Sociopath

KABANATA 7

KABANATA 7: The Flecked

"To hounds shooting range!" Malamig na utos ni Silvius sa driver.

Hearing the way they conversed is more likely they were friends. Obviously, sino ba ang nag mumurahan ng ganito katindi?

"Dude, will you get a hold of your shit?" The man who's driving is laughing at Silvius.

"I'll fire you once we get there!" Silvius coldly replied.

Naka tukod ang kanang siko ni Silvius sa armrest ng pintuan ng sasakyan at pinaglalaruan ang humabahaba niya ng balbas. Seryoso siyang naka tingin sa mga tanawing nadadaanan namin.

"You are nervous as fuck dude!" Ngayon ay si Liam na naman ang nagsalita

"Kung sabagay hindi ko siya masisisi—" Silvius cutt him off.

"Dain, stop the car!" Biglaang sabi ni Silvius.

My heart slowly hammering my chest. For some reason, naramdaman ko ang kaba sa aking dibdib ng ganito katindi. Hindi ako maka hinga, I can only heard my heart beating so slow and crickets. Nahihirapan akong huminga. My hands are sweating cold, pakiramdam ko mawawalan ako ng malay ano mang oras.

Huminto ang sasakyan gaya ng utos ni Silvius. I heard him swore before he got off the car, malakas ang pagkakasara niya ng pintuan. For some reason, wala akong lakas ng loob para sundan siya ng tingin.

"Liam, sundan mo siya. If anything happens alam muna ang gagawin mo." The driver—I mean Silvius's friend, si Dain.

Liam nodded as he cocked his gun. Pagkalabas niya ay nilagay niya ang kanyang baril sa bandang likuran nito. Liam wore a black cap and a wayfarer, inayos niya ng mabuti ang earphone niya bago nag simulang mag lakad kung nasaan man si Silvius.

Pinagpapawisan na ako. Ramdam ko ang matinding pangangatog ng aking mga tuhod. Para akong mamatay sa subrang lamig na nararamdaman ko, maski ang hanging nalalanghap ko ay tila mga maliliit na yelong pumapasok saaking ilong, at unti-unting nagbabara sa aking lalamunan.

Gustong tumulo ng aking mga luha dahil sa takot at sakit na nararamdaman ko sa aking boung katawan. Fear eats my whole system.

"Ma'am Yu can you fire a gun?" Dain asked me.

I wanted to say no, pero pati pag buka ng aking bibig ay hindi ko magawa.

"Ma'am? Can you—" hindi natuloy siya natuloy sa pag sasalita.

Ramdam ko ang pag bigay niya ng boung atensyon saakin, seryoso niya akong tiningnan. Naka upo ako ng matuwid, parang lantang gulay sa subrang panghihina ng aking katawan.

"Ma'am!" He shouted in horror.

He got off the car and opened the door beside me. Inalis niya ang seatbelt ko at kinuha ang aking pala-pulsuhan. Like Liam and Silvius, Dain also wore an earphone.

"Liam, ano ba ang nangyayari diyan?"

Nakinig si Dain sa sinabi ni Liam.

"We have to go, Paxton is not feeling well. Lumapit kapa, alam ni Silvius na may masamang banta, bakit andiyan siya? !" Dain is nervous as fuck.

"Isigaw mong hindi maganda ang pakiramdam ni paxton!" Binaba niya ang kaniyang telepono at muli akong hinarap.

Hinuli niya muli ang aking mga kamay. Hinanap niya ang aking pulso and begin counting again while looking straight to his wrist watch.

"What's happening?" Tinapik niya ang aking pisngi. I can see his nervous face.

Kinuha niya ang kanyang baril sa tagilaran niya.