Diabolik Lovers/Everything İs Just Getting Started (ASKIDA)

SİYAH GÜL

Rei'nin ağzından;

Yemek odasına varacaktık ki Shu yu bir köşede sıkştırıp son bir öpücük verdim. Lan çocuğu resmen yedin ne yalan atıyon aq. Karışma sohuh.

Shu'nun ağzından;

Rei ile birlikte yemek odasına doğru ilerliyorduk. Bi anda beni bir köşede sıkıştırıp seksi bir öpücük verdi. Bu kız beni benden alıyor. O benim olmalı. Neyden kas ettiğimi anlamışsınızdır. Eheheh.

Rei'nin ağzından;

Yemeğimi yedim aynı konuşmalar hentailik disiplin...Yemekten sonra resmen bunalıma girmiştim. Çünkü kendimi burada yalnız hissediyordum. Sanırım tek bir çarem var. En iyi arkadaşım Nanami yi çağıracağım.İlkokuldan beri en iyi arkadaşım daha doğrusu tek arkadaşım oydu.

Yemekten sonra yürüyüşe çıktım. Gül bahçesine gittim. Subaru da oradaydı ona hiç aldırmadan bahçenin içinden geçmeye başladım ve dikkatimi çeken bir gülü kokladım.

Subaru:"Hey!Ne yapıyorsun sen!?"

"Görmüyon mu gül kokluyom. "

Subaru:"Tch!Sakın güllerime zarar verme!"

"Gülleri sever misin?"dedim dostça.

"Sence?Neden bir gül bahçem var!"

"Hmm. Buraya çok iyi bakmışsın."

Subaru:"Neden geldin?"

"Hiçç sadece dolaşıyordum. "Subaru nun arkasındaki siyah güle gözüm daldı. Bu gül ailemin kaçırıldığı gün yanan güldü.

Flashback;

"Günaydın anne"

Annem:"Günaydın Usagi-chan"(tavşancık) defi ve burnuma dokundu.

Annem:"Hadi kalk bakalım kahvaltı hazır "

"Peki anneceğim"annemle birlikte aşağı indik ve gördüğümüz manzara karşısında şok olduk.

Babam:"Hemen onları sığınağa götür Melody!"Babam elindeki kılıçla bir iblisi daha öldürdü. Evimiz iblisler tarafından saldırıya uğramıştı. Bu yüzden annem kardeşim ve beni sığınağa götürdü. Kardeşim Kagura,babam Seiji Gomen başka isim bulamadım. Annem Melody.

Kardeşim Kagura ile sığınakta ağlıyordum. Bu böyle olmaz dedim ve dışarı çıktım. Arkamdan gelen iblisi fark etmedim. Ben çıktığım anda sığınağı aleve verdi. Kardeşimin çığlıkları kulağımda çınlıyordu. Altı çizili yazdıklarım gerçek hayatta olanlar.

"HAYIR!KARDEŞİM ÖLMÜŞ OLAMAZ!

Subaru:"Rei?!KENDİNE GEL!!!

Kulaklarımı tıkadım yere çöküp ağlamaya başladım ve kısa süre sonra çığlık atmaya başladım gerisini biliyorsunuz.

Hızla annem ve babamın yanına koştum hayır olamaz!!

"Anne?!GÖZÜNÜ AÇ ANNE!!LÜTFen"sonlara doğru sesim kısıldı.

Annemin yanına koştum ve ona sıkı sıkı sarıldım. Anneciğim uyan lütfen!Yanaklarımdan akan gözyaşına hakim olamıyorum.

Annemin karnına giren kılıç dikkatimi çekti bu kılıç babamın kılıcı peki babam nerde?Annemi o mu öldürdü?!Kılıcı aldım evdeki iblislerden birkaçı bana saldırmaya çalıştı tam o sırada önüme bir adam geçti ve iblisleri yok etti bu adam benim kurtarıcımdı.

Bir anda gözlerim kararmaya başladı ve son gördüğüm şey yanmış siyah bir güldü.

Flashback son;