Siyah Gökkuşağı 4.Bölüm

352 35 10
                                    

4.bölüm

Konuşmasını dinlemeye başladım.

-İşim dolayısıyla Almanya da yaşamamız gerekiyor. İlk başta tek gidip dönecektim ama yaklaşık 5-10 yıl orda kalmam gerekecekti bende sizin de gelmeniz daha iyi olur diye düşündüm Şebnem ve Sena da aynı fikirdeler. Gerçekten şaka yapıyor olması için dua ettim ama gerçekti.sakin kalmaya çalıştım ve sözünün arasına girdim.

Benim burda bir düzenim var ve en önemlisi Nehir var sizinle kesinlikle gelmicem ve kararıma da saygı duymanızı istiyorum dedim..

Mehmet ilk başta biraz üzülse de benim fikrimi onayladı. Beni tekrardan yetimhaneye birakacaklardı ama bana bir banka hesabı açacaklardı ve her ay düzenli olarak 500 tl yatırıcaklardı. Gerçekten de iyi insanlardı ama onlarla gidemezdim.

Yarıntekrardan yetimhaneye gideceğim için onlarla o gün bol bol vakit geçirdim ve gece geç saat olunca hepimiz yorgunluktan bitmiştik o yüzden herkes odasına uyumaya gitti.

* * * *


Sabah olduğun da valizimi toplayama başladım bütün kıyafetleri valize sığdıramadım o yüzden Sena dan valizini istedim oda beni kırmadı kullanmadığı bir valizi bana verdi böylece daha rahatca kıyafetlerimi topladım. Aşağa indim kahvaltı masasına oturdumherkes biraz üzgündü ama üzgünlüğünü belli etmemeye çalışıyordu başım biraz agrdığı için mutfağa gidip ağrı kesici içtim ve daha sonra yemek yemeğe tekrardan oturduğum zaman Mehmetin elinde bir kutu vardı bana verdi kutuyu açtım çok güzel parıldayan bir bilezikti göz kamaştırıyordu çok teşekkür ettim gerçekten çok hoş gözüküyordu sanırım pırlantaydı tam anlayamamıştım...

Yemeğimizi yedik daha sonra herkesle vedalaştım. Mehmet beni yetimhaneye bıraktı biraz hüzülü bir veda oldu. Vedalardan nefret ediyorum neden hep bu kadar canımızı yakar ki?

Mehmet;Ne zaman bir sıkıntın oldu ne zaman sıkıştığın bir durum oldu beni ara ben seni zaten boş olduğum zamanlar seni aramaya çalışıcam sende beni aramayı unutma gönül isterdi ki seninde Almanya ya bizle beraber gelmen ama maalesef ki sen kabul etmedin ama haklısın bende böyle bir durumda olsaydım kabul etmeyebilirdim o yüzden yaptığın şeyi anlayışla karşılıyorum.

Zeynep;Beni anlamana gerçekten sevindim bana bu kısa sürede güzel bir hayat yaşattığın için çokkk teşekkür ederim ve kesinlikle seni aramayı unutmayacağım düzenli olarak arayacağım.. dedim ve,

Yetimhaneye doğru yürüdüm, Nehirin gelceğimden haberi yoktu sadece yetimhane müdürü biliyordu. Yetimhane odamıza çıktım Nehir beni valizlerle gördü ve şok oldu.ilk başta ne olduğunu anlayamadı böyle bir şey haliyle beklemiyordu. Herşey normal gittiği için geri döneceğimi hiç düşünmemişti. Olanları onada anlattım oda haliyle geldiğim için mutlu oldu. Ama onlarla da güzel vakit geçirdiğim için benim adıma biraz da üzüldü.

Zeynep;Ve bir tane daha ilginç bir olay oldu sabah kalktım ve telefonum da kayıtlı olmayan biri beni aramış ben uyurken sanırım. Daha sonra geri dönmedim ve masamın üstünde bir buket çiçekle karşılaştım. Evden kimsede çiçeği almamış. Çiçek sabah isimsiz bir kişiden gelmiş bir çiçekçi getirmiş. Ve kimin getirdiği konusunda bir fikrim yok.

Nehirilk duraksadı daha sonra aynanda birbirimize baktık o olamazz bakışı attık birbirimize

Nehir;bence de olamaz onca yıl ortalıkta yoktu o olamaz dimi olamaz kanka..

bende olamaz dedim daha sonra numarayı aramaya karar verdik ama aradığı telefon numarası değildi... telefon kulübesinden aranmıştı.

Konuyu kapatmaya karar verdik umutlanmak istemiyorduk. Umut etmek artık çok zor umut edipte olmaması canımızı çok acıtıyor çünkü..biraz dışarıya çıkmaya karar verdik parka gittik çiğdem aldık muhabbet ettik daha sonra sahile gidip biraz yürüdük temiz hava misss, ikimiz de sahil yürümeyi çok severdik doya doya yürüdük yanımıza her zaman olduğu gibi el falı bakan bir kadın geldi zorla elimi aldı bişeyler söylemeye başladı hiç inanmazdım böyle şeylere...

falcı kadın; İkinizi de üzen biri var dedi birşeyler daha zırvaladı hiç ciddiye almadım. Belki sahilde Serkan dan bahsettiğimizi duymuştur deyip geçiştirdim.

O kadar yürümüştük ki ayağımız ağrımıştı yetimhaneye dönmeye karar verdik. Yetimhaneye geldiğimiz de akşam olduğu için ikimiz de tam yatağa girecektik ama birden telefonum çaldı...Nehirin yanıma gelmesini beklerken telefon kapanmıştı sanki bir anda konuşmaktan vazgeçmişti arayan kimse bizim Nehirle merakımız iyice artmıştı geri arayacaktık ki odaya yetimhane görevlisi girdi telefon sesine gelmiş sesini kapatmamızı söyledi bizde tamam deyip geçiştirdik.

Hemen telefonu elime aldım ve tekrar aynı numarayı geri aradım telefon kulübesi değildi.. Çalıyordu.. çaldı,çaldı,çaldı ve açıldı..

Ve hemen konuşmaya başladım;

-Alo kimsiniz.

-........





Siyah GökkuşağıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin