Chapter 9

11 0 0
                                    

Chapter Nine: Scarlet

Kaleah's POV

So, nandito ako ngayon sa sofa. Naglalaptop habang nakabukas ang TV. Kanina pa ko na ganto lang ang ginagawa ko.

Routine ko na talaga na bubuksan ko yung TV kahit hindi naman ako manunuod at maglalaptop lang.

Nagtataka ako kasi wala pang message si Kari sa'kin. Busy ampeg nun ah? Ano kayang nangyari?

Nagscroll down ako sa newsfeed ko. Huh? Caliber updated his profile picture.


 Huh?  Caliber updated his profile picture

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

WTF? Honestly, He's so freakin cute. Ganiyan na ganiyan yung ngiti niya kanina nung binati niya ko.

Tinignan ko yung likes, 5k+ and 1k+ comments in just 10mins? Wadapak! So, nilike ko 'to.

Konti lang ang lumalabas sa newsfeed ko dahil konti lang ang friends ko. Hindi ako nagaaccept basta basta. Pero i have 100k+ followers.

Nakita kong may isang notif akong natanggap. Niclick ko ito at binasa yung nakalagay sa notification.

Caliber mentioned you in a comment

Nagtaka ako kasi bakit niya ko minention? So clinick ko 'to at lumabas yung dp niya at ang comment niya na minention ako.

Kaleah eonnie! Pusuan mo. <3

WTH? -______- So nagulat ako dahil ang daming naglalikes at nagrereply sa comment niya.

At literal na napanganga ako dahil sunod sunod ang nagsesend ng FR sakin. Tsss

May nagpop na message sakin. Tinignan ko 'to at binasa.

Caliber: 안녕 언니. *smile emoji*

Half korean nga pala 'tong si Caliber. I replied his message. Naiintindihan ko naman yung hangul words.

ME: Hello

Caliber: I know that i should ask you in person but since we're talkin right now through chat. I have a request for you. And please, accept it. Can we be friends eonni? 제발? *pout*

So, pangatlo na siya sa nagtatanong sa'kin niyan. Ano bang problema nila at gusto nilang makipag kaibigan sakin?

Cute naman siya eh. LOL

ME: 오키.

Caliber: Do you know how to speak korean?

ME: Not totally. A lil' bit.

Typing a message..

Habang naghihintay ako ng reply niya. May nagdoorbell sa Unit ko. Who the fvck is that?

Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa lapag tsaka dumiretso sa may pintuan. Tinignan ko muna yung screen kung sino ang tao sa labas. What the hell is he doing there in front of my unit?

Wala akong nagawa kundi buksan yung pintuan. Napatingin naman agad siya sakin. Tinignan niya ko mula ulo hanggang paa kaya napakunot-noo ako at tinignan yung sarili ko.

The heck! Nakasando at short lang pala ako!!

Pumasok naman siya sa loob at sinarado yung pintuan. Nakatayo lang ako sa harap niya. Siya naman nakatingin sa ibang direksyon.

"C-change your outfit." Bakit parang nauutal siya? Ay wait! Tsk! Makapagpalit na nga muna. Bakit kasi bigla bigla 'tong dumadating.

After kong magpalit nang pajama at t-shirt nadatnan ko siya na nakaharap sa laptop ko at nagtatype. WHAT THE HECK IS HE DOING?!

"Hoy! Anong ginagawa mo?" Tanong ko sabay lapit sa kaniya. Hindi niya ko pinapansin at patuloy lang siya sa pagtatype. Binasa ko naman kung ano tinatype niya.

'Stop chatting with her, Caliber. -Ice'

Tas pinindot ang enter. WHAT WAS THAT FOR?

Nakita ko namang nagtatyping message si Caliber. -______-

Caliber: YAH! Why are you with her hyung?!

Magtatype pa sana ulit si Ice nang kinuha ko na sa kaniya yung laptop ko. Ano ba naman kasi ginagawa niya?

"Tsss."

"Ano ba naman kasi ginagawa mo dito?" Inis kong tanong sa kaniya. Heto talaga yung feeling close eh. Grabe!

"Kumaen kanaba?" Tanong niya sakin na binalewala yung tanong ko sa kaniya. Tf!

"Yeah." Sagot ko sabay turo dun sa mangkok sa lamesa na may laman pang ramen.

"A noodles again?" Nakakunot-noo niyang tanong habang nakatingin dito.

"Ano bang pakealam mo? Tsaka bakit kaba nandi-- HOY! IM TALKIN TO YOU!" Bastos nito ah. Kinakausap ko pa, tinalikuran ba naman ako at pumunta sa kusina. Kusina? Anong gagawin niya dun? Feel at home ang gago na'to!

"What the fvck? Ref ba talaga 'to? Bakit parang nakakakita ako ng dagat ngayon? Puro tubig nandito eh." Sabi niya habang tinitignan yung loob ng ref ko.

Siya na nga 'tong feel at home, nang iinsulto pa ng ref na may ref.

"Wala manlang ibang pagkaen, puro noodles at vitamilk?" Sabi nito habang binubuksan yung mga cabinet. Nakacrossed arms lang ako na nakasandal sa pader habang tinitignan yung ginagawa niya.

"Kumpleto ka nga sa mga tools and utensils, wala naman paggagamitan nito." Sabi pa niya.

Nang matapos siya sa ginagawa niya. Humarap siya sakin at naglakad, nilagpasan niya ko at pumunta sa may pintuan. Ano yun? Nanggulo lang siya sa kusina ko tapos aalis na siya nang ganun ganun lang. Ibang klase talaga.

"I'll be back." Sabi nito tsaka lumabas ng Unit ko. Saan pupunta yun? Tss.

Pumunta nalang ulit ako sa sala at chineck ko ulit yung laptop ko. May dalawang message ako. Tinignan ko yun. Isa kay caliber.

Bigla akong kinabahan dahil nagmessage nanaman siya..

Im your nightmare: I know who you are. See yah soon, Kaleah aka Scarlet.

Ang bilis nang tibok nang puso ko sa nabasa kong message. How did he/she know my code name?! And how did he/she know me as Scarlet?

-
Nakatulala akong nakatingin sa TV. Si Ice, ayun. Nagluluto na sa kusina. Kumuha lang pala ng mga ingredients sa unit niya at dinala dito. Ts

Malalim ang iniisip ko simula nung mabasa ko yung message na yun. Hindi na ko tinigilan nang mga tanong sa isip ko. Parang may mali eh.

Kasi alam niya ang codename ko. Scarlet was my codename in my previous gang. Imposibleng yung mga demonyong lalaki na kumidnap samin ng bestfriend ko ang nasa likod nang im your nightmare nayun. Hindi nila alam na kasali ako sa isang gang dahil isa lang akong ordinaryong babae nung maganap ang insidente nayun 4years ago.

So ibig sabihin? Ang nasa likod nang im your nightmare na yun ay walang iba kundi--- ARAY!!

Tinignan ko ng masama yung taong pumitik sa noo ko. "ANO BA!" Inis na bulyaw ko sa kaniya habang hinihimas yung noo ko.

Nakapoker face lang siya na nakatingin sa'kin. "I've called you many times and you're spacing out. Is there something wrong?" Tanong niya. Tinignan ko lang siya ng masama. "Its none of your business." Walang ganang sagot ko. Tinitigan niya ko. So, tinitigan ko din siya. Kala niya magpapatalo ako?

Umiwas naman siya ng tingin sa'kin at tumayo nang diretso. I won!

"Lets eat. Lunch is ready" cold na sabi nito sabay naunang maglakad papuntang kusina.

Napakabipolar talaga ng lalaking yun. Sinundan ko nalang siya papuntang kusina.

Behind The MaskTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon