Harry Potter: Η νέα γενιά

Κεφάλαιο 2ο

Στον σταθμό υπήρχε πολύς κόσμος. Δυσκολεύτηκαν πολύ για να βρουν τους άλλους αλλά τελικά τους εντόπισαν κάπου στο βάθος.

"Άντε επιτέλους ήρθατε... σε λίγο δεν θα υπάρχουν θέσεις στο τραίνο" τους μάλωσε η Ερμιόνη
"Συγνώμη απλά κάποιος δεν θυμόταν που είχε αφήσει την δήλωση για το χοκσμιτ..." δικαιολογήθηκε ο Χάρυ Και έριξε μια δολοφονική ματιά στον Τζέιμς.
"Τέλος πάντων άντε παντε να βάλετε τις αποσκευές σας στο τραίνο και ελάτε να μας αποχαιρετήσετε.

"Μαμά, μαμά είδα τον Τεντι να φιλάει την Βικτουαρ!!" Είπε ο Τζέιμς
"Και τους διεκοψες?" Τον μαλωσε η Τζίνι
"Εμμμ ναι και με είπε «φύγε από δω νευρόσπαστο»... Τι σημαίνει νευρόσπαστο?"
Πριν προλάβει όμως να του απαντήσει ο θείος του ακουστικε ο υπεύθυνος να λέει να περάσουν μέσα τα παιδιά

Ο Αλμπους και η Ρόουζ μπήκαν μέσα σε μια άδεια καμπίνα (δν θυμάμαι πως λέγονται) και μιλούσαν για διάφορα θέματα. Σε κάποια φάση χτυπάει την πόρτα ενα ξανθό αγοράκι στην ηλικία τους.
"Μπορώ να κάτσω?" Ρώτησε ντροπαλά το αγόρι
"Φυσικά κάτσε" ειπε ο Αλμπους
"Είμαι η Ρόουζ Ουέσλι και από δω ο ξάδελφος μου Άλμπους Πότερ" συστήθηκαν
Στο άκουσμα αυτών των ονομάτων το αγοράκι ντράπηκε ακόμη περισσότερο
"Σ-Σκόρπιους Μα-Μαλφόι" τραυλησε
"Αχα ώστε εσύ είσαι αυτός που λένε ότι είναι γιός του Βολντεμορτ" είπε απειλητικά και ψυχρά η Ρόουζ
"Ο-οχι δεν αληθεύει τίποτα τέτοιο... Είναι όλα φήμες.." είπε ετοιμος να κλάψει ο Σκόρπιους
"Ας το δεχτώ... φαίνεσαι καλό παιδί" ειπε η Ρόουζ
Σε όλο το υπόλοιπο ταξίδι δεν μίλησε καθόλου αλλά κοιτούσε την θέα από το παράθυρο... Ήταν μαγευτική

Έφτασαν στην μεγάλη αίθουσα άρχισε η επιλογή...
"ΡΌΟΥΖ ΟΥΈΣΛΙ" φώναξε η κ.ΜακΓκονακαλ
Μετά από λίγα δεύτερα το καπέλο ανακοίνωσε τον κοιτώνα
"ΓΚΡΙΦΙΝΤΟΡ"
Ακούστηκαν χειροκροτήματα απτό τραπέζι και έκατσε στη θέση της

"Άλμπους Σεβερους Πότερ"
Αυτήν την φορά πήρε πολύ περισσότερη ώρα
"Μμμ τι βλέπω? Έχεις μια περίεργη θέληση για δόξα πράγμα περίεργο για έναν Πότερ αλλά πολύ φυσιολογικό για κάποιον που ανήκει στο Σλιθεριν... Όμως βλέπω και μια γενναία καρδιά έτοιμη να δώσει και την ζωή του για να ελευθερώσει τους δικούς του"

"ΓΚΡΙΦΙΝΤΟΡ" φώναξε το καπέλο και ακούστηκαν πολλά χειροκροτήματα και σφυρίγματα από το τραπέζι. Ο Αλμπους χαμογέλασε και έκατσε στη θέση του

Έπειτα ήρθαν η σειρα μερικών ακόμα παιδιών, ώσπου φώναξε τον Σκόρπιους. Αυτή την φορά πήρε περισσότερο χρόνο από κάθε άλλη
"Μάλιστα... Ένας Μαλφόι... ψυχροί και σκληροκαρδοι... Όμως εσύ είσαι διαφορετικός... έχεις μια παράξενη καλοσύνη και γενναιότητα όπου θα πεθαινες για αυτήν που αγαπάς... Αυτό δεν ταιριάζει σε έναν σλιθεριν..."

"ΓΚΡΙΦΙΝΤΟΡ" φώναξε το καπέλο και αυτήν την φορά δεν ακούστηκαν χειροκροτήματα... Όλοι, μαθητές και καθηγητές, κοιτούσαν απορημενοι... ακολούθησε μια σιωπή μερικών δευτερολέπτων και πήγε να κάτσει στη θέση του... ένιωθε λες και όλοι τον  κοιτούσαν - βασικά αυτό γινότανε- και σκεφτόταν πως θα το πει στον μπαμπά του...
Η επιλογή τελειώσε, η διευθύντρια ανακοίνωσε τους κανόνες, εμφανίστηκαν τα φαγητά και άρχισαν να τρώνε...
Ο Αλμπους και η Ρόουζ μιλούσαν με τον Σκόρπιους για τον λόγο που μπήκε στο γκριφιντορ:
"Μα πως στο καλό μπήκες στο γκριφιντορ? Εισαι Μαλφόι... εδώ και αιώνες οι Μαλφόι πηγαίνουν στο Σλίθεριν..." είπε η Ρόουζ
"Δεν έχω ιδέα... ειπε ότι έχω γενναία καρδιά... Ότι θα πέθαινα για αυτήν που αγαπώ" είπε ο Σκόρπιους..

Η υπόλοιπη βραδιά κύλησε ευχάριστα για όλους ώσπου ήρθε η ώρα να πάνε στους κοιτώνες τους...

"Καληνυχτα Σκορ"
"Καληνύχτα Αλ"