Part of Me (Complete)

Chapter 3

                                CHAPTER 3:

                       “...Do you catch a breath when I look at you

                          Are you holding back like the way I do?...

                                 Am I crazy or falling in love

                              Is it really just another crush??...”

[Xyril’s POV]

                “... pag asset method, asset ang nasa debit side. Expense naman pag nasa expense method. That is for the original entry... tama ba?” tanong ko sa sarili habang mag-isang nag-rereview sa accounting namin. Why so fast ng mga pangyayari?? -_-

Malapit na final week namin. Brr. Kakaisip sa acco subject naming napasulyap ako sa labasan.

                “Xyril... wala pa ba ang kakambal mo?” narinig kong tanong sakin ni mama, she’s coming to my place with a glass of juice on a tray. Feeling ko rhyme ung sinabi ko.

                “nah... may praktis pa po sila ng mga ka-grupo nya sa school. Maybe she’s on her way na rin ma.. :)”

                “oh I see... musta reviewing?”

                “medyo... nakakaloko po, but doing good. :)”

                “good. Sige na. Relax yourself. Uminom ka rin ng juice... para makalma din yang utak mo, ok? I’ll be doing some business stuffs on my office.”

                “ok ma. Thanks. “nakangiting sinundan ko ng titingin ang mama ko. She’s always been so thoughtful... sa kanya siguro ako nag-mana, K. Medyo feeler :3 hahaha

 *BEEP! BEEP!*

From Kier:

                “Still busy?”

Kumokota na tong ungas na to aa -_- sabeng nagrereview ako ee -_-

                “bahala ka dyan.. bleh :PPPP” sagot ko sa kanya na hindi ko naman tinext. Maiintindihan niya naman kung di ako magreply... nagreply na ko kanina.

                “enough is enough”

K. nagsasalita akong mag-isa, di pa nakuntento sa pagsasalita sa isip.

I glared back at my phone. With a sigh... I reminisce those days I’m spending with Kier. Lagi kaming magka-txt, nagkukulitan, nag-aasaran. Minsan pa nga, nakakapag-open na siya ng mga problema sakin. And I was glad na unti-unti, nabubuo na ang friendship between us. Nabubuo? Eh mukhang buo na nga ee xD

Kung noon, pag nagkikita kami, hindi kami nagpapansinan... ngayon, iba na. Lalapit pa siya sakin para lang mangamusta at ayun, kahit five minutes lang kaming nagtatawanan, pakiramdam ko, di ko na mabibilang napag-usapan namin. >/////<At siyempre, kinikilig ako! Like hello po? 3 yrs ko na siyang pinapantasya pero ngayon, heto... TADAAA!!!! We’re getting close... Oh ohh... heto na naman ako, nangingiting mag-isa xDD buti nakatakip yung book ko sa mukha ko, wala naman sigurong nakapansin xD

I was about to reach out for my juice nang di ko makapa sa mesa ung baso... ewan... nakatulala ako sa book... kakaiba ako mag-multi tasking noh?? WOW for me! Clap! Clap! -_-