Heartbroken - Writtenbyagoner

1,0

Aleyna
Hier stond ik dan in mijn kamer, met een mes in mijn handen. Mijn moeder was niet thuis en mijn broer was op school. Net wanneer ik met het kleine boterhammesje in mijn pols wil snijden, facetimet Bedia mij. Ik klik op 'oproep weigeren', daarna hoor ik de deur opengaan.
'Aleyna, ik ben thuis!', het was mijn moeder. Ik verstopte het kleine zwarte boterhammesje in mijn nachtkastje en mijn moeder stormde binnen met ontzettend slecht nieuws. Mijn broer lag in 't ziekenhuis.
'Ibrahim is neergeslagen door een paar jongens uit de vierde klas.' Tranen stormden neer en ik besloot om naar het ziekenhuis te gaan.

Ibrahim
Daar kwamen ze, Demy, Bilal en Samuel. De meest irritante en raarste jongens van de school. Ik probeer te vluchten maar het is te laat. Alles gebeurt in één seconde, en wanneer ik naar beneden kijk, zit mijn stralend witte blouse, vol met rode vlekken. De jongens vluchten weg terwijl ik hulp probeer te zoeken op een afgelegen plek in Zuid-Holland. Na 2 uur kwam er een oude vrouw rond de 60 jaar naar mij toe en vroeg of het nog ging met mij. Ik begon te huilen en zei dat ze de ambulance zo snel mogelijk moest bellen. Ik werd naar het ziekenhuis gebracht en mijn moeder en zusje werden op de hoogte gesteld. Waar Demy, Bilal en Samuel naartoe zijn, weet ik niet.

Demy, Bilal en Samuel
Terwijl we stiekem het afgelegen plekje inlopen staart Ibrahim ons aan en probeert hij te vluchten, natuurlijk gaat dat niet werken bij ons.
Demy gooit hem op de grond, Bilal gebruikt zijn vuist en Samuel zorgt ervoor dat er geen bewijs gevonden kan worden. Wanneer Ibrahim op de grond ligt vluchten wij zonder enig geluid te maken.

Laat weten wat je van dit hoofdstuk vindt!