Kahvaltıdan sonra odamıza çıkınca soru cevapı yapma kararı almıştım. Berke'yi de yanıma çağırdıktan sonra zor da olsa ikna edebildim. Masanın bir ucuna oturduktan sonra o da oturdu. Elime kağıt kalemimi de aldıktan sonra başladık. Derin bir nefes alıp ilk sorumu sordum.
"Nasılsın?"
Bana ciddi misin der gibi baktıktan sonra "İyi." dedi. Odun. İnsan bir iyiyim sen nasılsın der. Elimdeki kağıda yazdım. İyiydi.
"Nerelisin?"
"Antalya."
Bunu da kağıda not aldım.
"En sevdiģin renk?"
"Gri."
"Peki." diye mırıldandım yine not alırken.
"En sevdiğin takı?"
"Bileklik."
"Hangi takımlısın?"
"Fenerbahçe."
Yüzümü buruşturdum. Fenerbahçe nedir yaa? Burada Beşiktaş dururken?
"Hiç ilişkin oldu mu?"
"Oldu." dedi hiç beklemeden. "Ne kadar sürdü?"
"2 yıl."
Şaşırmıştım. Çünkü benim de Emir ile ilişkim tam 2 yıl sürmüştü. Yine aklıma geldi. Derin bir nefes verip devam ettim.
"Adı neydi?"
"Bu konu hakkında fazla bir şey sormasan." dedikten sonra ekledi "Berna."
"Tamam." dedim. Onun da anıları canlanmıştı galiba.
"Bunu ara sıra tekrardan yapabilir miyiz?"
"Tamam." dedi ama masadan kalkmadı. Ona "Bitti." dedikten sonra tam ben de kalkmaya niyetlenmiştim ki beni kolumdan tutup yeniden oturttu. Ona anlamazca bakarken o da açıkladı "Sıra bende." Onaylayarak başımı salladım. Soracağı bir şey varsa sorabilirdi.
"Aynı sayıda soru hakkım olacak. Her zaman." dedikten sonra kısa bir süre bakıp devam etti "En sevdiğin renk?"
"Kırmızı." diye cevapladım. O da başını sallayarak devam etti "En sevdiğin kıyafet?"
"Pantolon, kapri." dedim ben de. Evet, giymeme müsaade edilmeyen o iki kıyafeti fazlasıyla seviyordum. "Tuhaf." diye mırıldandıktan sonra tekrar sordu "Neden?" Ne denirdi ki buna?
"Az olan değerlidir."
"Hangi takımlısın?"
"Beşiktaş." Güldü. Yine. "Hiç değilse galatasaray değil." dedi gülmesi devam ederken.
"Hiç ilişkin oldu mu?"
"Oldu." dedim ben de. "Ne kadar?"
"2 yıl." dedim ben de. Yüzü tuhaf bir hal aldı. "Herkesin de iki yıl." diye mırıldandı. Keşke daha uzun olsaydı dedin içimden. Keşke...
"Adı neydi?" acılı bir tebessüm yer etti kendine o an dudaklarımda. Adı... Çok severdim ben. Hem onu, hem adını...
"Emir."
"Severim o ismi." dedi o da. "Yakın bir arkadaşımın ismi de Emir."
Gülümseyerek onayladım.
"İlk öpücüğün..?"
"Yok." dedim. Daha ne diyebilirdim ki. Kendim vermiştim resmen.
Ardından masadan kalktı. Ben de gülümsedin ve yatağıma doğru ilerledim. Biraz uyumam gerekiyordu.
----
Kısa ama özel bir bölüm.
Vote verin please.
Desteğinize çok ihtiyacım var.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaçan Kovalanır #Wattsy 2018
ChickLitYa hani şu olay varya... Ne kadar kaçarsan o kadar kovalanıyorsun... Aslında bu iyi bişey... Yani ne zaman kovalanmak istesen kaçman yeterli... Ama ya kaçmak istemezse Cindrella artık? Ya pamuk prenses kabullenirse annesini? Ya 'Bell' gitmezse kapla...
