Eğer yolunuz gecekondu evlerinin yanından geçiyorsa ve siz apartman dairesinde oturuyorsanız,hele bir de hiç gecekonduda oturmamışsanız,eminim şöyle demişsinizdir."Bu evlerde insanlar nasıl oturuyor."
Bu sorunun cevabı orada oturan insanların içinde saklıdır.Yazın tozlu,sinekli,böcekli kışın yağan yağmurların biriktirdiği su çukurlarından,çamurlu yollarından yürürsünüz.Yıllara meydan okumuş her renkte boyalı dış cephesi hemen hemen aynı boydaki evler.Kışın tavanları akan ev sahipleri,yazın gelmesiyle soluğu çatıda alırlardı.Ya eskiyen kiremitler değiştirilir ya da büyük bir naylon ile kaplanırdı.Paslı eski demir kapılarının gıcık sesleri her açılıp kapandığında adeta kulaklarımızı tırmalardı.İçi dışardan da beterdir.
Bir kere gecekondu evlerinden birinin içine girdiğinizde mutlaka bir rutubet kokusu gelir burnunuza.İlk zamanlar baş ağrısı yapar ama öyle bir alışırsınız ki...
O rutubetli evlere çok şeyimizi feda ettik.Rutubetinde çürüyen yorganlarımızı,yastıklarımızı hatta sakladığımız anılarımızı,çocukluk resimlerimizi.Siz bilmezsiniz ne acılara,ne yokluklara şahit olmuştur o rutubetli duvarlar.Küçücük pencerelerinden hiç olmayan manzaralarına baktık.Güneşi az gören,ikiden ibaret odalarında hem oturduk hem uyuduk.Yazın pencerelerinden gelen az bir havaya serinlemeye çalıştık,kışında soğuk girmesin diye naylonla kapladık.Olmayan mutfaklarında annelerimiz yıllarca küçük tüpte ne eziyetler içinde bize yemekler pişirdi,bulaşıklarımızı yıkadı.Tavanlarından sarkan ampullerin sarı ışığında oturduk,derslerimiz yaptık.Biz hep beton yerlerde oturduk yerler soğuk oluyordu eski ne bulduysak ince halımızın altına serdik.Hep güzel koksun diye her yazın sürülen kireçli duvarlarına yaslanıp hayaller kurduk.Belki de yazı ayrı dert,kışı ayrı dert bu evlerden ne zaman kurtulup güzel bir evde oturmanın hayalleriydi.Gecekondudan ne gece yıldızları görürsünüz ne de gündüzleri parlayan güneşi.Küçücük pencerelerinden içeri baktığınızda herşeye rağmen mutlu,yokluğa inat gülümseyen insanları görürsünüz...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALBÜMÜMDEKİ RESİMLERİM
Historia CortaÇocukluğum,öğrenciliği, gençliğim, hayatımda olan insanların her bir kare resmini gerçek hikâyeleriyle yazacağım.