The 10 Wounds [Ολοκληρωμένη]

Η γιαγιά Kylie

Βλέπετε ότι σας διηγουμαι την ζωή μου και τα τραύματα μου με χρονολογική σειρά οπότε η επόμενη είναι η γιαγιά Kylie.

Αυτό συνεβει το 2004.

Ο παππούς Ithan είχε κερδίσει σε ένα διαγωνισμό της πόλης 4 μέρες διακοπές στην ταυλανδη για 2 άτομα.

Βέβαια ήταν από τις 24 Δεκεμβρίου μέχρι τις 28, οπότε θα περνούσαμε τα Χριστούγεννα ξεχωριστά αλλά ένα τέτοιο ταξίδι με όλα τα έξοδα πληρωμένα δεν είναι να το χάνεις.

Έτσι στις 24 Δεκεμβρίου τους πήγαμε στο αεροδρόμιο και περιμέναμε την πτήση τους.

Αμέσως μόλις το αεροπλάνο προσγειώθηκε στην ταυλανδη μας πήραν τηλέφωνο να μας ενημερώσουν ότι όλα ήταν καλά.

Που να ήξεραν οι κάμε νοιάζει τι τους περιμένει. Αν ήξεραν ότι θα χάσουμε την γιαγιά δεν θα πήγαιναν καν.

Πήγαν στο ξενοδοχείο και τακτοποιηθηκαν. Είχε απίστευτη θέα από ότι μας είπαν. Ήταν ακριβώς μπροστά από την θάλασσα. Αμέσως μόλις τακτοποιηθηκαν πήγαν για μπάνιο. Ο καιρός εκεί ήταν εκπληκτικός σε σύγκριση με εμάς εδώ στην Φιλαδέλφεια που χιονίζε.

Το μπάνιο σε εκείνη τη παραλία ήταν τόσο μαγευτικό και υπέροχο που αποφάσισαν ότι θα πάνε και αύριο.

Έτσι το άλλο πρωί ξανά πήγαν.

Όμως εκείνη την ημέρα κάτι περίεργο συνέβαινε. Τα πουλιά άρχισαν σε κόπαδια να φεύγουν , οι σκύλοι γάβγιζαν συνέχεια και οι γάτες νιαουριζαν. Οι κάτοικοι απλά υπέθεσαν ότι θα έρθει κακοκαιρία για αυτό πήγαν στην θάλασσα γρήγορα για να μην χάσουν την μέρα. Έτσι και η γιαγιά μου με τον παππού μου.

Μπηκαν μέσα στην θάλασσα έκαναν το μπάνιο τους και μετά βγήκαν για να καθίσουν στις ξαπλώστρες τους. Όλοι γύρω ήταν ανεμελοι, όταν ξαφνικά κάποιος φώναξε "σεισμος". Το έδαφος άρχισε να τρανταζεται. Και μετά κάποιος άλλος φώναξε "τσουναμι " και γύρισαν όλοι να κοιτάξουν μα ήταν αργά. Το τσουναμι ήταν ήδη 1 μέτρο μακρυά τους και ήταν πελώριο.

Η γιαγιά με τον παππού άρχισαν να τρέχουν μα δεν μπορούσαν να ξεφύγουν από αυτή την φυσική καταστροφή.

Εκεί υπήρχε ένας φοίνικας από τον οποίο ο παππούς μου πιάστηκε. Με το ένα χέρι κρατούσε τον φοίνικα και με το άλλο την γιαγιά Kylie. Όμως η πίεση της θάλασσας και του ρεύματος ήταν μεγάλη και η γιαγιά δεν μπορούσε να κρατήθει.

Τότε ψιθύρισε τα τελευταία της λόγια στον παππού. "Σας αγαπώ όλους πολύ" και μετά χάθηκε για πάντα στην θάλασσα.

Ο παππούς έμεινε εκεί μέχρι την επόμενη μέρα όπου διάσωστες ήρθαν και τον πήραν. Το σώμα της γιαγιάς βρέθηκε όμως ήταν νεκρή.

Την θάψανε εκεί όπως όλα τα θύματα. Ο παππού επέστρεψε στην Φιλαδέλφεια 3 εβδομάδες μετά, δηλαδή οπότε μπορεσε.

Και φυσικά χωρίς την γιαγιά. Είχε χαθεί για πάντα! Δεν θα την ξαναβλέπαμε πότε! Δεν θα ξανά έπαιζα πότε μαζί της! Δεν θα την ξανά άγκαλιασω πότε!

Πρώτα ο παππούς Connor και τώρα η γιαγιά! Τι συνέβαινε στην οικογενεια μου! Που να ήξερα τότε ότι ακολουθούν και χειρότερα!

Όλα αυτά μας τα διηγήθηκε ο παππούς αφότου γυρίσε από το ταξίδι. Βέβαια όσο μας τα έλεγε κανείς μας δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυα του.

Θα μας έλειπε πολύ η γιαγιά..

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

Hey loves! ❤

Συγγνώμη αν αυτό το κεφάλαιο είναι λίγο μικρό αλλά οι λέξεις θα βγαίνουν ανάλογα με τις ιστορίες.

Επίσης από την εισαγωγή είχα τονίσει ότι θα είναι αρκετά δραματικό στην αρχή οπότε θα συνεχίσει να είναι έτσι. .

Ξέρω ότι είναι τελείως φανταστικό όλο αυτό και ότι δεν μπορεί να συμβούν σε έναν άνθρωπο τόσα πολλά δράματα στην ζωή του.

Παρόλα αυτά ήμαστε 7 δισ. άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο και δεν ξέρω τον καθένα οπότε μπορεί κάποιος να έχει ζήσει πολλά.

Αυτό που θέλω στην τελική να πω είναι ότι με το ότι πάθαινε κάθε ένάς από την οικογένεια της δεν θέλω να πρόσβαλω η να θυμίσω σε κάποιον άσχημες έμπειριες γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι έχει περάσει ο άλλος❤

Αν σας άρεσε σχόλιαστε και ψηφίστε (⭐)

FOST
~~~~~