The Dark Side.

Μόνο φίλοι.

-Ρε Ashley μια χαρά είναι το φόρεμα. Τελείωνε,μου φώναξε.
-Είναι πολύ προκλητικό γαμωτο.Δεν θέλω να πάω σε παρτι με τέτοιο φόρεμα,είπα κλαψουρίζοντας.
-Δε είναι καθόλου. Δεν πας σε διαγωνισμό για ντροπαλά φυτά Ashley. Στο πάρτι του σχολειου για το τέλος της χρονιάς πας.
-Και αν με δει κάποιος καθηγητής μας;Τι άποψη θα σχηματισει για μενα;
-Ποοο δεν σηκώνω αντιρρήσεις.Θα αρέσει και στον Marcus αυτό το φόρεμα,έκλεισε το μάτι της πονηρά.
-Πόσες φορές σου έχω πει να σταματήσεις το όλο θέμα με τον Marcus. Είμαστε μονο φίλοι.
-Οταν κοιτάζεστε δεν το βλεπω αυτο το "μονο".Τέλος πάντων θα δούμε το βράδυ. Αντε πήγαινε να βαφτεις τώρα. Έχω να ντυθώ και εγώ ξέρεις. Δεν θα γοητευσεις μόνο εσύ σημερα,είπε με νόημα.
-Ήμαρτον Αlice.
Σήμερα ήταν το πάρτι του σχολείου για το τέλος της χρονιάς. Όλοι λατρεύουν αυτό το πάρτι,ακόμα και τα "ντροπαλά φυτά" όπως εγώ. Βγάζω έναν άλλο μου εαυτό. Έναν εαυτό που κρύβω μέσα μου συνεχώς προσπαθώντας να είμαι αυτή που θέλουν οι άλλοι να είμαι. Έναν εαυτό που δεν νοιάζεται για την άποψή των άλλων,που χαίρεται την κάθε στιγμή.
-Κουνήσου Ashley.Εννια πήγε η ωρα,είπε η Alice ξυπνώντας με από τις σκέψεις μου.
-Καλά καλά μην σπρώχνεις, είπα ψευτογελώντας.
Ήμασταν έξω από την αίθουσα εκδηλώσεων του λυκείου μας.Μπήκαμε χαμογελώντας και αρχίσαμε να ψάχνουμε τα παιδιά. Βέβαια η δυνατή μουσική, οι καπνοί και τα φωτορυθμικα δεν βοηθούσαν.
-Μπουυ,ακούστηκε και αυτόματα ένιωσα κάποιον να με αγκαλιάζει από πίσω
Γύρισα και είδα τον κολλητό μου από τότε που ήμουν πράγματι πολύ μικρή.
-Γαμώτο Freddie με τρόμαξες, είπα θυμωμένη.
-Είσαι πολύ όμορφη σήμερα.Αυτο θα αρέσει πολύ σε κάποιον, είπε καθώς με έκανε μια στροφή.
Η Alice ακούγοντας τα τελευταία λόγια του Freddie γέλασε σιγανά αλλά με ένα άγριο κοίταγμα μου σταμάτησε απότομα.
-Που είναι τα παιδιά?ρώτησα για να αλλάξω θέμα
-Κάποιαν την νοιάζει πάρα πολύ ,μου ψιθύρισε η Alice
Αστοδιαλο Alice
-Προς τα εκεί ,έδειξε ο Freddie
Περπατησαμε προς το βάθος της αίθουσας .
-Αα όλη η παρέα εδω,παρατήρησε η Alice
-Γιατί? Σε 'νοχλάμε?,είπε ο Adam με αστεία προφορά και όλοι σκασαμε στα γέλια. Και τότε τον διέκρινα. Γαμω γελάει τόσο όμορφα όσο και να θέλω να το αρνηθώ. Είναι τόσο διαφορετικά υπέροχος. Όπα όπα γύρισε και ειδε ότι τον κοίταζα. Ηλιθια Ashley.  Μου χαμογέλασε.Τι γλυκός.
-Το ζευγαράκι εκεί πέρα καλά ?φώναξε η Sammy εννοώντας εμένα και τον Marcus .
-Σκασε επιτέλους ,είπαμε συγχρονισμενα.
Κοιταχτήκαμε και αρχίσαμε να γελάμε σαν δαιμονισμένα.Γενικα με τον Marcus ειχαμε μια υπέροχη χημεία. Ίδιες σκέψεις ,ίδια λογική.Γελαγαμε με τα ίδια πράγματα και τις ίδιες στιγμές. Γενικότερα κάτι με τραβούσε σε αυτόν τον άνθρωπο.
-Από ότι βλέπω μια χαρά, απάντησε η ίδια στην ερωτηση της αλλά κανένας δεν ασχολήθηκε . Είχε μπει το There's nothing holdin' me back του Shawn Mendes και όλοι γύρισαν και με κοιτούσαν. Όλοι ήξεραν την αδυναμία μου σε αυτό το Καναδό κουνάβι. Ναι ,τον Shawn τον φωνάζω κουνάβι.Ειμαι σχιζοφρενής,ξέρω.
Αρχίσαμε και χορεύαμε όλοι μαζί.Τα τραγούδια έμπαιναν το ένα μετά το άλλο. Λίγο Fifth Harmony,Ariana Grande και τα σχετικά. Και ήρθε η στιγμή της μπαλάντας. Έπρεπε, λέει, να χορέψουμε σε ζευγάρια γιατί ήταν ρομαντικό τραγούδι. Η Alice πιάστηκε με τον Freddie *αα την μουσίτσα*,η Sammy με τον Adam και η Jane με τον Christian. Οι μόνοι που είχαν μείνει ήταν εγώ και ο Marcus.Με κοίταξε και
-Μείναμε οι δύο μας,είπε σιγανά
-Ισχύει, γέλασα
-Θες να χορέψουμε μαζί?Η φωνή του πιο πολύ παρακλητική πάρα απαιτητική.
-Γιατί όχι; του χαμογέλασα απαλά μα μέσα μου έκανα πάρτι. Με έπιασε απαλά από την μέση και αρχίσαμε να χορεύουμε. Τα σφυρίγματα από τους γύρω μας δεν άργησαν να ακουστούν αλλά δεν δώσαμε σημασία. Ένιωθα λες και ήμασταν οι δύο μας.Μόνοι. Τον κοιτούσα στα μάτια .Τι όμορφα ματιά που είχε. Σου θυμηζαν φωτιά. Καιγόσουν όταν τα κοιτούσες. Εκείνος είχε εστιάσει στο χαμόγελό μου που εκείνη την στιγμή πρέπει να ήταν πολύ μεγάλο αλήθεια.
-Χαμογελάς υπέροχα, μου ψιθυρισε
-Κι εσύ, του είπα κοκκινισμένη από το κοπλιμεντο του.
Τα λεπτά περνούσαν και το τραγούδι θα τελείωνε.Δεν ήθελα. Ήταν τόσο υπέροχα. Κάθε δευτερόλεπτο να τον κοιτάζω και να ξέρω ότι με κοιτάει και κείνος. Γαμωτο, είμαι ερωτευμένη μαζί του.Γιατι δεν το παραδέχομαι να τελειώνουμε. Ο χορός μας έφτασε στο τέλος του.
-Πάμε αυλή να παιξουμε κανένα παιχνίδι?Βαρέθηκα εδώ μέσα,πρότεινε ο Christian και μας βρήκε όλους συμφωνους.
Το δροσερό αεράκι φυσούσε και έπαιρνε απαλά τα μαλλιά μου πίσω.
-Τι να παίξουμε? ρώτησε η Alice
-Μπουκάλα ή "Θάρρος ή Αλήθεια" ρώτησε ο Adam
-Πρώτα "Θ ή Α" και μετά Μπουκάλα ,είπε η Jane και δεν μπορούσαμε πάρα να συμφωνήσουμε
-Εγώ ρωτάω πρώτη ,φώναξε, ως συνήθως, η Sammy. Λοιπόν, Freddie Θάρρος ή Αλήθεια?,ειπε πονηρά. Τι σκαρώνει άραγε.
-Ελάτε τώρα ξέρετε ότι θα πω Αλήθεια,είπε και ναι είναι αλήθεια πως ο Freddie δεν έλεγε πότε θάρρος .Ήταν λιγάκι φοβητσιάρης.
-Λοιπόν, είπε η Sammy και έκανε πως σκεφτόταν.Ειναι αλήθεια πως σου αρέσει η Alice?
Όπα Όπα τι ήταν αυτό τωρα;Εμένα γιατί δεν με ενημερώνει κάνεις γαμω.
-Εμμ,είπε ο Freddie ο οποίος είχε γίνει σαν πατζάρι,ναι.
-Εγώ γιατί τα μαθαίνω όλα τελευταία,είπε μια φωνούλα που
βγήκε από μέσα μου χωρίς να την ελέγχω.
Όλοι γύρισαν και με κοίταξαν. Δεν με έχουν συνηθίσει έτσι. Απλά είχα νεύρα. Ο κολλητός μου ήταν ερωτευμένος με την κολλητή μου και εγώ το έμαθα μετά από όλους. Σηκώθηκα θυμωμένη και έφυγα από τον κύκλο. Πήγα προς το κατω προαυλιο, ήθελα να ηρεμήσω  λίγο. Καθησα ήσυχα σε μια γωνιά. Τους άκουγα να ρίχνουν ο ένας τις ευθύνες στον άλλο όμως από ένα σημείο και μετά σταμάτησαν να μιλάνε.Λιγο μετά είδα μια σκιά να έρχεται προς το μέρος μου.Μαζευτηκα σιγανά από το φόβο γιατί ήταν τελείως σκοτεινά αν εξαιρέσουμε το φεγγάρι που δέσποζε στον ουρανό. Έχει πανσέληνο, σκέφτηκα και είδα μπροστά μου τον Marcus.
-Το ήξερες και εσύ; τον ρώτησα αμέσως
-Δεν μου το είχε πει κανείς αλλά το είχα φανταστεί,μου απάντησε
-Και τι θες εδω;τον ρώτησα εριστικα
-Ήρθα για να δω αν είσαι καλά.
-Ωραία,τώρα το είδες,φύγε. Ήμουν νευριασμένη και ξεσπούσα πάνω του αλλά εκείνος αντί να φύγει, νευρίασε μαζί μου.
-Γαμωτο Ashley δεν μπορείς να διωχνεις πάντα από γύρω σου τους ανθρώπους που σε νοιάζονται.Γιατι δεν το καταλαβαίνεις επιτέλους ότι με αυτό το τρόπο κάνεις κακό στον εαυτό σου? Η φωνή του επιθετική αλλά συγχρόνως και προστατευτικη.
-Συγγνώμη Marcus ξέσπασα σε εσένα ενώ δεν μου έχεις κάνει κάτι,είπα μετανιωμενη ενώ ένιωθα τα μάτια μου να καίνε και δάκρυα να βγαίνουν.
Ήρθε, με πήρε αγκαλια,σκούπισε τα δάκρυα μου και είπε σιγανά
-Δεν πειράζει μικρό, έλα σήκω. Ηρέμησε και πάμε πίσω στους άλλους, θα έχουν ανησυχήσει.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Πρώτο κεφάλαιο λοιπόν.💕Άκομα δεν άρχισε η ιστορία και την έχω  ερωτευτεί.Μαζεψτε με.😭Οποτε αν σας άρεσε στηρίξτε την με ένα αστεράκι *☆* και κανένα σχόλιο💘*You just want attention ,you don't want my heart😂*

Φιλάκια,η συγγραφέας που σας αγαπάει πολυυ😍