Hava çoktan kararmaya başlamıştı, ve benim gerçekten gidecek hiçbir yerim yoktu. O sırada yürüdüğüm kaldırıma bir arabanın yanaştığını fark ettim. Arabanın içindekinin Ethan olduğunu fark etmemle hemen koşmaya başladım fakat her türlü beni yakalayacağını bildiğim için durdum ve teslim olmayı seçtim. Ethan beni kolumdan yakaladı,
"Lanet olsun! Yine ne istiyorsun Ethan?!" Dedim yüksek bir sesle.
"Justin'e düzenlediğim intikam planında bana ortak olmak zorundasın"
"Bak, neden ondan intikam almak istediğini bilmiyorum ama yapma, o çok iyi bir insan."
"Umurumda değil. Babasının yaptığı pisliklerin cezasını çekmek zorunda"
Bir an ağlayacak gibi olmuştum.
"Justin'in ne suçu var? O zararsız ve çok duygusal biri, ona sakın zarar vermeye çalışma!"
"Ona ben zarar vermeyeceğim. Sen vereceksin."
"N-ne? Ben bunu yapmam!"
"Yapmazsan, başına hayâl bile edemeyeceğin şeyler gelir. Nasıl olsa bir ailen yok, onlar öldüler seni kurtaramazlar. Ve kalacak hiçbir yerinde yok. Bunların hepsi şu demek oluyor; Sözümü dinlemekten başka çaren yok..." tehdit ederek alaylı bir şekilde güldü.
"Hem sana çok para veririm?"
Gözlerimi devirdim.
"Ben senin paranı falan istemiyorum, anladın mı?!"
"Pekâlâ, şimdi onun evine geri gidiyorsun ve bilgi topluyorsun"
"Benim oraya tekrar gideceğimi mi düşünüyorsun gerçekten?"
Ethan beni kolumdan tutarak arabaya doğru sürükledi ve arabanın koltuğuna fırlattı. Kaçmak için kapıyı zorladım fakat kilitledi.
"Justin'in evine tekrar döneceksin ve intikam almamda bana yardım edeceksin, eğer etmemekte ısrarcı isen şu an sana burada yapacaklarımdan ben sorumlu değilim ve sen bir uyuşturucu bağımlısı değil misin? Benimle ortak olursan sana istediğin miktarda uyuşturucu getiririm. Krizlerin eskisinden daha fazla arttı. Ne yapacağını sanıyorsun? Senin uyuşturucu alacak paran var mı? Eminim ki yoktur."
Gözlerimi kapattım ve derin bir şekilde soluk aldım. Justin çok saf kalpli biri ve ona asla zarar vermek istemiyorum ama benim kötü bir bağımlılığım vardı.
"Eğer gidecek bir yerim ya da arkamda olan bir ailem olsaydı, sana asla boyun eğmezdim. Yine de benden fazla birşey bekleme, ben senin gibi kötü olamam. Sen pisliğin tekisin..."
"Ben bir pisliksem sende bu durumda bir bencil oluyorsun, çünkü sende uyuşturucu için iyi bir insanın duyguları ile oynamayı seçtin. Şimdi arabamdan defolup gidebilirsin!"
Kilitleri açtığı an kapıyı çarparak indim.
Karşımda duran yeşillik alanın içinde ki ağaçların birinin dibine bağdaş kurarak oturdum. Bundan tam 6 yıl önce yani 14 yaşımda bir çocuk iken ailemi bir trafik kazasında kaybetmiştim. Şimdi ise 20 yaşında genç bir kızım fakat hâlâ yeterli olmayan bir şeyler var, ben bu hayatta kendime bir yer edinemiyorum....
Ethan ile kafede çalışırken tanışmıştık ve arkadaş olmuştuk, daha sonra kötü tarafını görünce ondan uzaklaşmaya çalıştım ama peşimi hiç bırakmadı ve o gereksiz intikam planına da beni mecbur bıraktı. Beni bağımlılığımdan vurmuştu ve krizim tuttuğunda engel olamıyorum, Justin'i incitmek istemiyorum ama o maddeyi kullanmak zorundayım çünkü kullanmayınca deliriyorum. Ben gerçekten de bu saatten sonra hayatımın en büyük hatasını yapma eylemini gerçekleştiriyor bulunmaktayım. Bir boşluğun içine düşmüştüm ve bir hata yaparak uyuşturucu batağına bulaşmıştım.
[Justin]
Yazdığı mektup kağıdına dakikalardır boş boş bakıyordum. Kalbime birşey saplanmış gibi hissediyorum.
Bana bir mektup bırakmıştı ve öylece gitmişti. Üzgün hissediyorum, oysa ki ona daha yeni kavuşmuştum. Gözlerimden yaşlar hızlı hızlı süzülürken ıslanmış olan yanaklarımı elimin tersiyle sildim. Onu o kadar çok seviyorum ki, şimdiden özledim.
11:50
Kapının çalması ile hemen oturduğum yerden kalktım bu saatte kim gelmiş olabilirdi ki? Kapının dürbününden baktığımda gözlerime inanamadım. Angel...
Kapıyı heyecanlı bir şekilde açtım. Sanki karnımın içinde kelebekler uçuyordu.
"Şey... ben özür dilerim. Gerçekten gidecek hiçbir yerim yok. Belki kendime bir yer bulurum diye düşünmüştüm ama maalesef..."
Yüzünde ciddi bir kırgınlık duygusu vardı.
"Önemli değil. İstediğin kadar burada kalabileceğini sana zaten söylemiştim"
Başını önüne eğerek içeri girdiğinde peşinden kapıyı kapattım ve arkasından ona gülümsedim.
"Eğer uykun varsa benim odama geçebilirsin"
"Justin odanı bana vermek zorunda değilsin. Benim üzerime bu kadar düşme" Dedi, gülümseyerek.
"Çok fedakarlık yapıyorsun. Bende tüm bunların altında kalıyorum." sözlerine ekledi.
"Ben bütün bunları sadece seni önemsediğim için yapıyorum ve hiç gücenmiyorum. Yemin ederim"
Angel kollarını boynuma doladı. Biraz şaşırmıştım.
"Senin kalbin çok özel ve güzel Justin." Dedi ve yanağıma bir öpücük kondurdu....
Yorumlarınızı ve görüşlerinizi bekliyorum.♥♥♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dream》J.B.→Fanfiction
Fanfiction"O... gerçek. Bu bir hayal değil, onun var olduğunu biliyorum. Ve ben bir şizofren değilim."
