က်ြန္ေတာ့္ရဲ႕. . .ခ်စ္ေသာ. .[HunHan OTP completed ]

က်ြန္ေတာ့္ရဲ႕. . ခ်စ္ေသာ. .◀ 9 ▶

'' ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေပ်ာ္တယ္ သိလား Sambae. . ''

'' အခု. . . . . ကၽြန္ေတာ္ . . . ထြက္သြားရေတာ့မယ္ဆို
ရင္ေတာင္. . .   ဝမ္းမနည္းေတာ့ဘူး. . . ထင္တယ္. .''

ဝမ္းမနည္းဘူးတဲ့လား. . . အားတင္းျပီးျပံဳးထားတဲ့
ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြတုန္ေနခဲ့တာ. . .
တမင္ေရွာင္လႊဲလို႕အေဝးကိုေငးေနတဲ့
မ်က္ဝန္းအိမ္စြန္းက ခိုတြဲေနတဲ့မ်က္ရည္ဥေလးေတြ

ဒါေတာင္ဝမ္းမနည္းဘူးတဲ့လား. . 
ကၽြန္ေတာ္သူ႕ပခံုးကိုအသာဆြဲလွည့္လိုက္ေပမယ့္
သူကၽြန္ေတာ့္ကို မ်က္လံုးခ်င္းဆံုေအာင္
မၾကည့္လာခဲ့ပါဘူး. . .

'' မင္းေပ်ာ္တယ္ဆိုရင္ ေနာက္ထပ္လဲ ငါတို႕ဒီလိုထပ္
ျပီး လာၾကမယ္ေလ  . .  အဲ့ဒါေၾကာင့္. . . . ''

လည္ေခ်ာင္းထဲကတစ္စို႕ေနတဲ့တစံုတရာေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ့္အသံကဆက္ထြက္မလာႏိုင္ဘူး. .
အခါခါအားယူေနခဲ့ရျပီးမွ. . .

'' အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဒီေလာက္နဲ႕မေက်နပ္လိုက္ပါနဲ႕ဦး
luhan. . . ျပီးေတာ့. . .  မထြက္သြား. .ပါနဲ႕. . ဦး. . ''

တျဖည္းျဖည္းေအးစက္လာတဲ့လက္ဖဝါးေလး
တစ္ဖက္ကို အတင္းအက်ပ္ဆြဲယူကိုင္ထားရင္း
ကၽြန္ေတာ္ပိုျပီး. . . ပိုျပီး. . . ေၾကာက္ရြံ႕အားငယ္
လာခဲ့ပါတယ္. .

ဘယ္သူမွ. . . ကၽြန္ေတာ့္ကိုမကူညီႏိုင္ၾကေတာ့ဘူးလား. .
သူ႕ကို. . .ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ျပီး  ဆြဲေခၚထားႏိုင္ဖို႕. .

ခြဲခြာျခင္းရဲ႕ ေျခာက္ျခားဖြယ္အေမွာင္ထုက
တျဖည္းျဖည္းေနရာယူ ဖံုးလႊမ္းလာတဲ့အခိုက္အတန္႕

  ___________________________________

            

စာတစ္ပုဒ္ကိုထိုင္ဖတ္ေနရင္းနဲ႕
တခုခုထူးျခားေနသလို စိတ္ထဲမွာ ထင္လာရတာမို႕
ကၽြန္ေတာ္ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိတယ္. .

အံ့ၾသစရာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခံုမွာထိုင္ေနတဲ့
luhan အသံတိတ္ေနပါတယ္လို႕ထင္ေနတာ
စားပြဲေပၚေမးေထာက္ျပီး ငုတ္တုတ္ငိုက္ေနေလရဲ႕

ရုတ္တရက္ေတာ့ရယ္္ခ်င္သြားေပမယ့္
စိတ္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးေလးလံလာခဲ့တယ္