Öykünün ağzından;
Bugün arkadaslarla dolaşan tabi Berkte gelcek
Neyse hele şükür evden çıkmıştım.Arabayla gidip alcaktım. Çocuklarıda almaya evlerine gittim. Berk'i görünce şaşırdım ama şaşkınlığımı sakladım.Çünkü ayrildiktan sonra Berk bu tip etkinliklere katılamamaya başlamıştı. Her neyse herkes gelmişti tabi Mert hariç , Berk çok mutlu gözütüyordu ee tabi diğer çocuklarda Mert’i bekliyorduk.Ve Mert arabaya doğru geliyordu.Başımı ona çevirir çevirmez kahkahayı attım.Benim neye güldüğümü anlamıştı herkez tabi Mert hariç ve herkeste gülmüştü.
Mert:Ne var niye gülüyorsunuz?
Diyince kendimi tutamadım ve atıldım:
Ben: Elindeki poşette ve elinde büssürü Patso doluda ona güldük :D
Mert:Ne olmuş ben sizi düşündüğümden aldım eğer istemiyorsanız hepsini ben yerim..(Mert duymadık sanarak sesizce ‘’Zaten hepsini ben yicektim’’ dedi)
Arabayı bayağı hızlı sürmüş olmalıyım çünkü Bize bakan insanların yüz ifadesinden ‘’Bunlar DELİ mi?‘’diye sorular dolanıyordu.. Evet Biz DELİYİZ..
.Bir an Berk'e döndüm oda bana bakmak için döncekmiş.. Ve göz göze geldik. Bana gülümsedi ,benim yüzümde ise soğuk bir yüz ifadesi bürünmüş ne kadar APTALIM dedim kendimce bir gülümsiyemedem. Berk soğuk yüzümü görünce korktu ve geri döndü uzun sessizlikten sonra konuşmaya başladı.
Berk:Merhaba Öykü, uzun zamandır görmediğim için seni çok özlemişim..
Ben: Çok özlemişim derken !?
Berk : Yani arkadaşça anlarsın ya..
Ben : Hmm.. Anladım..
