm her nerves. Sana paglingon niya wala siyang makita o makasalubong lang man nang hindi niya inaasahan.
“Hi French girl,” at may sumalubong nga sa kanya. Babaeng napakaikli ng palda, mas maiksi pa sa mga sinusuot ni Shane. She wondered why she’s not yet freezing. Tipid siyang gumanti ng ngiti at lalampasan niya na sana ito nang pigilan nito ang kanyang braso. “I heard about what happened that Friday night.” Dagdag nito at sumabay sa kanya sa paglalakad. Lumingon siya sa babae na kampanteng sumasabay sa kanyang lakad.
“What are you driving at?” Tumigil siya sa paglalakad at tumingin sa babae nang bahagya. Pinag-aralan siya nito mula ulo hanggang paa.
“Oh come on…”the girl groaned. Poppy shook her head and slowly sipped her coffee, temporarily forgetting that there’s this annoying girl beside her. “Kael saved you.”
“What?!” Napamulagat siya sa sinabi nito. Seriously, where did this girl get that lie? “I don’t know what you’re talking about.” Sabi niya na lamang at iniwan ang babae na umiiling-iling. May narinig siyang mga yabag sa likod. Gosh, can’t she leave me alone?
“Look girly, you don’t know me, okay?!” Bigla siyang humarap upang matigilan lang. “What do you want?” Singhal niya kapagkuwan at akmang tatalikuran na sana ang isa sa may pinakamaamong mukha na kaibigan ni Kael. Uminit yata ang ulo niya, she was not like this before.
“I just wanted to apologize for what happened that Friday night.” He started softly which made her watch him in confusion.
She scoffed bitterly. “I guess what. On behalf of Kael right?” Maanghang niyang sabi. “Why don’t we just pretend that that Friday night never took place?” She suggested sarcastically, turned on her heel and motioned to leave Enrique but his hand softly grasped her arm.
Mon Diue!
But he’s getting further under my skin.
“So the big dude can’t apologize.” Humarap siya at nakita niya itong nakatayo nang napakakalmado sa gilid ni Enrique.
“What do I apologize for?” He asked cocking one of his thick brows.
“You big...” But then she had to stop herself.
“Don’t tell me you’re fuming mad because I didn’t save you…”
And he’s so proud to say it? Ito ba ang kinatatakutan ng mga estudyante?
“You know I hate you.” Nanlilisik ang mga matang sabi niya. Pinagtawanan lang siya nito.
“Good.” He replied in a nonchalant manner that he used to.
“Kael?” Dumating yung babaeng kumausap sa kanya kanina.
BINABASA MO ANG
Run Poppy Run
Adventure“Everything about him is dark. Tall, dark and brooding. Maybe those are three reasons why I am drawn to him.” -Poppy “Getting rid of someone has always been a piece of cake until her. But when she’s out of my sight, I begin to panic.”- Kael Naïve...
