Ontvoerd // Het avontuur van Joost en Link

Hoofdstuk 2: Helemaal alleen

Joost werd wakker na zijn flauwvalling en zag zijn zus Nikki naast hem zitten. "Wat is er gebeurd?" Vroeg Joost. Nikki had geen flauw idee, het enige wat ze zag was Joost die op de grond lag. "Had je die man ook gezien?" Vroeg Joost aan Nikki. "Welke man bedoel je?" "DIE ENE DIE HIER NET LIEP?!" "Nee sorry, geen idee". Er was hier toch echt een man? Vroeg Joost zich af. Alsof er niks was gebeurd gingen ze aan tafel zitten om lekker te gaan eten. Joost vertelde wat er afgelopen nacht was gebeurd. "Ik hoorde een geluid, ging eropaf, zag een man, en viel flauw". Dat is het enige wat ik me kon herinneren. Mama Bouhof was helemaal bezorgd na het verhaal van Joost. Joost voelde zich niet zo lekker maar had toch besloten om naar de verjaardag van Link te gaan. Onderweg naar Link, met zijn cadeautje (een Frozen toverstaf), staat er opeens een man voor zijn auto. Hij leek op de man die in zijn nachtmerrie was. Joost draaide zijn stuur zo ver mogelijk naar de linker kant en botste tegen een boom. Er zat een deuk in de voorkant van zijn auto. Er begon langzaam rook uit de auto te komen. De auto werd warmer en warmer. Joost deed een paar stapjes naar achter. En boem, de auto ontplofte. Wie is die man? Wat doet hij steeds? WAT HEEFT HIJ TEGEN ME?! Joost belde woedend zijn moeder op om hem op te halen. Hij kreeg een raar stemmetje te horen, het was volgensmij niet zijn moeder. "Hallo?" Zei Joost aan de telefoon. Hij kreeg geen antwoord en hing op. Wat zou ik nu moeten doen? Joost liep maar gewoon verder naar Link's huis en hoopte dat Link hem dan naar huis zou brengen. Toen hij eindelijk bij Link's huis was aangekomen belde hij super enthousiast aan omdat hij er heel veel zin in had. Hij was het auto ongeluk nu al weer helemaal vergeten. Hij moest wel 6 keer aanbellen totdat er iemand open deed. En ja hoor hij kon eindelijk naar binnen. Maar huh? Er stond niemand voor de deur die hem open deed? Hij liep langzaam naar binnen en kwam helemaal niemand tegen. Link niet, zijn ouders niet, de uitgenodigte mensen niet. Joost wist even niet meer wat hij moest doen. Alweer zo'n stomme en rare dag. "Ik had me zo erg verheugt". Zei Joost zachtjes terwijl hij het huis aan het onderzoeken was. Helemaal niemand.. Wat een dag.. Hij wou bijna terug naar huis lopen totdat hij alwéér een geluidje hoorde. Een krakend geluidje hoorde. "Nee nee nee, ik ga er niet weer naartoe." Dacht Joost. "Oke oke ik ga er toch wel heen ik kan het niet laten". Joost liep heel zachtjes op het krakende geluid af. "O, M, G"...