13.Bölüm

61 26 10
                                    

Şuan da kendimden nefret ediyorum. Kendimi aciz gibi hissediyorum. Mirhan saçlarımı okşuyordu ve bu bana huzur veriyordu.
Hayır sırma alışmamalısın bu duygulara. Bu duygular gerçekten çok güzel ama alışmamam gerekiyor. Aynı yeni doğmuş bir bebeğini sıcak,huzurlu anne kollarına alışması gibi bir durumdu şuan yaşadıklarım. Mirhandan ayrıldım ve bana aşkla bakan gözlerine baktım;

"Annem orda öldü. Bana son kez 'kızım' diyemeden gitti. Onu çok özledim beni ona götürür müsun?"

Kaç aydır annemin mezarına gitmedin. Cesaret edemedim. Ne kadar acı bir durum dimi? Bir çocuğun Annesinin mezarına gidememesi, yüzü olmaması...

Son kez Mirhana baktım ama yüzünde tek mimik bile oynamıyordu. Hafifçe tebessüm edip ondan ayrılıp kapıya doğru gittim. Duyduklarımla gözümden bir yaş aktı;

" Dayanamıyorum böyle acı çekmene. Benim olmuşken benden uzaklaşmana. Bir çıkmaza gidiyorsun Sırma ve ordan ben bile seni kurtaramam. " Arkamı dönüp Mirhana baktım;

"Alışkınım ben bu çıkmaz yollara." Evet alıştım.

Odadan çıktım. Bu konakta çok acı şeyler yaşayacağım kesin ama ben Sırmaysam burda çok eğlenicem.

" Bir şey mi istediniz? "

Gelen sesle arkamı döndüğümde 17,18 yaşların da bir kız gördüm. Hafif tebessüm ettim;

" Yezda nerde?" Kız bana bir az yaklaşıp;

" Azad ağam onu hastaneye götürdü. Herkes hastaneye gitti."

Bende hemen yanından geçip odaya gittim. Yezdayı görmem lazım. Odaya girdiğimde mirhan gömleğini çıkartıyordu. Hemen arkamı dönüp.

Allah'ım ya o kaslar nedir? Yememiş içmemiş kas yapmış. Neyse ya neler düşünerek geldim, şimdi neler düşünüyorum.

" Mirhan Yezdayı hastaneye götürmüşler. Benide götürür müsun? "

Allah'ım ne olur götürsün. Söyledikleri ile duam gerçek oldu;

" Götürürüm." Önüme döndüğüm de Miran' nın yeni gömleğini giymiş olduğum gördüm.

Gözlerine bakarak sadece " Sağol " dedim. Hemen gardırop kapağını açıp ;

 Hemen gardırop kapağını açıp ;

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Temsilidir.)

Zor olsa da kıyafetlerimi banyo da giyine bildim.
Odaya girdiğimde mirhan yatakta oturmuş karşısında ki duvara bakıyordu. Bir an baktığı duvara baktım birşey mi var diye sonra saçmaladığmı anlayıp;

"Ben hazırım." Bakışlarını bana çevirdi. Üstümü baştan aşağı taradı. En son gözlerime bakıp;

"Daha kısa birşey yok muydu? " Ne dediğini anlamdım. ' ne oldu' dercesine kaşlarımı kaldırdım. O da üstümü gösteriyordu. Ne yani beni kıskanıyor mu ? Hadi canım.

BENİMSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin