《დასრულებულია》
და აი ამ სამყაროში, სადაც ყველაფერი თითქოს ასე გამჭვირვალეა. სადაც ადამიანები ადვილად ენდობიან ერთმანეთს.....ყველაზე დიდი შიში იმალება. ვინ იცის იქნებ ცოცხლად შეგჭამოს, გაწამოს.....ან თუნდაც სისხლისგან დაგცალოს მან! ვისაც ყველაზე მეტა...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-გინდა გავარკვიო? -ჯონგინ ხელი გამიშვი! -ტკივილი გესიამოვნება_ სისხლი ამიდუღდა. სულ შეიშალა რეებს ბურტყუნებს! სახესთან ძალიან ახლოს იყო ამიტომაც გვერდით გავიხედე... მზერა ავარიდე, ისედაც თავს ძლივს ვიკავებ, ახლა თუ დავნებდები გეგმები ჩამეშლება... ჯონგინის ღიმილს ვგრძნობ, ვიცი რა გამომეტყველებაც ახლა აქვს, ერთი შეხედვა და ჯაჭვებს ავიწყვეტ. წამებში მისი სველი და ცხელი ენა ვიგრძენი ყელში რის გამოც ეკალმა დამაყარა, თვალები დავხუჭე და ქვედა ტუჩზე მაგრად ვიკბინე. ცხელ ენას, სველი კოცნები მოჰყვა, ხელებს ჩემს სხეულზე დააცურებდა თითქოს ყოველ სანტიმეტრს სწავლობდა, ხელში ამიყვანა და იქვე მდგომ ლოგინზე გადავეშვით, თვალებს არ ვახელდი,უბრალოდ არ შემეძლო.... -რა აუცილებელია გიკბინო? როდესაც სხეულმა უკვე გაგცა. -რას ამბობ?!_უცბათ თავი ავწიე და თვალებიც გავახილე. კაბა ზევით მქონდა აწეული და შიშველი ფეხები მიჩანდა, ტერფიდან ნელ-ნელა ხელს ზევით აცურებდა, ვეცადე გავქცეულიყავი მაგრამ არ შემეძლო, ვერ ვმოძრაობდი, პარალიზებული ვიყავი, შიგნიდან ვიწვოდი. ხელი უკვე ჩემს ბარძაყებთან ქონდა სადაც სველი კოცნაც დამიტოვა,ამოიწია და თვალებში ჩამხედა წამიერად მოვდუნდი. -ტკბები პატარავ?_მისი ხელი საცვლის ქვეშ ვიგრძენი, შევხტი და ხმადაბლა ამოვიკვნესე. -მატყუარა ხარ._ ჩაიცინა -შეხედე, იტყუები მაგრამ შენი სხეული სიმართლეს ამბობს._ხელი რომელოც საცვალში ჰქონდა ჩასრიალებული სახესთან მომიტანა და დამცინავი სახით შემომხედა. -მოკეტე!_ ცრემლები წამსკდა, ამდენს ვეღარ გავუძლებ... ზედმეტად მსიამოვნებს მასთან ყოფნა. -ცუდო გოგო_ჩაიჩურჩულა და წამოდგა. -ამჟამად აქ შევჩერდები მაგრამ შემდეგისთვის მოემზადე, ახლა კი გისურვებ დიად წამებას რადგან მოგენატრება ეს სხეული._ საკუთარ თავს დახედა და გაბრუნდა, ოთახიდან გავიდა. რა?! ასე როგორ დამტოვა? კრეტინი სულელი! თუ რაიმეს დაიწყებ ბოლომდე უნდა მიიყვამო,იმედგაცრუებული ლოგინს მივეკარი, ადგილები სადაც ის მეხებოდა ჯერ კიდევ მიხურს, მის სურნელსაც ვგრძნობ. ქაი.... ქაი... ქაი... მის სახელს შეუჩერებლივ დაბალი ტონალობით ვიმეორებდი რაზეც მეთვითონ შემრცხვა და ვაშლივით ავწითლდი, ღრმად ვსუნთქავდი, ძალიან დამცხა... თავი ხელში ავიყვანე ლოგინიდან წამოვხტი და კაბა გავისწორე. ვეცადე ჩემი აფორიაქებული გული დამემშვიდა რადგან ჩანიოლთან მიწევდა შეხვედრა,ყველაფერს მიხვდებოდა,გაიგებდა ჯონგინის აქ ყოფნის ამბავს რაც ჩემთვის მიუღებელი ფაქტორი იყო.
