chapter 21 - Lost

11 2 0
                                    

chapter 21

* Lost *

Alize's point of view

"Ahhh ! "

hinawakan ko ang dibdib ko pag ka gising ko , ramdam na ramdam ko ang bilis nang tibok nang puso ko , talaga bang nagawa ko yun ? Oo talagang nagawa ko na yun , at siguradong pwedi na ako nitong makaalis nah sa G.U , alam oko na kasi ang kamatayan ko , teka ........ completo na bayun ? siguradong sigurado na ba yun ? eh bakit parang hindi ? bakit parang may kulang pa ? di pwedi toh

tumayo na ako sa kama nang clinic , at biglang may humapdi sa tagiliran ko

oh sh*t ! ang saksak dito ........ bwes*t nah Galaxia na yun , pero salamat din sa kanya , dahil may konting naalala din ako , kahit papaano .....

biglang bumukas ang pinto .

si Joy to auh

"may bad news ako ngayon sayo "

huh ? anong bad news ??

"ano yun ? "

"si tristan ...... nawala na kanina lang , may tama siya sa ulo , at si Erika ...........ano "

"huh ?? si Erika ano ! "

sh*t di pwedi ...... oh no parang maiiyak na ako

"50 : 50 siya ngayon "

natamaan siya nang bala eh dahil niligtas niya ako , panu toh ? anong gagawin ko ? delikado to
tumakbo ako papalapit kay Joy

"saan siya ngayon ! sabihin mo ! "

"sino ? "

"p*tang ina ! si Erika ang tinutukoy ko "

"andun sa room niya "

binilisan ko ang pag takbo hanggang sa nakarating ako nang room niya , pag bukas ko palang bumungad na sa akin si Zed, na naka upo sa sofa at naka yuko

bigla naman niya inangat ang ulo niya , nang narinig niya ang balabog nang pintuan

"si Erika nasaan ! "

at tinuro niya si Erika na naka higa sa kama at puno nang tamlay , na parang mawawalan na talaga nang buhay ... unti unti akong lumapit sa kanya , at parang papatak na talaga ang namumuong luha sa dalawang mata ko

" E-erika........ "

lumuhod ako para mag ka level na kami nang bed niya
nakatingin lang ako sa kanya , na walang malay , habang malakas ang hagulgol ... di ko na kaya toh , sobrang nasasaktan ako , lahat na lang ba mawawala sa akin ? palagi na lang ba ako maiiwan nang wala ? kahit isang taon nga di na kuha ko kasama sila , pang habang buhay pa kaya , tama nga ang sinasabi nilang walang forever dito sa mundo , dahil talagang mamamatay ka rin

halos di na ako makakita , dahil sa labo nang mga mata ko dahil sa mga luha ko .

lumapit si Zed sa akin at nag tap sa likuran ko

"okay lang yan , tumahan ka na "

di ko na napigilan ang damdamin ko , atsaka kwenelyuhan ko siya at sinigawan

"anong okay lang ! anong okay dito ? para sayo koay lang , dahil wala ka namang pake , tutal kapahamakan ka , okay lang sayo ang mga namamatay , wala namang importansya yun sayo , manhid ka Zed !! manhid ka ! "

nakatingin lang siya sa akin , yung napaka lamig na tingin , napalagi kung nakikita sa kanya

he is Zed , ang kapahamakan , the coldest and hardest heart owner

galaxy universityTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon