Geçmişin Defteri

6

Duyduklarımın ardından sinirle solumaya başladım.

"Dila, sus artık."

"Ne diyorsun sen be?"

Leon ile cümleleri aynı anda sıraladığımızda birbirimize baktık. Gözlerimdeki sinirle karşımda yok olabilirdi. Hızla Dila'ya doğru yürüdüm ve omuzlarından ittirdim.

"Leon'u elde edemediğin için en yakın arkadaşını böyle mi üzüyorsun? Sen bu kalitede bir insan mısın?"

Her cümlemde omuzlarından ittirmeye devam ediyordum. Şu an elimde kesici bir eşya olsaydı eğer bir dakika bile düşünmez, onu keserdim.

"Sana yalnızca gerçekleri söylüyorum. Sen, seni tavlamak için para alan biri ile hiçbir şey olmamış gibi yaşayabilir misin?"

Sözleri kurşun vari ruhumu vururken, nefes alamadığımı hissettim. Leon böyle birşey yapacak son insan dahi olamazdı.

"Sus artık!" diye bağırdığımda beni Dila'nın yanından uzaklaştıran şey Leon'du. Aramıza girmiş ve elleri ile yüzümü okşayarak beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

Gözlerimi gözlerinden kaçırdım. Biliyordum ki eğer baksaydım o kehribarlara ne derse desin şartsız koşulsuz inanacaktım.

"İsterseniz sizi yalnız bırakayım. Konuşacak önemli konularınız var gibi duruyor." diyen Dila'ya Leon ölümcül bir bakış atmıştı. Dila sessizliğe bürünürken son kez bana baktı ve geldiği taraftan geri gitti.

"Konuşmamız gerek."

Leon'a bakmadan söylediğim tek cümle buydu. İşin doğrusu şu anda deli gibi ağlamak, bağırmak, ona vurmak ve saçımı başımı yolmak istiyordum. Fakat izler daha soğumadan, her şey bu denli tazeyken yüzleşmeliydim. Bu Leon'un kendi elleri ile yarattığı güçlü kızdı.

Sinirle Risto'ya geri girerken bağrışlarımızdan bizi duyan insanların kapıdan izlediğini fark ettim ama aldırmadım. Yanıma neler olduğunu çözmeye çalışan Ece ulaştığında gözleri ile kısaca beni süzdü ve ardından bakışlarını arkamdan gelen Leon'a yönlendirdi.

"Bizi biraz yalnız bırakabilir misiniz?"

Yüksek sesle söylediği cümlenin ardından insanlar birbirlerine bakmış ve çıkmışlardı. Elbette ki bunu herkesin önünde tartışmamıza müsaade etmezdi.

"Bana nasıl söylemezsin?"

Herkes gittikten sonra sinirle bağırmıştım Leon'a. Hayal kırıklığım öyle büyüktü ki, kalıntılarının altında düşünceli Hilal'i ezmiş ve dışarıda asabi bir Hilal bırakmışlardı.