Bu kadar da olmaz ki!!

Senin ömrünün en dibine tükürim emi sevgilim :)

Biraz daha böyle giderse nefes alamıcam

sanırım.Dudakları dünyada kalan son

nefesimi tüketircesine dudaklarıma

yüklenirken ben onun kokusunda biraz

daha kayboldum.Hiç bir parfüm onun

teninin kokusuyla eş değer sayılamazdı.

Kahramanımı biraz iterken kendimden

nefes almaya çalıştım;

-sevgilim durmalıyız..

büyük bir koşu turnuvasından çıkmış gibi

çıkmaya başlamıştı.Ona bu duyguyu

hissettirdirmemeyi öğrenmem lazımdı.

Onunda benden farkı olmayan sesi

yüzümde küçük bir gülümsemeye bıraktı.

-öyle özlemisim ki seni

gözleri hala kapalıyken boynuna doğru

yasladı burnunu.O sakinleşmeye

çalışırken benim çoktan en dibe

iteklemeye çalıştığım duygular su üzerine

çıkmıştı.Boynumda hissettigim sevdiğim

adamın titrek çıkan nefesiydi..Bu kadar

etkilenebilir miydi bir insan? Eminim ki

onu gören herkes dudaginin sağında

duran minicik gamzeden dahi etkilenirdi.

Ve ben etkilenen herkesin kafasını

tekerlekli sandalyemle ezebilirdim.!!

-bugün doktora gideceğiz ayagindaki şu

sargilardan kurtulma zamanı :)

-yürümeme engel olan şey bence bu

sargılar hem fazladan ağırlık zaten :)

Gülümsememe tüm cömert haliyle tam

boy bir gülümseme ile karşılık verdi.

Aslında evde hic te olsa biraz hareket

ettirmeyi denemiştim pek oynadığını

sanmıyorum ama kıvırcık ısrarla ben

gördüm sanki hafiften oynadı diyerek

bana ümit vermeye calisıyordu.Ama

Karşımda bu kadar aşk ile gözlerime

bakan birine tüm ümitlerini yıksın diye

bunları söyleyemezdim..

-hadi gidelim dedi

Arkama geçti ve başımın üzerini öperek

beni sürmeye başladı..

Bayan komedi ile havalıya işaret ederek

arabayı gösterdi.Beni öndeki koltuğa

oturturken kendi de şoför koltuğuna

yerlesti .Havalı ile bayan komedi arka

koltuğa gectiler.Aralarında birşeyler vardı

sanki benim bilmediğim.Daha bir aşk

dolu olmuşlar ve bence kaza en azından

birimize yaradı diye gülmeye başladım.