Psikopat Takipçim

6.Bölüm

Genç kızın hafızasına 2 sene önce yaptıkları kaza hatıraları dolmaya başladı.

O gün yaptıkları tatilden dönüyorlardı. Babasının sinirli olduğu yüz hatlarından belli oluyordu zaten kız hiç bir şey demeyip arabaya binmişti pesindende annesi. Uzun süren yolculuk esnasın da kimseden çıt çıkmamış Mirayın sözleri bile ortalığı yumuşatmaya yetmemisti. Sonra annesi babasına öfkesini kusmaya başlamıştı babasının borçları eve haciz getirecek dereceydi demek ki annesi bunu öğrenmişti 

A: Sen nasıl sorumsuz bir adamsın he ! Sen beni veremmi edeceksin rızkımız senin borçlarına mı gidecek !

C: Sus azize ! çocuk var

A: Susmuyorum oda bilsin olanları

M: Anne lütfen sakin ol

Gerginliği azaltmaya çalıştı Miray. Yoksa hiç iyi şeyler olmayacaktı.

Azize arabayı durdurmaya çalıştı

A: Durdur şu lanet arabayı

Elini direksiyona uzatıp durdurmaya çalıştı genç kadın. Kocasının sorumsuzluğu onu delirtmeye başlamıştı bile

C: Bırak azize !

Sonra sağ taraftan aniden çıkan arabayı göremeden ona çarptı adam. Miray çığlık atmaya başlamıştı bile içinde ki korku bütün vücudunu ele geçirmişti.

C: Iyimisiniz ?

Miray kendini dışarıya attı. Çarptıkları arabaya koştu. Onlar iyise onlarda iyiydi öyle değil mi ?

Kapıyı açmaya çalışıyor bir yandan da bağırıyordu camı kırıp içeriye baktı. Genç bir çocuk annesini uyandırmaya çalışıyor bir yandan da gözyaşlarıyla savaşıyordu. Kehribarları mirayı buldu. Aniden gözleri parlamıştı

B: Lütfen yardım et onları uyandıramiyorum

Miray tepki veremiyor olduğu yerde öylece dikiliyordu. Çocuk ona yalvarırcasına baktı.

B: Ambulansı ara hadi

Miray hareket etmeye çalıştı. Genç kadını arabadan çıkarmaya yeltendi. Taki kolu çekiştirilmeye başlayana kadar.

C: Gitmemiz lazım Miray hadi

Onu arabaya sürüklemeye başladı

M: Onlara yardım etmemiz lazım baba gidemeyiz

Babası onu dinlememiş arabayı çalıştırmaya başlamıştı bile. Miray uzaktaki çocuğun annesini çıkarmaya çalıştığını gördükçe gözyaşları sel oluyordu. Ya onlar yerine biz olsaydık ?  Yardım etmezlermiydi ? Çocuğun yerine koydu kendini. Ağlaması daha da şiddetlenmisti

M: Baba nolur dur 

Arabayı çalıştırıp ordan uzaklaşmaya başladı genç adam panik bedenini çoktan ele geçirmişti mantıklı düşünemiyordu.

Miray arka camdan carptıkları arabaya baktı çaresizce. Tam 4 saniye içinde arabanın patlama sesi etrafa doldu Mirayın çığlıklarıyla beraber

-----------------------------------

Şimdiki zamana döndüğümde gözyaşlarimla karşımdaki adama baktım kapsonu kafasında yine yüzünü göstermiyordu.

M: S-sen ? benimde babam kazada öldü

B: Onuda ben öldürdüm

Acı gerçek yüzüme soğuk su gibi çarparken olduğum yere yığılmamak için zor durdum. Yani babam eceliyle ölmemisti. Nasıl bu kadar zaman bu intikam ateşi soğumadı ?

M: Ben yardım etmek istedim yemin ederim

B: Ama kaçmayı tercih ettin

M: Babamı öldürdün ! Annemi de. Hiç mi için acımadı !

Ayağa kalkıp karşısına dikildim. O adam benim hayatımı bitirmişti. Nasıl bunun hesabını sormam ! ben yardım etmek istemiştim ona

B: Peki siz nasıl öyle bırakıp giderken içiniz rahat etti ? nasıl uyudunuz rahat yataklarınız da ?  Benim gibi hisset istedim önce babanı öldürmekle başladım çünkü hepsi onun suçuydu sonra anneni ve sıra sende Daner çünkü sen ölmedikçe benim intikamım bitmeyecek sana nasıl yalvardığımı hatırlıyormusun ?  Sende ölmek için yalvaracaksın bana ama sesini kimse duymayacak

Tam gitmeye yeltenirken merak ettiğim soruyu sordum ona

M: Sen nasıl kurtuldun

B: Kılpayı ama bu aldığım hasarı eksiltmedi bak bu her aynaya baktığım da sizi unutmamam için geçerli sebep

Kapşonunu çıkarıp bana baktı. Şaşkınlıkla ağzımı kapatıp çığlık atmamaya çalıştım. Yüzünün yarısı yanmıştı o yara olmasa belki yine o zaman ki çocuk olduğunu düşünebilirdi ama gözlerindeki masumiyet yok olmuştu. Yavaşça yutkunup yere oturdum.

M: Biz sana ne yaptık böyle  ?