Gizemli Kişi

66 25 16
                                    

Hiç ses gelmedi. Etrafa baktım ama kimsecikleri göremedim.

Birden Şevval:

- Abla beni unutuyorsun sanırım.

Diyip ağacın üstünde -ağın içinde- asılı kalmış bir şekilde bana el salladı. Gözlerimi devirdim.

- Özür dilerim Şevval ben sadece bunu yapanı arıyordum.

Hemen ağaca tırmanmaya başladım. Ama başaramadım. Tam tırmandım diyorum kayıp düşüyorum. Ağaçta tutunacak yer yoktu.

Şevval yine söylenmeye başladı.

- Yuh yuh be! Sen ne biçim bir ablasın?

- Kolaysa sen yap.

- Yapardım ama gördüğün üzre ben burda ağın içindeyim. Not: Ama seni kurtarmazdım.

- Öyle olsun orda kalda aklın başına gelsin. Seni kurtaranda kabahat. Ben burda seni kurtarmaya çalışıyorum sen gelmiş ne diyorsun? Hem bu sana ceza olsun ben sana dedim bu tuzak falan diye beni dinleyen kim al sana cevap olsun birdaha da sözümden dışarı çıkmıycaksın. Anladın mı beni?

- Tamam abla. Nefes al.

Şevval' i kurtarmaya çalışırken yine siyah bir şey gördüm. Ve hemen oracıkta kayboldu.

Aklıma bir plan gelmişti. Bende o gizemli kişiye bir tuzak kuracaktım.

Önce yere bir çukur kazdım üstünü yapraklarla örttüm.

Oradan uzaklaşıp büyük bir ağacın arkasına saklanıp gizlice bakmaya başladım.

Gizemli kişi gelmişti yüzünü göremedim.

Çünkü arkası dönüktü. Şevval'in bulunduğu ağaca yaklaştı. Tuzağıma bastı  vevçukurun içine düştüp bağırdı.

- Aaaaaaaa! Kim yaptı bunu?

Kim olduğunu merak ettmiştim. Planım işe yaramıştı. Ağacın arkasından çıkıp kurduğum tuzağa -gizemli kişinin- yanına gittim.

Başımı çukura eğip gizemli kişinin kim olduğuna baktım.

Ama bu...

{Düzenlendi}

...

Kısa MaceraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin