Tatlı Belam

5.Bölüm

Kapıyı açıp eve girdiğimde yönümü merdivenlere çevirip hızlıca çıkmaya başladım.Odama geldiğimde çantamı kenara sallayıp bedenimi yatağımın üzerine attım.Afran'ın 'çok güzelsin'diyip yanağımı öpmesi aklıma geldiğinde yastığımı yüzüme kapatım yerimde tepindim.Ne yapıyorum ben ya.Yatağımdan kalkıp üzerimdeki okul formalarımdan kurtulup şort,atlet ve terliklerimi giyip saçımı topuz yapıp odamdan çıktım.Merdivenlerden inerken aklıma telefonum geldi.Tekrar odama gidip çantamı yerden alıp fermarını açıp içine baktım.Nerede bu telefon ya.Çantamı içinde ne var ne yok yere döküp baktım ama yok.Tabi ya kantinde masanın üzerine bırakmıştım.Hay benim aklıma.Napıcam ben ya.Yatağıma yaslanıp kara kara ne yapıcağımı düşünürken zil çaldı.Ayağa kalkıp  yavaş yavaş aşağı inerken tekrar çaldı.

"Patlama geliyoruz işte allahalla ya sanki bir kere çalsan yetmiyor..."

Diye kendimce sesli söylenirken kapıyı açtığımda karşımda bir adet Afran duruyordu.

"Yetmiyor"

O anlık şaşkınlıktan;
"Ha"
Nidası çıktı ağzımdan.
Elinde telefonumu sallıyordu.Sanki hazine bulmuşum gibi gözlerim parladı.Tam uzanıp alıcaktım ki geri çekti.

"Çık çık çık önce  öpücük sonra telefon"
"Ama bu adil değil."

Yanağını bana taraf çevirip işaret parmağıyla gösterdi.Küçük bir öpücük kondurup geri çekildim.

"Telefon?"
"Olmadı bu."
"Öptüm ya işte."
"Bune lan küçücük varla yok arasında."

Bir kere daha aynı şekilde öpüp yüzüne baktığımda kaşlarını yukarı kaldırıp indirdi.İki elimle kafasını tutup dudağımı yapıştırıp ıslak bir öpücük kondurup geri çekildim.

"Oldu mu?"
Seslice gülüp;
"Oldu"
deyip gözleriyle yavaşça yukarıdan aşağı vücudumu taramaya başladı.Kaşları çatıldığında bir anda gürledi.

"Gir lan içeri giydiğin şeylere bak.Bu ne lan böyle bir daha giymiceksin lan böyle şeyleri."

Yerimde sıçrayıp ağzım açık dinlemeye başladım.Tabi bende geri kalırmıyım.

"Sanane be ne karışıyorsun benim giydiklerime ister giyerim ister giymem."
"Karışırım lan."

Diyip  beni içeri itti.Dengemi kaybettiğimde tam yerle ilişkiye giricekken belimde tutup kendine çekti.Ellerimle göğsünden itip kendimi toparladım.Elinden telefonumu aldığımda Afran yanımdan geçip koltuğa oturdu.

"Ne yapıyorsun?"
"Oturuyorum görmüyor musun?"
"Onu görüyorumda niye oturuyorsun telefonumu verdin saol da şimdi git."
"Neden?"
"Bak annemler evde değil seni görürlerse eve erkek attığımı sanırlar."

Salona telefonumun mesaj sesi yayılınca arka cebimden telefonumu çıkarıp mesaja baktım.

Kimden:Annem

Kızım babanla beraber iş seyehatine çıktık kuzeninin yanına git onunla kal bir iki hafta yokuz dikkatli ol seni seviyoruz.

Olamaz ya ne yapıcam ben şimdi ya.Kuzenim dedikleri de adı Esma yılışık bir kız hiç tipim değil zaten sevmiyorumda.

"Ne oldu?"
"Annemler iş seyehatine çıkmışlar.Benimde kuzenimde kalmalarını istiyorlar.Ama o kızı hiç sevmiyorum sinir bozucu şey."
"Sende evde tek kalmaktan da korkuyorsundur şimdi."
"Evet nereden bildin?"
"Ben bilirim.Ee bende kal ."
"Ne?"
"Bende kal hem yemek yaparsın evi temizlersin."
"Oldu canım bir kere ben yemek yapmasını bilmiyorum ikincisi temizlik yapamam ben."
"Sen nasıl kızsın lan böyle yemek yapmasını bilmiyorsun evde temizlemezmişsin."
"Bende böyle kızım."
"Kalk da eşyalarını topla."
"Banane gelmicem."
"Zor kullandıttırma bak."
"Ya gelmicem diyorum anlamıyor musun?"
"Anlamıyorum lan,git topla pılını pırtını gel."
"Tamam ne bağırıyorsun be."
"Ha unutmadan üzerindekileri de çıkarıp doğru düzgün şeyler giy."