H8: zo veel pijn

11 1 0
                                    

Hi iedereen dit is een heel spannend hoofdstuk dus hou je vast.

Veel leesplezier

POV Jermey
Ze ging in haar bed slapen en ik op het luchtbed. Zei viel direct in slaap en ik niet veel later ook. Een paar uur later kreeg ik een nachtmerrie. Ik zag mijn ouder voor me. Ik zag dat ze Lisa pakten, een blinddoek om deden. Ze pakten al haar spullen en dwongen haar in de auto te zitten ze was zo bang. Ik herrinerde me nog dat geschreeuw. Maar ik dacht dat het maar een droom was. De volgende dag vroeg ik waar zus was waarom mijn ouders zeiden dat ze ging slapen bij oma en opa. Toen opeens dacht ik hoe ik zou reageren toen ik thuis zo komen. Ik ben bang dat ze mij zullen paken en me zullen dumpen langs de weg. Ik schrok wakker en besefte dat het een droom was en het was al 6uur ik maakte lisa wakker. We gingen ontbijten en naar school. (Effe sprong naar Woensdag morgen). Ik zei lisa gedag en ging op de fiets naar huis.
Ik kwam thuis en dee de deur open. Mijn ouders zeiden hi jeremy. Ik was nu pist en riep naar ze waarom ze mijn zus hadden gedumpt. Ze liepen naar me toe en pakten me vast ik pobeerde los te komen maar dat lukte niet. Mam pakte een vaatdoek en deed dat strak om me ogen. Ze riepen : we hadden je veel eerder moeten weg doen. Ik was zo bang en schopte om me heen. Papa was zo boos en sloeg me terug in mijn buik, in mijn gezicht een paar keer en schopte tegen mijn knieën. Ik zakte in de grond van de pijn. Ze scholden me uit, pakten me vast en gooiden me in de auto. Ik stribbelde tegen maar het had geen zin. Ik kon niet zien waar we waren maar het was echt ver. Toen stopte mama met rijden en gooiden ze me uit de auto in het bos samen met mijn spullen dat ik nog bij me had. Ze reden weg en ik bleef achter. Mijn knie en mijn gezicht w
aren aan het bloeden. Ik probeerde recht te staan maar het deed zo veel pijn. Het regende en was kleys nat. Het ook echt 5 graden buiten en ik had mijn jas niet mee dus ik had ook nog eens heel koud. Gelukkig had ik mijn gsm in mijn broezak zitten. Ik pakte hem en zag dat er een barst in zat maar het werkte gelukkig nog. Ik zocht mijn locatie en zag dat ik in de bossen van Namen was. (is een stad in Belgie maar weet niet of er daar bossen zijn XD)Ik belde Link op en zei wat er was gebeurt en waar ik was. Ik vroeg of hij mij zou willen ophalen. Hij was geschrokken en zei meteen dat hij dat zeker ging doen en zei het tegen zijn ouders.
Ik stuurde mijn locatie door en nog geen 5 minuten later kwam Link aan. Hij liep naar buiten en hielp me overeind. Hij zag mijn wonden pakte een zakdoen en probeerde mijn bloed af te vegen. Toen droeg hij samen met zijn vader me op en legden me in de auto. De ouders van Link waren zeer bezorgd maar zeer lief voor me. We reden naar het ziekenhuis want de pijn was ondraagbaar. Een maal aangekomen gingen we naar de spoed afdeling. Link hielp me uit stappen en bring me naar de afdeling. Er kwamen meteen dokters naar ons toe en pakten me op en brachten me naar een kamer met een groot bed. Ze vroegen gelijk wat er was gebeurt en gaven me meteen zuurstof. Ze zeiden dat ik te veel bloed had verloren. Ze controleerde dan op breuken. Er was niets gebroken maar ik had wel een paar gekneusde ribben en een gekneust been. Ze naaiden ook snel de wonden dicht zodat ik niet meer bloed verloor. De dokters gingen even wat materialen halen. Ik was zeer wit en voelde me licht in mijn hoofd. Ik kon mijn ogen niet meer openen.

POV Link

Ik zag meteen dat jer zijn bewustheid verloor en drukte meteen op de knop voor hulp. Meteen kwamen merdere dokters binnen. Ze koppelden de monitor aan hem. Gelukkig ging de monitor. Ik huilde en belde meteen iedereen op om te laten weten dat jer in coma in het ziekenhuis lag. Niet veel later kwam iedereen binnen. Ze waren allemaal geschrokken. Maar vooral Roos huilde hard. Iederee trooste elkaar. Roos kwam naar hem toe en gaf hem een lange zoen op zijn mond. En pakte zijn hand. Ze voeld een klein kneepje. Ze zei tegen ons dat ze al lang verliefd was op jer en het nog niet durfde te zeggen.

POV Jeremy

Het werd zwart voor mijn ogen. Ik wilde wakker worden maar dat ging niet.(droom) Ik werd wakker en zag alleenmaar zwart en de vloer grijs. ik liep vooruit en voelde opeens iets zacht op mijn lippen. We was dat dacht ik. Ik liep verder en riep : Roos , Link iemand maar opeens zag ik in de verte alles achter me verdwijnen. Ik liep vooruit zo snel als ik kon. Ik liep en liep maar zag niks. Opeens zag ik een wit puntje in de verte. Ik liep er zo snel mogelijk naartoe. Het was een gat boven. Er hing een tou uit en ik probeerde het touw te pakken. Ik spring net op tijd aan het touw en klom om hoog. Onder mij was de hele vloer weg. Toen ik eindelijk boven was klom ik uit het gat en het verdween weer. Ik zag voor me mijn huis. Ik ging er naar toe maar ik werd van achter vast gepakt. Het waren mijn ouders. Ze zeiden : is het leuk om dood te zijn. Ik riep dat ik nog niet dood was zolang ik ervoor vocht. Jullie hebben dit veroorzaakt ga weg. Jullie hebben mijn zus achtergelaten en nu ik. Ga weg!!
Opeens verdwenen ze. Ik liep naar Link zijn huis. Ik zag hem. Ik ging naar binnen. Ik zag hem huilen. Ik wilde hem troosten maar ik ging doorhem heen en hij hoorde me niet. Ik riep ik vecht ervoor link!
Ik liep naar buiten gewoon ergens naar toe. Tot opeens er een wit gat boven me verscheen. Ik klom op het huis op het dak maar het gat ging hoger en hoger. Er hing een touw uit. Ik sprong erachter en klom maar opeens verschenen mijn ouders en trokken me naar beneden. Gelukkig pakte ik het touw nog net optijd vast en sloeg ze met mijn voeten van me af. Ik klom heel snel naar boven en belande in een roze kamer. Er was niets alleen roze ik sloeg tegen de muren tot het zo veel pijn deed dat ik niet meer kon. Ik voelde nog eens die zachte lippen op mijn wang. Maar ook tikjes op mijn gezicht.

POV Roos

Toen Link me belde ging ik meteen naar het ziekenhuis. Ik vroeg waar jeremy lag en liep snel naar zijn kamer. Daar lag hij helemaal wit en zwak op het bed. Link legd uit wat er gebeurd was. En viel in tranen uit. Ik kwam dichter bij jer en gaf hem een lange kus op zijn mond. Toen pakte in zijn hand en voelde een klein knijpje van jer. Ik was zo blij dat hij erop reageerde. Hij voelde wel nog altijd heel koud aan. Ik zei tegen iedereen dat ik op Jer verliefd was maar het niet durfde te zeggen. Iedereen wachte tot vanavond maar jer was nog altijt niet wakker. Dagen gingen voorbij , ik bleef iedere dag jeremy bezoeken maar er gebeurde niks. Maar toen een maand later ik kwam na school bij jer en pakte zijn hand en gaf hem weer een lange kus op zijn mond. Hij begon meer en meer kleur te krijgen. De dokters zeiden dat het zou kunnen zijn dat hij het voelt en en er voor vecht.

POV Jeremy

Ik vecht ervoor riep ik. Nadat ik weer die lippen voelde kon ik niet stoppen. Ik voelde me al beter maar kon niet stil zitten. Ik sloeg nog altijd tegen de muren en de grond na veel proberen kwam er opeens een scheur in de muur. ik bleef slaan tot het verder brak en trok de stenen eruit ik zag weer een wit licht achter de muur. Uiteindelijk brak het los en ik liep snel verder. Ik moest verder lopen maar een hele harde winnd probeerde me tegen te houden. Niets houd me tegen riep ik. Ik liep met volle kracht verder. Opeens werd het zwart maar ik hoorde gebiep. Maar ook iemand huilen. Ik gebruikte al mijn kracht om mijn hand te bewegen. Eerst een vinger , dan mijn hand en uiteindelijk mijn arm. Iemand schrok opeens en knuffelde me. Ik schrok zelf ook maar het voelde goed. Ik probeerde iets te zeggen maar het lukte niet. Mijn hand werd gepakt en ik kneep er hard in. Ik hoorde een stem zeggen he kunt het Jermey vecht er voor. Ik zette al mijn kracht op mijn armen die 1 voor 1 begonnen te bewegen. Nu mijn ogen nog. Ik trok mijn 1 ne ooglid omhoog maar het was te zwaar en viel weer dicht. Na 5 keer proberen lukte het lichtjes. Ik zag een meisje voor me staan. En ze zoende me. Wie was het ook al weer. Opeens kwamen er personen binnen en er werd een zuurstof masker op em gezegd. Ik hoorde ook nog andere mensen binnen komen ze waren allemaal aan het huilen van geluk. Maar ze waren wel stil. Je kan het : zeiden een paar stemmen. Ik probeerde mijn ogen te openene en het lukte. Ik zag iedereen voor me. Maar wist niet echt meer wie ze waren. Ik zag iemand die me een kus op mijn wang gaf. Ik herrinerde het me weer Roos. Ik probeerde te parten maar het was zeer moeilijk. Ik zei stotteren rrrooos. Ze gaf me een knuffel en was zo blij. Ik zag ook link. En opeens kon ik weer praten. Ik zei wat is er gebeurt. Iedereen was gelukkig om me heen. Roos zei dat ik in het bos lag en veel bloed was verloren. Toen herriner ik me alles weer. Mijn ouders waren het probleem. Toen kwamen dokters binnen en se zagen dat ik beter was en zeiden dat ze nig wat testjes gingen doen. Ik vond het goed. Ze brachten me naar een kamer en vroegen een paar dingen aan me en onderzochten pe lichaam. Toen zeiden ze dat ik mocht proberen recht te staan ze hielden me vast en ik stond. Het gung redelijk goed maar het was wel moeilijk. Daar na zeiden ze dat ik naar huis mocht. Ik dacht echt please dat het bij Link is en niet bij mijn huis.
Toen ik weer naar de kamer ging met de dokter vertelde hij het nieuws dat ik naar huis mocht. Ik vroeg aan Link of ik bij hem micht slapen want ik wil niet naar huis. Uiteindelijk brachten de ouders van Link me naar zijn huis. En Roos ging ook mee. De rest ging naar huis. Emaal thuis bij Link brachten ze me naar de bank. Toen vroeg Roos aan link of ze mocht blijven slapen het mocht en ze brachten me naar boven in de logeerkamer. Link ging slapen in zijn bed en ik werd gelegd in de logeerkamer en Roos ging naast me liggen en voor ik sliep zei ik tegen Roos dat ik al van de eerste dag dat ik haar zag op haar verliefd was maar het niet durfde te zeggen. En dat toen ik in coma lag haar lippen 2 keer voelde. Ze gaf me een lange kus en ik kuste terug. Daarna viel ik in slaap in haar armen. Ze knuffelde me en viel ook in slaap.

Dit was zo lang hoodtuk niet normaal hopelijk vonden jullie het leuk en tot volgende week bij een neiuw deel.
Omg 2000 woorden.😱😆

Me and My Friends (tijdelijk gestopt)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu