ALBÜMÜMDEKİ RESİMLERİM

SAHTE PARA

Çaresiz olduğunuzda bazen öyle şeyler yaparsınız ki pişmanlıklarımız,keşkelerimiz hep dilimizden dökülüp durur.Hep aynı cümle kurulur dudaklarımızda mecburdum şimdi ki aklım olsa yaparmıydım.İşte bende öyle mecburdum hemde çoook.
  Çok sıkıntılı günlerimizdi.Babam hergün iş aramasına rağmen bir türlü iş bulamıyordu.Arada bir kağıt toplamaya giderdi,topladığı harda hurdaları satarak evimizin geçimini sağlardı.Yedi nüfus,ev kirası,su, elektrik,bakkal borcu.Her sabah kahvaltıda sana yağlı ekmek yanında bir bardak açık çay.Akşamları da Allah ne verdiyse ama en çok yediğimiz sulu patates yemeği olurdu.Çok şükür karnımız doyuyordu.Ama çocuktuk,canımızın istedikleri vardı.Kardeşlerimle her sabah hayallerimizin kahvaltı sofrasını kuruyorduk.Bir kalıp beyaz peynir,haşlanmış yumurtalar,renkli renkli reçeller,zeytinler,ballar diye sıralıyorduk.Yine bir gün böyle hayal dünyasında yaşarken babam eve erkenden gelmişti.O gün kazandığı paraları anneme uzatarak bakkala olan borcumuzu ödememizi söyledi.Öteki cebinden bir kağıt para daha çıkardı,o paranın değerini şimdi hatırlamıyorum ama annemin gözleri çakmak çakmak olduğuna göre büyük bir paraydı sanırım.Annem tam bu paranın nereden geldiğini soracaktı ki,babam paranın gerçek değil sahte olduğunu söyledi.İkisi de ah çekerek eğer gerçek olsaydı neler alacaklarını bir bir sayıyorlardı.Masanın üzerinde duran sahte paraya bakıp bakıp duruyordum.O an aklıma birşey geldi.Biz inandık gerçek olduğuna belki bakkallardan da biri inanır dedim parayı alıp evden çıktım.Elimdeki sahte parayla bir umut diyerek bildiğim bilmediğim bir bakkaldan bir bakkala gidiyor,ya tutarsa hesabı şansımı deniyordum.Ama hepsi de paranın sahte olduğunu anlamışlardı.Akşamın karanlığı yavaş yavaş çöküyordu.Evimden o kadar çok uzaklaşmıştım ki bir yandan nasıl geri döneceğim diye düşünürken,bir yandan da kararlıydım bu akşam hayallerimizi gerçekleştirecektim.Yarın sabah güzel bir kahvaltı,akşamda ziyafet sofrası kuracağız.Son olarak başı oldukça kalabalık bir bakkaldan içeri girdim.Bir iki birşey aldım,parayı uzattım dedim ya başı kalabalık olduğundan parayı farketmedi.Çekmeceye koydu, üstünü verdi,"iyi akşamlar" dedi.Şaşkındım öyle titriyordum ki küçük kalbim yerinden fırlayacak gibiydi.Oldu mu şimdi,baktım bir elimde dolu poşet,bir elimde avuç dolusu para olmuştu evet evet olmuştu.Adımlarımı sevinçle hızlı atmak üzereydim ki arkamdan birinin seslendiğini duydum.Arkamı döndüm bakkal amca elinde sahte para,nasıl anladı bilmiyorum parayı uzattı,elimdekileri aldı."Ailene söyle kızım bu para sahte" dedi.O an yer yarılsa da içine girseydim.Yaşadığım o utangaçlık hayatımda nokta oldu.Biliyordum bakkal amca biliyordum.İyi ki sende bildin.Bütün bunları çaresizlik yaptırdı.
Koca yürekli çocuk, anladın mı şimdi iyi bir işi olmasa da,kağıt toplasa da,az kazansa da evine hakiki alın teri dökülmüş para getiren babanın helal sofrasında ne de güzelmiş bir dilim yağlı ekmek...