Sen Sar Beni

-4-

  Bölüm şarkısı= Sezen Aksu - Küçüğüm

Söylediğim yerden şarkıyı başlatarak okuyun. 😘😘

🌸🌸

 

Poyraz'ın yüzünde gördüğüm o, endişeli ve merak karışımı hal dün ne kadar berbat göründüğümü bana yansıtmaya yetti de arttı bile.

Babamdan sonra hayatımda gitmesinden korktuğum kişilerin başında geliyor babannem. Kimseye kötülüğü olmayan o yumak gibi kalbiyle bu dünya da fazla masum olsa da, yaşadığı şeyler onun o kalbini yormaktan fazlasını yapmadı. Ne kadar dışına yansıtmamaya çalışsa da onu tanıyan, gözlerine derin derin bakan biri o bakışların arkasında ki acıyı görebilir.

Yüzümün önünden geçip giden karartıyla yerdeki bakışlarımı karşımda bana çatık kaşla bakan Poyraz'a çevirdim.

"Ailevi bişey. Gitmem gerekti, gittim"

Ailemden bahsetmeyi sevmeyen biri olarak bu kadar bilgi bile yeterde artar. Her ne kadar bahsetmeyi sevmesem de, anlatmanın iyi geleceğini biliyorum ve bildiğim halde yaşadıklarımı içimde, kendi dünyamda tekrar ve tekrar yaşamayı daha çok seviyorum. Ben kimsenin özeline karışmıyosam kimse de benim özelime burnunu sokmamalı.

Poyraz kafasını aşağı yukarı 'tamam' anlamında salladıktan sonra hiçbir şey söylemeden yanından geçtim ve merve Hoca'nın arabasına doğru yürümeye başladım. Poyraz'ın yanında bir kaç adım uzaklaşmamın ardından kalbime giren ani sancıyla gözlerim karardı ve nefesim kesildi.

Bedenim sendeleyince bir şeye tutunma ihtiyacıyla ellerimi iki yanıma uzattım. O anda gelen destekle dengemi sağlamaya çalışıp, nefes almaya uğraştım. Bir kaç denememde tekrar sızlayan kalbim, bir kaç dakika ardından eski ritmine dönmeye başladı. Beni tutanı görmek için kafamı kaldırdığımda gördüğüm koyu kahve gözlere kilitlenip kaldım.

Yine dünkü gibi bana bakan Poyraz'ın ellerinden kurtulup bir tutam saçı kulağımın arkasına sıkıştırdım. Poyraz'sa benim her hareketimi dikkatle izleyip, tedirgin görünümüyle tekrar bir şey olabileceğinin sinyallerini vermekten başka bir şey yapmıyor.

"Teşekkür ederim Poyraz" deyince bir süre yüzüme baktı, nasıl olduğumu sorgular gibi.

  "Iyi misin"

  Iyi misin ya da nasılsın sorusuna verdiğim cevaptan ne kadar usansamda, kötü olduğumu başkalarının bilmesini istemiyorum. Kim ona acıyarak bakan gözleri etrafında görmek ister ki. Kimse.

 
"Iyiyim. Tekrar Teşekkürler. Görüşürüz"

Poyraz'ın yanından ayrılıp arabaya yürümeye devam ettim. Ne kadar Poyraz'ın ya da bir başkasının önünde o konuma düşmek istemesem de, şu kalbim olur olmadık zamanlar da sıkışıp beni zor durumda bırakabiliyor. Uzun zamandır almadığım ilaçlarım yüzünden beni zor duruma soksa da, o ilaçları almaya niyetim yok. Bağımlılıktan başka bir şey yapmıyorlar.

10 dakikalık kısa yolculuğun ardından okula geldiğimiz de sınıfıma doğru yürüdüm. Teneffüste olmalarının avantajıyla sırama ilerledim. Gelmememden faydalanan Buse'nin, sıramda ki kitaplarını ve Kalemlerini yan sıraya koydum. Gelince söyleneceğini bilsem de pek umursadığım söylenemez. Elif oyun oynadığı tabletinden kafasını kaldırıp meraklı bakışlarını gözlerime dikti.

"Neredeydin"

"Merve Hoca ve işleri. Yardım kolilerini diğer okula götürdük. "

"Full erkek orası, kafayı yemiş bu kadın. O kadar erkeğin içine nasıl girdiniz"