You and Me are Meant to be

Brancemonte Residence

     Pagkatapos ng klase ni Kian umuwi siya agad. Wala naman kasi siyang pupuntahan o gagawin at gusto niyang mag chill muna. Pagkarating niya sa bahay nila tinanong nito ang kasambahay kung nakauwi na ba ang mommy niya.

Manang- opo sir, nasa garden po.

Kian- sige, salamat manang.

     Pumunta si Kian sa garden at may nakita siyang babae na hindi niya kilala pero pamiliar sa kanya. Inaalala niya kung saan niya ito nakita. Noong malapit na siya sa kanila nagulat siya sa babaeng kasama ng mommy at kapatid niya, ito ang babaeng nakabangga sa kanya, ito rin ang babaeng palagi niyang nakikita sa gilid ng field nakaupo sa ilalim ng malaking puno at nagbabasa. Totoo nga, palaging nagbabasa ng libro si Rosalie mahilig din siyang mag-sulat, gusto nga maging author ng dalaga. Tumingin ang dalaga sa kanya, hindi niya maalis ang tingin dito lalo nang napakatamis ng ngiti nito. Nagulat naman ang huli nang makita ang nag-iisa niyang crush.

Ivory- uy! andiyan ka na pala kuya. By the way kuya this is Rosalie.

Rosalie- ..hi.

Ivory- and this is Kian my kuya.

     Nagngitian ang dalawa.

Kian's POV: Rosalie pala ang pangalan niya.

---

  Napansin ng dalaga na madilim na kaya nagpasya siyang umuwi.

Rosalie- um.....siguro uuwi na po ako.

Mrs. Brancemonte- dito ka na maghapunan iha.

Ivory- yeah, kung gusto mo dito ka na nga rin matulog eh haha!

Rosalie- naku, hindi naman puwede yun, hahanapin ako ni mama.

Ivory- puwede ka namang mag-paalam sa kanya.

Rosalie- sa susunod na lamang Ivy.

Ivory- sayang naman..

Mrs. Brancemonte- wag nang makulit Ivory.

Ivory- hali na nga tayo, let's eat dinner na nga.

     Pagkatapos mag-hapunan nagpaalam na si Rosalie sa mga Brancemonte.

Mrs. Brancemonte- iha visit us again.

Rosalie- I will tita, sige po paalam.

Ivory- bye Rose...mag-ingat ka. Kita tayo bukas sa school.

Rosalie- bye Ivy, sige mauna na ako.
     Bumaling ito sa binata at tumango.

Mrs. Brancemonte- iha ipapahatid na lang kita sa driver namin.

Rosalie- ai tita wag na po tita. Okey lang ako kaya ko naman sarili ko.

Mrs. Brancemonte- hindi, gabi na alam mo naman mga tao dito sa pinas, ipapahatid kita sandali tatawagin ko lang si Berto.

     Bago pa man puntahan ni Mrs. Laila ang driver nila, bigla namang nag-salita ang binata.

Kian- ako na lang ang hahatid sa kanya ma.

Rosalie- ha??   Biglang nag-panic ang dalaga.

Mrs. Laila- sure ka anak?

Rosalie- o-okay lang, baka maabala pa kita.

Kian- I insist.

     Walang magawa si Rosalie kundi hayaan na lang si Kian na ihatid siya. Nagkuwentohan naman si Ivory at si Mrs. Laila.