Haykırışlar sarmıştı odamın dört bir yanını.
Ağlıyor muydum yoksa?
Bilmiyorum,belki de ağladığımı sanıyorum.
Yorgun bir gece atlattım belki de artık tükendim.
Güç ne onu bile bilmiyorum artık.
Bir tür sonu olmayan çıkmazdayım.
Yitip gidiyor tüm zaman, akıyor günler hızlıca.
Haftalar oluyor ay, aylar oluyor yıl ve yıllarda asır.
Asırlardır bekliyorum bu yorgunlukla,
Gelecek olan güzellikleri.
Evet göreceğim inanıyorum.
Ve biliyorum ay ışığında dans edip vedalaşacağım sonsuza dek tüm karanlıklarımla...
