Bölüm 13

1.9K 93 44
                                    

Huzurla uyuduğun bir geceden huzurlu bir sabaha uyanmak. Hasret kaldığım şey.

N.Azlı ;

" Günaydın bana yardım edeceksin değil mi? Beynimde ki koca boşluğu doldurmam gerek. "

Aldığım en güzel mesajlardan biri olabilirdi bu sanırım.

" Ne zaman geliyorsun buraya? "

Gözlerimi kapatınca ona sarılacağım gelmişti aklıma. Yüzümde en kocamanından bir gülümseme oluştu.

" Babamı ikna eder etmez yanındayım."

##

" Ateş bak kardeşim Erdem yarbaya karşı biraz daha sakin davranman lazım. Her ne olursa olsun o senin komutanın! "

Keşanlı karşıma geçmiş bana öğütler veriyordu.

" Keşanlı sevdiğim kızı benden sakladı anlamıyormusunuz abi! Benim nasıl kafayı yediğimi sen gördün değil mi? Ben ona baba derken onun bana bunu yapması? İkinci kere ailemi kaybettim."

Elini omzuma vurdu destek olmak istermişcesine.

" Haklısın kardeşim eyvallah da atılırsun timden. Asıl sorun o! "

Gülümsedim.

" Bu saatten sonra olan hiçbir şeye şaşırmayacağımı düşünüyorum. "

Erdem yarbayımın ve Yavuz komutanımın içeri girmesiyle ayağa kalktım.

" Ateş odama gel! "

Erdem yarbayımın arkasından ilerlerken derin derin nefesler alıyordum.

" Sen ne yaptığını sanıyorsun? Tüm time beni mi kötülüyorsun aklınca! Kızımı üzmene izin vermem Ateş! "

Önce kafamı eğip gülümsedim.

" Size olan sevgimde saygımda sonsuzdur. Asla sizi kötü bir konuma sokmam. Beni tanıyorsunuz. Kızını üzecek olsam onun için bu kadar parçalamazdım kendimi! Bana güvenmiyorsunuz haklısınız. Ama benden bu kadar kötülüğü yapacak kadar mı nefret ediyorsunuz? Aileydik hani? "

Kafasını eğmiş bakmıyordu bana. Yüzümde buruk bir gülümseme oluştu.

" Ben pek bilmiyorum ama sanırım aileler böyle bir kötülüğü yapmaz birbirine. Yapmaz değil mi? Ama siz bana yaptınız! Şimdi tek diyeceğim şey canınız sağolsun! Beni kovmak istiyorsanız da ona da eyvallah. Kaybedecek tek şeyim mesleğim ve kızınız. Ama siz mesleğimi elimden alsanızda kızınızdan vazgeçmiyeceğim."

Bir kaç adım yanıma yaklaştı.

" Özür dilerim oğlum. "

Bana doladığı kollarını geri itmek istesemde yapmadım.

" Kızımla birbirinizi üzmenizden korktum! "

" Emin olun kızınızı üzmem komutanım! "

##

Evlerinin önüne gelmiş buraya gelmesini bekliyordum. Taksinin durmasıyla İpek ile beraber arabadan indi. Bana doğru ufak adımlarla gelirken yanaklarının kızardığını fark ettim. Ona yaklaşıp sarılınca kollarınj boynuma doladı. Ardından onu havaya kaldırdım.

" Özledim! Özlemekten canım çıktı. "

Ağlaması beni şaşırtmıştı.

" Ben çok özür dilerim! Hem annem hem babam adına. Seni bu kadar üzmeye hakları yoktu. Ben ne diyeceğimi bilemiyorum! "

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 18, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KÜL OLALIM🔥Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin