Desire

-თავი 19-

-ჩანიოლ რის თქმას აპირებ?
-მთელი ამ ხნის განმავლობაში რომელიც შენთან ერთად გავატარე..... ბედნიერი ვიყავი. მზის სხივივით გამინათე გული, შემოიჭერი და გაქცევას აპირებ, ჯერ კიდევ ვერ გადამიწყვეტია გაგიშვა თუ შეგბოჭო?
-როგორ გავხართ შენ და შენი ძმა ერთმანეთს, მოკლედ გეტყვი, რაც არ უნდა გამბოჭო, დამაკავო ან დამამწყვდიო, ჩემი გული მაინც ჯონგინს ეკუთვნის.
-დარწმუნებული ხარ?
-სავსებით, ვფიქრობდი კიდეც ხომ არ ვცდებოდი, ხომ არ მერეოდა რამე, მაგრამ არა, ჯონგინი ჩემთვის ყველაფერია, მართალია ის ჩემზე ძალზედ უფროსია, ჩემზე მეტი გამოცდინება გააჩნია, მაგრამ ამ ყველაფერს ჩემთვის აზრი არ აქვს.
-გასაგებია, მომწონსნპირდაპირი რომ ხარ სხვებს არ აიმედებ მაინც.
-შენთვითონაც კარგად იცოდი რომ ეს ყველაფერი მხოლოდ თამაში იყო. მართალია, ჩემმა გულმაც განიცადა ცვლილებები მაგრამ არა ჯონგინის მიმართ არამედ შენს მიმართ, ერთადერთი რაც შეიცვალა ჩემუ ზიზღია, ვიცი მამაჩემი შენ მოკალი, ვიცი მისი სისხლით გაქვს ნახატები დახატული, ყველაფერი კარგად ვიცი.
-მაშინ აქამდე რატომ გაჩერდი აქ? რატო არ გაიქეცი?
-სეჰუნის გამო, ის შენზე ძალიან ზრუნავს მართლა უყვარხარ, შენ კი ამ ყველაფერს ვერ ამჩნევ, ორი ძმა გყავს რომელიც შენზე ზრუნავს ამის გარდა ელის ნდობა გაგაჩნდა, მაგრამ ყველაფერი გაანადგურე, ნებით თუ უნებლიედ ყველაფერი და ყველა შენს გარშემო გაანადგურე, დავიჯერო არასდროს არ გაგიფიქრია "ყველას რატომ ვსძულვარ?" ვიცი გიფიქრია ამ ყველაფერზე და გულიც გტკენია მაგრამ სიმართლეს თვალებში უნდა ჩახედო.

Authors Pov:

-ჯონგინ რას აკეთებ?
-არაფერს, ვხატავ.
-რას ხატავ?
-უბრალოდ პეიზაჟს.
-როგორ ხატავ პეიზაჟს როდესაც ოთხ კედელ შუა ზიხარ. ბუნება თუ არ აღიქვი როგორ დახატავ.
-ის დღე რომელსაც მე ვხატავ გონებაში მაქვს ჩაბეჭდილი და უბრალოდ წარმოვიდგენ თითქოს იქ ვარ, ის დღე ჩემთვის დაუვიწყარი იყო,არის და იქნება.
-გასაგებია, და რატომ არის დაუვიწყარი?
-სანა ბევრ კითხვას სვამ.
-ბოდიში, უბრალოდ მაინტერესებდა.
-როცა დავამთავრებ შეხედავ და მიხვდები.
-როგორ მივხვდები?
-ბექიონს ყოველი დეტალი აქვს შენთვის მოყოლილი ამიტომ მიხვედრა არ გაგიჭირდება._სანამ ჯონგინი მარტო დატოვა მის ფიქრებთან ერთად და ბექიონის საძებნად გაემართა. მანამ სანამ ბექიონს შეხვდებოდა გზად სუმინის ოთახში შეიარა და იქაურობის შეთვაკიერება დაიწყო, გული რაღაცას უგრძნობდა.... მართალიც აღმოჩნდა, სუმინის საიდუმლო ყუთში წერილი იდო, იმ ყუთის შესახებ რომელიც საიმედოდ იყო დამალული მხოლოდ მან და სუმინმა იცოდნენ, წერილი სწრაფად ამიღო და კითხვა დაიწყო.