Yalnızlık Korkusu

İlk Karşılaşma

Zeynep sabah erkenden kalktı. Çünkü bugün okulun ilk günüydü. Hemen hazırlandı.Okulun ilk günü olduğu için sivil gidebiliyordu. Zaten üniversite olduğu için istediği gibi gidip gelebilirdi. Biraz sonra annesinin sesini duydu ve hemen aşağıya indi. Kahvaltı çoktan hazırdı. Birden annesine ve babasına baktı. Onlarda giyinmişlerdi. Belliydi bir yere gidiyorlardı. Hemen sordu;

Z:Hayırdır nereye böyle giyinmişsiniz. Yoksa beni okula mı bırakcaksınız?

Zeynebin babası Fatih Bey ve annesi Nazlı Hanım birbirlerine baktılar be tebessüm ettiler.

F:Hayır kızım. Annenle dolaşmaya gidiyoruz biraz. Ama istersen bırakabiliriz seni okula ne dersin?

Z:Ben şaka yapmıştım. Artık kocaman bir kızım baba ne o öyle birinci sınıf öğrencisi gibi! Hem ben Aslı ile gideceğim. Size iyi eğlenceler.

Zeynep böylece evden çıkar ve hemen karşıdan gelen Zeynep Zeynep seslerini duyar. Bu sesi nerde duysa tanırdı.Arkasına baktı. Koşan Aslıydı. Hemen birbirlerine sarıldılar. Birbirlerini çok özledikleri çok net belli oluyordu. Özlem giderdikten sonra okul yolunu tuttular. Okul ile ev arasındaki mesafe azdı. 5 dakika felan sürüyordu.Ama onlar bu yolu yarım saatte bitirdiler. Ama geç kalmamışlardır. Onlarböyle konuşurken Zeynep birden bir çocuğa çarpar. (çarptığı çocuk Keremdir =))

Z:Çok özür dilerim ,pardon pardon.

K:Dikkat etse ne be kör müsün?

Z:Ya gercekten özür dilerim ben yanlışlıkla çarptım pardon bir yerinize bir şey oldu mu ?

Bu sırada Kerem kafasını kaldırır ve Zeynebe bakar. Daha önce hic böyle masum bir yüz görmemişti.Kerem içinden;

~ Bu ne kadar güzel ve masum bir yüz.Neler oluyor bana?

Ne olduğunu ben söyleyeyim Kerem,sen bilmesende aşık oluyorsun.
O sırada Zeynepte Keremin yüzünü görmüştü.Zeynep içinden;

~ Çok tatlıymış ya. İlk defa bana böyle şeyler oluyor.

Sende,bilmesende aşık oluyorsun be Zeynep. Ah aşk sen nelere kadirsin.

K: Önemli değil ,gerçekten bir şey olmadı

Az önce kızdığı kişiye şimdi kızamıyordu.

Z: Bakın gerçekten yanlışlıkla oldu özür dilerim.

D: Kerem abicim çok uzattın tamam ya bir şey olmaz ona merak etmeyin.

A: Zeynep hadi geç kalıyoruz.

Z: Tamam Aslı geliyorum çekiştirmesene  ya! Ya bu arada özür dile...

Zeynep sözünü bitirememiştir. Çünkü Aslı onu resmen peşinden sürüklüyordur.

Z: Aslı ne yapıyorsun? Çocuğa ayıp oldu bak !

A: Ya kızım bir şey olmaz. Zaten yine karşılaşırsınız. Hem belliki o da bu okulda hem aşk engel tanımaz.

Aslı bunu dedikten sonra hemen koşmaya başlamıştı.Zeynep Aslının dediği kelimeyi yeni yeni anlamıştı ve anlar anlamaz gözleri fal taşı gibi açılmıştı.Zeynep az önce yanından koşarak uzaklaşan ve okul dışına çıkan arkadaşını kovalamaya başlar.
Onlar kovalamaca oynya dursun. Az ileride yani okulun dışındaki bankta Kerem ve Doğukan oturuyordu. Ve birden önlerinden Aslı geçti. Doğukan hemen kızı tanıdı.Ve hemen yolunu kesti.

D: Hop! Nereye böyle? Kimden kaçıyorsun bakim?
Aslı nefes nefese kalmıştır,çünkü baya bir koşmuştur.

A: Beni saklayın. Arkadaşım kovalıyor ne olur sakla beni...
Keremi göstererek sende Zeynebi oyalar mısın ? Der. Kerem Zeynep ismini duyar duymaz heyecanlanır ve bu teklifi seve seve kabul eder.

D: Koş ben seni saklayayım...
Böylece onlar oradan uzaklaşır. Aslında bu Aslı nın bir planıydı.Zeynebe Onun Kereme karşı hisleri olduğunu kanıtlamak için boyle bir plan yapar. Tam o sırada Zeynep gelmişti.

K: Dur bakalım !

Der ve Zeynebi durdurmaya çalışır ama Zeynep hızını alamaz ve yere düşer, üstünede Kerem düşer. Aralarında çok az bir mesafe vardır. İkisininde kalpleri deli gibi arıyordur.Tam o sırada Aslı ve Doğukan çıkar. Ve Aslı kimse fark etmeden onların fotoğrafını çeker. Aslı için iyi bir koz olacaktır bu. Tam o sırada Zeynep ve Aslının tanıdıkları bir ses gelir. Bunlar Zeynebin anne ve babasıdır. Zeynebin iç sesi:

Z: İşte simdi yandım. Of annem ve babama durumu nasıl açıklayacağım ben! Of  Aslı of yaktım kızım seni bittin sen!