Just Married

Chapter Nine

Kristine

Back to normal na naman ang lahat. Si Travis nagtatrabaho na, si Tristan pumasok na sa school at ako naman ay papasok palang sa office. Matagal-tagal din akong nagleave.

Nang nakalabas na ako ay agad kong nilock ang gate.

*BEEP BEEP!

"Ay!" napahawak ako sa dibdib ko.

"Tin! Papasok ka na? Sabay nalang tayo." dumungaw si Jay sa bintana ng kotse nya.

"No, thanks Jay. I have my own car." I smiled.

"I insist. Saka sayang naman ang effort ko. I came here to fetch you tapos tatanggihan mo lang ako?" he pouted.

"Hmmm. Sige na nga! Why can't I resist you?" nakangiti akong pumasok sa car niya. Matagal ring hindi ko nakita si Jay.

Pagkapasok ko palang ay agad nya ako hinalikan sa pisnge. And started the engine.

Oy! Walang malisya! Sanayan na yan! Nasanay na ako sa mga gestures ni Jay. Sa tagal ba naman nyang nanligaw.

"God! How I missed this woman!" nakangiti sya.

I smiled.

"I missed you too Jay."

"Yun oh!" ang laki ng ngiti nya. Abot hanggang tenga.

Wait... May naalala ako. About sa amin ni Travis..

Sasabihin ko ba?

Haaay! Sige nga nga.

"Uhh.. Jay... I have something to tell you.." hindi ako makatingin sa kanya. At kinakabahan din ako.

"Alam ko na." napatingin ako sa kanya. Nakatitig lang sya sa daan.

"Anong alam mo na?" I gave him a confused look.

"I saw the both of you kasama si Tristan sa park. You were happy that time. And I therefore conclude na nagkabalikan kayo." he just smiled.

"Paano mo nalaman?" nalilito na ako. How come? Saka kami palang dalawa ni Travis ang nakakaalam nito.

"I was at the same park too. I even saw you kissed." nakangiti parin sya. Pero there's something in it. Parang nasasaktan. I feel guilty. Parang pinaasa ko sya.

"Look.. I.. I am sorry Jay.. I--" he cut me.

"You don't have to say sorry. Ako naman ang nagpupumilit na ligawan pa kita. I know it's not your fault."

"Sorry talaga. Sorry for, I can't love you back.. I know na may dadating na mas deserving para sa'yo. And I'm not the one. Kaya please Jay... itigil mo na 'to. Hindi ko man gustong saktan ang feelings mo, pero I have to. Just wait for the right time and for the right girl. Wag kang magmadali. Besides we can still be friends. Pwede na ring bestfriends. Anfd hanggang doon lang talaga ang kaya kong ibigay sa'yo Jay.... Please? Can you do it for me?" I held his hand.

This is only the best way para hindi na masaktan pa si Jay. I know he have been through alot. And I don't want to be a burden to him. And I think this friendship is already enough.

He let out a deep sigh.

"I'll try.." he smiled. Pero yung kalahati lang na smile.

"Thanks Jay." and then we drove off to the office.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

A/N: A short update guys!