Mucizevi Psikopat

1.Bölüm

Multimedya da Asmintanem

Bu kitap , ruhu asi , çılgın ,e azıcık da umursamaz okurlarıma gelsin🌹sizleri seviyorum 🌹

Islak saçlarımla yetimhanenin koridorlarında gezinirken adımı duymamla irkildim bana seslenen Elifti.
"Asmin!" Adımın Asmintanem olmasına rağmen herkes bana Asmin derdi ben de bunu pekte umursamaz dım. Arkamda koşuşturan Elif'i kafamdaki düşüncelerden zar zor duymuştum daha fazla dayanamayıp arkamı döndüm.
"Ne var Elif kulağımın dibinde bağırıp duruyorsun?"

"Kankaa yurda yeni çocuk gelmiş silah gibi maşallah kesin ruhsatı vardır be!"

Kurduğu cümleye 8 yıldan beri alışkındım, Elif böyleydi kas sapığı, yakışıklı çocuk gördüğünde ağzına sinek kaçma derecesine gelen 1 adet can dostum, saf kalpli bir Elif... Elif'ti bu. Kolumu parçalarcasına sallayan Elif. Düşüncelerimi yarıda keserken burnumun acısıyla kıvrandım 'aaah' bu neydi böyle ne ara dalmıştım ve en önemlisi neye çarpmıştım. Kafamı kaldırdığımda 1 çift kahveliklerle
karşılaştım.
"Önüne baksaydın fena olmazdı."
İfadesiz gözlerle bana bakarken yanımdaki Elif'in de şaşkınlığı pörtlemiş gözlerinden anlaşılıyordu. Hayır kardeşim ne var bu kadar şaşırılacak?
"Yanlız bana çarpan sensin."
Çok güzel birde ukala çıktı!
"Ooo beyefendinin beyni de varmış bence sakla ileride kullanırsın alt tarafı pardon diyecektin!"

"Senin o da yok!" deyip uzaklaştı.

Offf saçma sapan şeyler.
"Kanka ne var lan ne sabahtan beri kolumu sallıyon kendimi çamaşır makinesine oturtturulan bebek gibi hissediyorum, aaa yeter "

İfadesine bakmak için kafamı çevirmemle uzun koridorda üstüme atlaması bir oldu.

"Çekil be manyak mısın kızım?! "

Can havliyle karaya vurmuş balina gibi debelenmeye başladım. Sonunda beygir gücündeki Elif'i itebildim.

"Niye üstüme atladın mal mısın ablam? Herkese rezil olduk."

"Asmin, o benim silahımdııı gitti gittiği vay anam gittii."

Elif'in anlayamadığım feryatları eşliğinde odamıza geldik.

"Ne diyorsun anlamıyorum, ne gitti? ne silahı?"

"Çaldııın hayatımın Francısco'sunu çaldınn!!"

"Doğru düzgün anlat, gideceğim valla uğraşamam seninle."

"O bir Dylan'dı" cümlesine devam etmesini gerektiren bakışlar attığımda yutkunarak bıraktığı cümleye devam etti.

"Kanka senin koridorda çarpıştığın çocuk Doruk'tu hani sana silah dediğim, şimdi siz çarpıştınız felan aşk doğar ortaya felan filan."

'Saçmalama' der gibi baktım.

"İlk ben gördüm, benim o valla."

"Elif saçmalama ne aşkı? ne doğması? Yaa, cidden bunun için mi koridorda üstüme atladın, inanamıyorum ya of!"

Söylediklerime omuz silkmekle yetindi. Öyle bir şey aklımdan bile geçmemişti, bu kız çok kitap okuyordu.