Me and My Friends (tijdelijk gestopt)

H10: Help me !!

Hi iedereen weer een nieuw deeltje. Hopelijk hebben jullie zin in de spanning😜.
Ps : ik heb al een hoofdstuk van mijn 2 boek geschreven misschien vond je dat ook leuk.
Veel leesplezier.

POV Roos
Ik werd opeens gebeld door Link ik nam op.

Hoi met Roos
Ho..i (zei hij snikkkend)
Je moet me helpen Roos.
Wat is er Link, waarom huil je.
Ik ben ontvoerd door de ouders van Jer maar zeg niks tegen hem.
Ik werd van mijn fiets gepakt in een busje gesmeten en weggevoerd. Maar gelukkig heb ik mijn locatie op mijn gsm.
Ik kom je halen Link hoe dan ook.
Ok ik stuur mijn locatie door op watsapp.
Ik kom eraan Link.
Wees stil dat ze je niet horen.
Ok ik ben er zo

En ik legde af. En jer vroeg gelijk wie dat was. Ik verzon dat het me moeder was. Ze zei dat ze haar Enkel had verzwikt en niet naar de supermarkt kon om eten te halen. En mijn vader was ook niet thuis dus ik ga haar effe helpen. Ik ben zo terug en gaf hem een kus op zijn hoofd. Hij zei: ik ga dan wel naar boven moesten mijn ouders er weer zijn. Ok is goed zei ik en pakte mijn spullen en vertrok naar Link. Toen ik bij de locatie aankwam was het een gewoon huis. Ik zag een klein raampje waar Link het overhad. Ik klom er voorzichtig naar toe , deed het open en zag Link vast gebonden aan een stoel in een kamer. Ik zei zacht Link. Hij hoorde het en probeerde de stoel om te draaien zodat hij me zag.  Zijn ogen waren Rood en had ook een  paar blauwe plekken. Ik kom je bevrijden zei ik zacht. Ik pakte mijn zakmes en zei dat Link dichter moest komen. Hij ging zo voorzichtig mogelijk naar me toe en ik snee de touwen los. Hij hoorde iets en ging weer op de plaats zitten en probeerde het te laten lijken dat hij vast zat. Ik deed snel maar zacht het raampje dicht en ze kwamen binnen. Ze sloegen hem en riepen naar hem over jer. Hij bleef zeggen dat hij niks wist dat hij niet anders meer kon. Hij riep dat hij hem gisteren naar het station zag gaan op weg naar het noorden van Friesland. (De plaats waren was in Oost - België) Hij riep laat me nu gaan! Ze ze riepen denk je nu echt dat we je laten gaan sukkeltje. Hij huilde en zei liepen weg naar de voordeur ik liep heel snel om het hoekje in het steegje. Gelukkig hadden ze me niet gezien en ze reden weg. Ik klom terug naar het raampje en maakte de rest van de touwen los bij Link. Ik probeerde hem uit het raampje te trekken. Na veel proberen lukte het en was hij vrij we deden het raampje dicht en liepen naar Link 's zijn huis gelukkig was dat niet zo ver. Voor dat we binnen gingen vroeg ik aan Link of het jer zouden vertellen. Nog niet gelijk zei hij.

POV Link
Ik stuurde mijn locatie door en legde af. Toen kwamen ze binnen gelukkig kon ik nog snel mijn gsm verbergen. Ze zeiden als je niks verteld blijven we je slaan. Ze sloegen met knuppels op mijn benen. En in mijn buik. Ik kon het niet uithouden en barstte in huilen uit. Ze ging even weg om wat andere dingen te zoeken om mee te slaan. Toen ging het klein raampje open. Ik hoorde iemand fluisteren : Link ik ben er. Ik probeerde me met de stoel op te draaien en zag Roos uit het raampje kijken. Ik keek haar zo dankbaar aan. Ze zei : kom ik maak die touwen los. Ze deed die van me armen los maar toen ze mijn benen wilde doen hoorde ik iemand komen ik zei het tegen Roos en liep met de stoel weer naar de plaats en probeerde met de stukken touwen te laten merken dat ik nog vast zat. Roos deed het raampje dicht en ze kwamen binnen ze hadden nu een wapen mee. Ze riepen ze ons waar jer is of we schieten. Ik moest iets zeggen dus loog dat hij naar het station ging op weg naar Noord-Friesland. Toen ze dat hoorden lieten ze het wapen los. Ik riep in tranen. Laat me gaan ik heb jullie het vertelt. Ze zeiden denk je nu echt dat we je laten gaan sukkeltje. Ze verlieten de kamer en pakten de auto en reden weg. Ik barstte nog eens in huilen uit. Alle pijn was bijna niet meer dragelijk. Toen kwam Roos het raampje open doen. Ik ging meteen naar haar toe. Ze zei: het komt goed ik laat je biet stikken. Ze maakte de laatste touwen  los en probeerde me uit het raampje te trekken. Het deed zo veel pijn maar het lukte uiteindelijk. We liepen naar mijn huis en haalden mijn fiets nog op. Roos vroeg voor we binnen gingen of we het moesten vertellen aan jer. Ik zei nu nog niet. We gingen naar binnen. Jer liep de trap af en zag meteen mijn wonden die ik nog niet had kunnen verbergen. Wat is dat vroeg hij geschokt. Niks zei ik. Link hou me niet voor de gek vertel het riep hij. Beloof me dat je rustig blijf zei ik. Hij knikte en ik vertelde het. Toen liet ik nog een paar tranen vallen en knuffelde hem. Hij was boos maar knuffelde me terug. Toen zei Roos dat ze gelogen had  het haar spijt.

POV Jeremy.
Ik liep naar beneden en zag Link met rode ogen en wonden. Ik vroeg geschokt wat dat was. Hij zei eerst het is niks. Ik werd boos en zei hou me niet voor de gek Link wat is dit. Hij legde me het uit, hij huilde en knuffelde me. Ik was wel boos maar knuffelde hem terug. Toen bood Roos ook haar excuses aan dat ze gelogen had. Ze zei ik wilde je niet bang maken jer. Na alles wat er is gebeurt. Ik knuffelde ook haar en we gingen op de bank zitten. Ik zei tegen Link gelukkig dat je gelogen had tegen me ouders en knuffelde hem. Toen vroeg hij of ik hem naar het ziekenhuis kon brengen want ik heb echt heel veel pijn.

Gelukkig is dit een goed hoofdstuk geworden😊
Nog tips of opbouwende kritiek laat het in de reacties weten.
Tot de volgende keer.