Onverwachts

Hoofdstuk 1 ★

zaterdag 18 april.

Ik voel een harde dreun op mijn hoofd wanneer ik het koude staal raak, de koude wind voel ik over mijn lichaam blazen.

Ik kan bijna niet meer nadenken en alles doet pijn, wat is er gebeurd? Ik hoor een geluid. Het is een eng en hard geluid dat je in films hoort.

Het geluid hoor ik steeds harder op me afkomen, en toen werd alles donker.

Er was niks meer.

Het werd steeds drukker op het perron en mensen schreeuwen, mensen gillen, mensen huilen, mensen braken wanneer ze de trein zien remmen en het net te laat is.

De passagiers en de machinist zitten lijkbleek in de trein, hoe heeft dit kunnen gebeuren. Je hoort de sirenes al aankomen en mensen staan overal rond te kijken.

Het ambulancepersoneel verzamelt zich en nemen de lijkstukken mee.

"Ze is opslag dood, verzamel de lijkstukken. Dit is vast en zeker zelfmoord. De mensen plegen het steeds jonger."

"Ja doen we."

Het ambulanceteam neemt de delen van het meisje mee en ze zijn al snel weg.

Mensen lopen gehaast en geschokt over het perron.

POV Joy
zondag 19 april

Ik wrijf in mijn ogen en probeer een beetje wakker te worden. Ik ga rechtop zitten en grijp gelijk naar mijn telefoon. Het is 10:39 lekker uitgeslapen dus.

Heerlijk, lekker wakker worden op een vrije zondag en je social media checken. Dat wilt iedereen toch? Ik scroll door mijn insta en stuur een snapchatselfie naar mijn vriendinnen.

Het is best droevig in mijn kamer, de gordijnen zijn niet mooi wit door het zonlicht maar grauw door de regen vannacht. Lekker dan, hopelijk word het in de loop van de dag nog wel lekker weer. Ik zucht en leg mijn telefoon even aan de kant. Ik wrijf nog even in mijn ogen en doe mijn haar in een slordige knot.

Zittend op de rand van mijn bed gooi ik mijn voeten in mijn nieuwe sloffen. Ze zijn echt heerlijk zacht. Het is dan misschien wel midden lente maar boeiend. We zijn in Nederland het regent hier toch ook als we midden in de lente zitten? Dan doe ik ook lekker mijn slofjes aan. Ik sta moeilijk op en rek me even uit, vervolgens loop ik naar het raam en ruk ik de gordijnen open. Ik kijk naar buiten, het is echt dood in deze straat net zoals altijd.

Ik gris mijn telefoon van mijn nachtkastje en open Snapchat. Hmm, heb nog geen snaps terug van Kate & Ashley. Ach joh, Ashley slaapt als een bejaarde en is pas om 2 uur d'r bed uit. Hoewel Kate meestal best vroeg wakker is. Ze is altijd zo lief en vrolijk tegen iedereen. Hoewel Ashley het tegenovergestelde van Kate is. Ze kan ook lief en vrolijk zijn maar alleen tegen mensen die ze mag.

Kate en Ashley zijn trouwens mijn beste vriendinnen en we zijn altijd samen. We zitten bij elkaar op school en bij elkaar in de klas echt geweldig! Alle drie zitten we nu in de derde klas, alleen was het wel schrikken in de tweede aangezien Ashley toen op 'zitten blijven' stond. Gelukkig had ze haar cijfers opgehaald en kwamen we dolgelukkig weer samen in de derde klas terecht.

Ik loop naar mijn kledingkast en pak een lekkere sweater die ik over mijn hempje heen aan doe. Mijn mond smaakt een beetje vies en ik heb honger. Tijd voor ontbijt dus.