Beni dinlememişti bile hatta ben senin hiçbişeyin değilim demişti, canımı acıtmıştı söylediği şeyler, bilmiyorum hiç bi bok bilmiyorum ona karşı neler hissediyorum, sikeyim ben böyle şeyi, neden etrafımda ondan güzel binlerce kadın varken neden o, benden yaşça küçük, ama benim için herkesten herşeyden en özel, en güzel, madem benim hiç bişeyim neden tavır yapıyoki, bide açıklama yapmama izin vermiyo, peki ben neden açıklama yapma gereği duydum ki, o çok farklı, etrafımda olan binlerce kadından daha farklı, o küçücük şeylere bile mutlu olabilen birisi, ben çevremde ilk kez böyle bi kız görüyorum. önüme döndüm ve eslem yoldan geçerken bi arabanın geldiğini gördüm, hayır lan hayır yok olamaz böyle bişey "Eslemmmmm" diye bağırdım ama çok geçti, koşarak yanına gittim başını elimin üstüne aldım, gözleri yaşlıydı ve son olarak bi damla aktı, gözlerini kapattı bişey olmaz dimi ona, benim yüzümden, bana olsun ne olacaksa, lan ona bişey olmasın "Eslem, eslem kendine gel, bak, bak bana bak aç gözlerini eslem, özür dilerim, özür dilerim" dedim küçük, narin ve soğuk elini tutarak, sım sıkı tuttum bidaha hiç bırakmıycam bu eli hiç, "Eslem, hayır eslem" diye bağırdım ve başımı ona doğru eğdim, yanağından öptüm, farklı ve eşsiz bi kokusu vardı, farklı ve eşsizdi, o sadece benimdi ve benim olmalıydı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
^anılın, eslemin elini tutması ve bağırması, etraftaki hiç bi seyi görmeyin sadece anıl ve eslemin pozisyonuna bakın^
Etrafıma baktığım zaman birsürü insan vardı, kimi eslemi tanıyordu ve eslem diyordu, kimi benim gibi yanına çökmüştü, hemen aklıma ambulans geldi, evet ambulans aramamız lazım "Ne, ne duruyorsunuz lan ambulansı arayın, hadi" diye bağırdım, yanımda duran bi kadın "Tamam, sakin olun aradık ambulansı" dedi, nasıl, nasıl sakin olayım ha, o burda öylece yatarken, hareketsiz, gılmeden dururken nasıl sakin olayım, "Nerde kaldı siktiğimin ambulansı, bi daha arayın çabuk olsun" diye tekrar bağırdım ve bağırmam ile ambulansın sesini duymam bi oldu tuttuğum gibi onu kaldırdım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
^anıl'ın eslemi kaldırması^
Hemen ambulansa doğru yürümeye başladım, sedyeyi çoktan indirmiştiler, onun solgun bedenini oraya bıraktım, o sırada ambulansta çalışan biri "Beyfendi napıyosunuz siz, kıpırdamaması lazımdı" diye bağırdı, benim tabi sinirim tavan onun öyle bağırması beni daha gerdi ve "Başlatma lan, getirdik işte, ne yaptığıma bakmadan ilgilensene onunla" dedim, yanına binemeyeceğim için, kendi arabama doğru yol alacakken, ona çarpan kişi geldi aklıma ve oraya doğru yürüdüm,polisler çoktan gelmişti, polislerin sorular sorduğu adamın esleme çarpan adam olduğunu düşündüm ve hızla yanına gidip kafa attım "Lan, lan var ya eğer esleme bişey olursa senin belanı sikerim, seni sikerim, seni yerin yedi kat dibine sokarım, lan ibne sen ehliyeti kasaptanmı aldın, körmüsün lan sen önünden geçen kızı görmüyomusun" dedim, gerçekten ona bi şey olursa, Ben bu çocuğu öldürmezsem şerefsizim, polisler ve etraftakiler çoktan beni tutmaya başlamıştı "Tamam, lan bırakın" dedim elimi salladım ve arabama doğru gittim, gözüm dolmuştu hele onların evin önüne gelince daha kötü oldum nasıl haber vericem, ne diyicem ben onlara, talha, evet talha ya haber vereyim, telefonumu çıkardım, talhayı aradım ve açmasını bekledim, bekledim ve açıldı "Efendim kardeşim" diye açtı telefonu ne diyicem, nasıl diyicem "Ta- talha" "Ne var oğlum söylesene" "Eslem, esleme araba çarptı" dedim gözlerimi kapatarak ve arabama dayandım, talhanın ne diye bağırdığını duydum "Talha sakin ol, ******a hastanesinde, hemen gel oraya ailesine de haber ver istersen" dedim ve kapattım, daha kendim sakin olamazken ona sakin ol dedim, dayanamam onsuz, sesini duymadan,dayanamam KÜÇÜĞÜM olmadan.
