က်ြန္ေတာ့္ရဲ႕. . .ခ်စ္ေသာ. .[HunHan OTP completed ]

က်ြန္ေတာ့္ရဲ႕. . ခ်စ္ေသာ. .◀ 10 ▶

ျဖတ္သန္းခဲ့ဖူးတဲ့ မနက္ခင္းမ်ားစြာနဲ႕ ထူးမျခားနား ယေန႕မနက္ခင္းမွာလည္း နာရီႏႈိးစက္သံခပ္က်ယ္က်ယ္နဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္ႏိုးထလာခဲ့ရတယ္ ။

တစံုတရာထူးျခားမႈမရွိတဲ့ မနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္ႏွင့္အတူ တစ္ေန႕တာအတြက္ျပင္ဆင္ေနၾကတဲ့ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ။

သမားရိုးက်မနက္ခင္း သမားရိုးက်ေန႕တေန႕ရဲ႕အစ . . .
ျပီးေတာ့. . . သူမပါဝင္ပဲ ေက်ာ္ျဖတ္ရဦးမယ့္ေန႕တေန႕. .

တညလြန္ေျမာက္ျပီး တမိုးေသာက္လာတိုင္း သူ႕ကိုမ်ား ရုတ္တရက္ဘြားကနဲ ျပန္ျမင္ရေလမလား ဆိုတဲ့ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုကိုျဖင့္ ရင္ဝယ္ပိုက္ထားခဲ့မိဖူးေပမယ့္လည္း . .။

ညေပါင္းမ်ားစြာ မနက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ကုန္လြန္ခဲ့ျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေကာက္ရိုးမ်ွင္ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ကေလးကလည္း တျဖည္းျဖည္းခ်င္းအေရာင္မွိန္ေဖ်ာ့လို႕ ေလ်ာ့ပါးသထက္ေလ်ာ့ပါးရင္း. .။

ထံုးစံအတိုင္းအိပ္ယာကထတယ္ ထံုးစံအတိုင္းမနက္စာစားတယ္ ျပီးေတာ့လည္း ထံုးစံအတိုင္း ေက်ာင္းကိုလာတယ္ ။
ဘယ္အရာမွေျပာင္းလဲမသြားဘူး ။ ကၽြန္ေတာ့္ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္း အရင္လိုပဲ ။

သူ႕ရဲ႕ျဖစ္တည္မႈကို ဘယ္သူမွမသိရွိခဲ့ဖူးေလေတာ့ ဘယ္သူကမွလည္း သူမရွိေတာ့တာကိုမသိၾကဘူး ။ ဘယ္သူ႕ကိုမွလည္း သူ႕အေၾကာင္းအလြမ္းေျပေလးေတာင္ ေမးခြင့္ေျပာခြင့္ကၽြန္ေတာ့္မွာမရွိဘူး ။

ကၽြန္ေတာ္တေယာက္ထဲပဲ ထုတ္ျပမရတဲ့ လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြနဲ႕ တေယာက္ထဲအတြင္းက်ိတ္ ရင္ကြဲနာက်ရင္း ။ အေပၚယံမ်က္ႏွာဖံုးတစ္ခုနဲ႕ ေန႕ရက္ေတြကိုျဖတ္သန္းေနရတယ္ ။

'' sehun. .''

လက္ေမာင္းကိုလာထိတဲ့လက္တဖက္နဲ႕အတူေခၚသံကိုၾကားမွ ကၽြန္ေတာ္အသိဝင္လာတယ္ ။ ဟုတ္သားပဲ ကၽြန္ေတာ္အခု ေက်ာင္းသြားတဲ့လမ္းေပၚမွာ ။

'' Hana. . ''

လွည့္ၾကည့္မိေတာ့သူမကကၽြန္ေတာ့္ကိုျပံဳးျပတယ္ ။ ဆံႏြယ္ေတြကိုခပ္ျမင့္ျမင့္ေျမွာက္စည္းထားတဲ့သူမကလည္း မေျပာင္းလဲတမ္း လွပေၾကာ့ရွင္းလ်က္ပါပဲ ။