The 10 Wounds [Ολοκληρωμένη]

Μια συνηθισμένη μέρα

Η ζωή μπορεί να γίνει πολύ άδικη μερικές φορές. Παρά πολύ άδικη. Σε χτυπάει ανελέητα μέχρι να λυγίσεις. Και αν δεν λυγίσεις τότε συνεχίζει μέχρι να το κάνεις.

Ίσως όλα αυτά γίνονται επειδή μας περιμένει κάτι καλύτερο. Περνάμε τα μικρά βασανιστήρια της ζωής κουβαλοντας τον σταυρό μας μέχρι να φτάσουμε σε κάτι μεγαλύτερο, κάτι καλύτερο. Τον λεγόμενο παράδεισο. Και αν φτάσουμε μέχρι εκεί γιατί κάποιοι καταλήγουν και στην κόλαση...

Ίσως αναρωτιέστε ποια είμαι.
Το μόνο που χρειάζεται να ξέρετε για εμένα είναι πως είμαι η Kylie Dreik και είμαι 24 ετων. Εχω σπουδασει δημοσιογραφια αλλά με όσα μου έχουν συμβεί δεν είχα τον χρόνο να ασχοληθώ με αυτό. Και να σας πω και κατι επιπλέον: η ζωή δεν μου έχει δείξει την φιλική της πλευρά από την ημέρα που γεννήθηκα.

Κάποια στιγμή θα καταλάβετε τι συνέβησε σε εμένα. Σιγά σιγά με τον καιρό θα μάθετε τα πάντα.

Μέχρι τότε όμως πάρτε καφέ, σνακ, φαγητό γιατί είμαι έτοιμη να σας διηγηθώ την ιστορία της ζωής μου!

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Το μεσημέρι πριν περάσω από το νοσοκομείο επισκέφτηκα τα νεκροταφεία. Προχώρησα προς την πύλη και χαιρέτησα τον φύλακα. Ο Ian ήξερε πολύ καλά τον λόγο των συχνών μου επισκέψεων στα κοιμητήρια. Με είχε δει άπειρες φορές να κλαίω πάνω από τους τάφους τους.

Έκατσα στο ξύλινο τραπεζάκι κάτω από τα πέυκα και έβγαλα ένα χαρτάκι από την τσέπη μου. Πήρα τον στυλό που μου είχε χαρίσει αυτη...και έγραψα "σαγαπω πολύ lucy".

Το δίπλωσα και το κράτησα στο χέρι μου. Πλησίασα τον τάφο της lucy.. Διάβασα για χιλιοστή φορά την επιγραφή. 'Lucy Blake ετών 22'

Ένιωσα ένα δάκρυ να κυλάει στο μάγουλο μου. Το σκούπισα γρήγορα καθώς δεν με ενδιέφερε να ξεσπάσω... το είχα κάνει άπειρες φορές. Αν μάζευαν τα δάκρυα που είχα ρίξει σε όλη μου τη ζωή και τα πάγωναν σε τεράστιους καταψύκτες ώστε να γίνουν πάγοι, τότε θα είχαμε λύσει το πρόβλημα με το λιώσιμο των πάγων.

Άνοιξα το κουτί που είχα ακουμπισμένο στην άκρη του μνηματος της. Τοποθέτησα ευλαβικά το χαρτάκι μέσα. Το κουτί περιέχει δεκάδες χαρτάκια που έγραφαν 'σαγαπω πολυ lucy'. Απομακρυνθηκα και πλησίασα έναν άλλο τάφο. Οικείος και αυτός.

Πάνω έγραφε ' ariana dreik ετών 18'

Και ναι αυτός ήταν ο τάφος της 2 χρόνια μικρότερης από εμένα αδελφής μου.

Ακούμπησα ένα τριαντάφυλλο πάνω του,φίλησα την φωτογραφία της και έφυγα.

Κατευθυνθήκα προς τα κουτιά όπου διαφυλασσουν μέσα τα οστά των νεκρών. Δηλαδή ποια οστά....
Ότι έχει απομείνει από αυτά...

Προχώρησα προς αυτό του αδελφού μου. Πανω έγραφε " Connor Dreik ετών 14".

Τον περνούσα 4 χρόνια. Δηλαδή όταν αυτός γεννήθηκε εγώ ήμουν 4 και η αδελφή μου η ariana 2 ετών.

Δεν ξέρω τι εντύπωση σας έχω δώσει μέχρι τώρα για την ζωή μου. Αν ήμουν στην θέση σας, η εντύπωση μου θα ήταν θλιβερή...

Αλλά ας επιστρέψουμε στην ιστορία.

Ακούμπησα το μέτωπο μου πάνω στην πλάκα του οστεοφυλακιου του αδελφού μου. Έφυγα όμως..

Έπρεπε να προχωρήσω όσο δύσκολο και αν ήταν.

Μπήκα στο αυτοκίνητο, και έδεσα την ζώνη μου. Ξεκινήσα και έστριψα στην 1η στροφή. Σταματήσα στο φανάρι. Μπροστά μου διαδραματιζοταν ένας καθημερινός καυγάς μεταξύ οδηγών. Τα είχα βαρεθεί όλα ειδικά τους ανθρώπους.
Ειδικά την ζωή. Μόνο αυτοί οι 2 με κρατούσαν στην ζωή. Αυτοί οι 2 αντρες που με χρειαζόταν όσο τίποτε. Που με χρειαζόταν στο πλάι τους .

Μετά από ένα δεκάλεπτο οδήγησης έφτασα στο νοσοκομείο. Πάρκαρα στον ειδικό χώρο στάθμευσης και κατευθυνθήκα προς την γραμματεία.

Εκεί με καλό δέχτηκε η shana. Τόσο καιρό που την έβλεπα είχαμε σχεδόν γίνει φίλες.

K(ylie)- Γειά σου shana

Sh(ana) - Γειά σου Kylie

Μου έδωσε ένα καρτελάκι για επισκέπτηριο και την χαιρέτησα για να πάω στο δωμάτιο του.

Μπήκα μέσα και τον είδα στο κρεβάτι. Εκεί ήταν ακόμη. Δεν το πιστεύω ότι αυτή η αρρώστια χτύπησε και ένα δεύτερο άτομο που αγαπούσα πολύ. Αν ο καρκίνος ήταν άνθρωπος θα τον είχα βασανίσει τόσο πολύ για όλο τον πόνο που προσφέρει στους ανθρώπους.

Πήγα και έκατσα στην καρέκλα δίπλα του. Μόλις κατάλαβε την παρουσία μου άνοιξε τα μάτια του και με κοίταξε με αυτό το βλέμμα, το οποίο είναι η αιτία που δεν δίνω τέλος στην ζωή μου.

"Μωρό μου" μου είπε γλυκά

"Kris" του απάντησα και τον φίλησα στο μάγουλο

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Λοιπόν αυτή είναι η αρχή της 2ης μου ιστορίας και ελπίζω να σας αρέσει! Μπορεί να είναι λίγο καταθλιπτική αλλά μετά θα φτιάξει!

Σχόλιαστε και ψηφίστε (⭐)

Περίμενετε για το έπομενο κεφάλαιο το οποίο θα είναι μια εισαγωγή!📖

LOVE YOU

FOST