Chapter 8: Jamaica Taylor

3.6K 95 21
                                    

Jamaica Villanueva



Biglang nanlabo ang aking mata, na parang lahat ng hangin sa mundo ay pumasok sa aking katawan. That feeling na ang gaan-gaan ng lahat ay naramdaman ko ulit. Napaka-weird pero napaka-relaxing.


Napapikit ako, it lasts for how many minutes. Binuksan ko ang aking mga mata, nakikita ko sa aking harapan ang isang napakalaking salamin. I can view the full reflection of myself, wearing an elegant-gold gown with a shining crown.

Maging ang aking mukha ay napupuno ng kolorete. Tila prinsesa ako, isa ito sa mga pangarap ko. Na alam kong kailanma'y di matutupad.


''Apo, mabuti't bumalik ka na sa palasyo." Natatanaw ko ang isang matandang babae na lumalakad papunta sa aking gawi. Hindi ko mawari kung ano ang kaniyang papel dito sa palasyo, at kung sino siya.


Tulad ko, nakasuot din ito ng engrandeng korona. Habang papalapit, unti-unting lumilinaw ang kaniyang mukha. Agad akong napangiti, after how many weeks, finally.


"Lola! Na-miss kita!" Magiliw kong saad at sinalubong siya ng yakap. Nagtaka ako nang hindi siya tumugon at yumakap man lang. Naiintindihan ko siya, sabagay, matagal akong nawala at hindi man lang ako nagpaalam.

"Apo....." napaluha ako. After all, I can still hear her voice.

But it changed, her voice was not as soft as 2 weeks ago. It hardened, and became cold. What happened?

"Apo..." She repeated. It became colder, and colder, I can feel her emotionless eyes looking at me in a intense way.

Sinubukan king ngumiti, to escape from the exaggerated aura of too much coldness.

But I didn't succeed. For the nth time, I failed. I'm scared, by this pair of emotionless eyes looking at you.

How could you survive?

I came back to my senses. Bigla akong namanhid. I can feel my stomach bleeding, my heart aching. Ang aking kabuuan ay nagtataka, siya nga ba si lola?

Napaubo ako ng dugo. "Lola..." Napaluhod ako ng diniinan niya pa lalo ang punyal na nakasaksak sa aking tiyan. "L-lola....."

"Hindi kita apo! Tandaan mo iyan!" Rinig ko ang galit at sakit sa bawat salitang kaniyang binibigkas. "Hindi kita apo... Sapagkat kaaway ko ang asawa ng iyong ina." The evil smirk of victory is the only thing that was clear in my vision. I saw it in her, i saw it in my grandmother. How can she do it to me?

No. This is not real. This isn't real. Lola, hindi mo iyon magagawa, hind ba? 

Sapilitan kong iminulat ang aking mata, humugot ng malalim na hininga, pinakiramdaman ang paligid, I let all the air to come to me.

"Please, slap me the reality because this isn't real. I trust my lola and she loves me. Hindi niya 'to magagawa."  Mahina kong bulong sa hangin.

"Congratulations, Jamaica Villanueva. Your now in the Superior Building." Napuno ng katahimikan ang buong GYM. Tanging ihip ng hangin lang ang aking naririnig. Napatingin ako sa aking tiyan, hanggang sa realidad ay dumudugo pa din ito. Shet!

Lumuhod ako. Agad nagsidaluhan ang mga manggagamot at doon ako nawalan ng malay.

"Air ba yung power niya? Ang galing. Last air user na ba this?" 

"Gago!"

"Shh, wag kayong maingay. Natutulog pa siya, oh!"

Binukas ko ang aking mga mata at nilibot ng tingin ang buong kwarto. Plain brown and green lang ang nakikita ko at mga halaman at hayop.

"Jamaica? Want something to drink or eat?" Napalingon ako sa nagsalita.

Si Zach pala. "A-ah hindi na, b-babalik nalang siguro ako sa d-dorm." Napalunok ako habang nagsasalita. Ni hindi ko nga magawang tumingin kay Zach. Feel ko kasi ang dumi at baho ko na, walang pinagbago mula nung una kaming nagkita.

"Hmm. Okay. Hahatirin ka ni Erha pupunta sa kabilang kwarto." Nakita ko ang ngisi sa kaniyang labi, habang ang tinig ay sinlamig pa rin ng araw. Sa sobrang lamig, nakakapaso.

Hindi na ako sumagot at humarap kay Erha na taimtim kaming pinagmamasdan. "Erha. Ahm. Ano. Naanunsyo na ba ang mga sections?" Kaswal kong tanong. Tumango ito.

"Yes. And wanna know? Napabilang ka sa Superior High. imagine that, nalagpasan mo ang mga kahinaan mo at nakawala ka agad sa trap. That's pretty cool, Jam" Napatango ako. Nais kong magsalita pero tumuyo ang aking lalamunan. 

"Erha, gotta go. See you on the Royal Meeting tonight. Vale." Sabi ni Zach and in just a blink, he disappeared. Teleportation.

"Uh, kami din ni Keith. We still need to prepare for the meeting. May gagawin din sa SSG Office." Napalingon ako kay Tyro na inakbayan si Keith.

"Susunod nalang ako sa Office, I still got a lot of papers to sign here. Susunod nalang ako." Sagot ni Erha at nagteleport na sila Keith at Tyro.

"Aish! Bakit ba kasi ako lang ang alive. Kaasar." Frustrated na ginulo ni Erha ang buhok. Nagtaka ako, buhay din naman ako ah. "Erha, Royal meeting? Prinsesa ka ba? Kayo?" Kuryosidad ang namumuo sa aking sistema. Posible bang prinsesa't prinsepe ang mga nakilala ko? 

"Atsaka, SSG officers kayong apat?"

"Yeah. I'm Erhana Danaya Islander, the last princess alive. And additional information, I'm the land princess. Kung gusto mong malaman ang mga kaharian na kinabibilangan ng nga prinsipe, pumunta ka nalang sa library. Our names are written in it." Sagot niya habang nginunguya ang almond.

Wow. Ang bilis niyang makakuha, sa pagkakaaalam ko walang almond dito. Just wow. Magic really exist.

"Erha, p-pwede ba akong magpahangin muna? B-babalik na rin naman ako sa dorm." Sinubukan kong tumayo, I insisted. Hopefully, I did.

"Jam, nasa ibang dorm ka na. Your in dorm Oldton. The only dorm for superior students, at magkarap lang ang rooms natin. Cool, right? I'll show you your new and permanent room." Sumeryoso ang kaniyang ekspresyon at binuksan ang pinto. Kita ko ang walang ekspresyon niyang mata.

"Let's go." Maikli niyang sabi. Hinatid na niya ako, malapit lang naman. Tulad ng sinabi niya, magkaharap lang ang dorm namin.

"Oh sya Jam, una na ako? May pasok bukas. Wag aabsent sabay tayong pumasok." Sabi niya at nagtelegport.

Ako lang na ang walang kakayahang magteleport? Seryoso?

Napailing na lang ako at pumasok na sa kwarto. Una kong pinihit ang door knob, Parang may something doon na nakakapaso or nakakakuryente. I don't know.

"Jamaica Taylor, Welcome to your royal room." Biglang sabi ng speaker sa harap ng pintuan at doon ako nagtaka.

Wait, hindi ako si Jamaica Taylor ah?




(A/N: sorry for the late ud, kakatapos lang kasi ng exam. Enjoy reading. Musta grades?)

Destined FateWhere stories live. Discover now