POWERLESS

Chapter 4: Unexpected

Gumising na ako dahil sa kasikatan ng araw at tiningnan ko Ang orasan.

9:30 am

Hey! sleepyhead ready to wake up? Your such a brat! Panunukso niya sa akin. Hindi ko siya pinakialaman.

Nagmadali akong bumaba. Tumingin ako sa bintana kung nandyan pa Ang kotse pero Wala na at pagkalingon ko may nakita akong white paper na parang may sulat sa round glass table ng Sala katabi ng foam na upuan na color dark blue.

Binuksan ko Ang sulat.

Dear Sidney , were not going home in 5 days dahil na Rin sa work namin at pumunta kami sa New Orleans para magsettle kami sa mga proyektong gaganapin namin ng papa mo, but don't worry, I'll give you a financial allowance , you will find in our room sa cabinet , be safe as always , invite your friends if you want at Ang breakfast nakahanda na , take care my darling, Goodbye.

From your Mom

Ang letter ay nilagay ko sa isang holder na nakakabit sa left side ng pintuan.

Pumunta ako sa lamesa sa kusina para kumain . Bacon, bread , milk and Egg.
I finish them off while I did not mind my fucking medicine Alam ko na magaling naman ako nung past 3-4 days ago. I think .
Hinugasan ko na Ang mga plato.

Umakyat na ako.

Pumunta ako sa kwarto nila Mama
At nakita ko Ang cabinet na itinutukoy niya. May nakita akong pangalan parang pangalan ko syempre Wala Naman ng iba Kundi ako iyon.

So kinuha ko Yun parang pocket small black bag siya. Parang hand carry. Inunzip ko ito. Binuksan. May nakasulat.

Please Sidney make sure na gagamitin mo ito sa pangangailan ng gusto mo not the material things... Love your dad

May maliit na tseke.

One hundred fifty thousand pesos

Nashock ako.

Wow, Ang laki Naman ng allowance ko this week.
Oh wait , maybe I'll go buy foods or randomly things. Tuwang pagkasambit sa isip ko.

Niligpit ko nang maayos at inilagay sa kwarto ko nang walang makakakita Kundi ako lang.

Naligo na ako at nagbihis ng white sando at short sa kwarto .

May kumatok sa pintuan .

Tock! Tock! Tock!

"Sino Yan?" Pasigaw ko pababa sa hagdanan habang nagtatali ng buhok.

"It's Finnick"

And I open the door. Naka maroon na T shirt at pantalon.

"Good morning Finnick, and what are you doing here?" Sarcastic questions

Damn, Sidney She roll my eyes mix with her anger and full of disappointed.

He started to talk.

"I came here to apologize Sidney, sa ginawa na paghalik ko sayo nung isang araw na Hindi ko naexpect na mangyari Yun and Hindi ko na gagawin Yun as long as a my friend I'll respect you." Sabi ng kasamang pagdadalamhati niya .

"Pssh...Were best friend right? I'll forgive you at mga salita na binitawan ko just forget it."

"Salamat sa pagpapatawad sa akin... At
baka may ginagawa ka pa "

"No, Wala Naman. Gusto mong tumuloy? "

"No. It's fine. I need to go may aasikasuhin pa kasi ako hahaha call me if you want."