adore you :: jeff atkins

27

(düzenlendi✔)

'Düşünüyordum.

Günlerdir düşünüyordum.

O'nun bile bile yaptığı şeyi ve beni hafife almasını.

Benim hislerimi hafife almasını.

Beni küçük bir çocuk ve kendini bir  balon olarak görüyordu belki de. Sanki ona ulaşmama izin verse hevesim kalmayacak gibi davranıyordu.

Onu bahçede, yemekhanede, spor salonunda, maçlarda gördüm, yanında ki o mükemmel kız ile.

Ondan nefret ettiğimi düşündüm, onu öldürmek istediğimi, onu artık sevmemeyi kendime ders edindim ama bir şey oldu.

Bir şeyi anladım;

Muhtemelen elleri boynuma sarılı bir şekilde bana zarar vermeye çalışsa bile hala ona tapıyor olurdum.'

Büyük defterimin kapağını kapattım, tekrar kırışmış çarşaflarımın arasına attım kendimi.

Jeff'den gelen tek bir mesaj yoktu, ya da bir arama. Artık benimle öğle aralarında buluşmuyor, kütüphaneye girdiğim an o çıkıyordu. Bunu ona yaptıran kendi beyni miydi, yoksa o kız mıydı bilmiyordum. Her şekilde kalbim acıyordu, bu saatten sonra fark etmezdi.

Gözlerimi kapayıp düşüncelerimi dindirmeye çalıştım, işte o an bildirim sesini duydum.

Jeff: Luna, seninle bir şey konuşmak istiyorum.

Luna: içinde bulunduğumuz şeyi bitirmek istediğini söyleyeceksen o kadar aptal değilim, bunun haftalar önce bittiğini biliyorum.

Jeff: neden bahsediyorsun sen?

Luna: diyorum ki sorun değil, çoktan aştım bunu

Luna: bana, seninle en başında iletişim kurmamam gerektiğini bir kez daha hatırlattın

°Luna, adlı kişiye mesaj göndermeniz engellenmiştir°

Bunları yazarken titreyen ellerim hiç birinin doğru olmadığını kanıtlıyordu ama Jeff bunu asla bilemeyecekti.