The Dark Side.

Το μήνυμα.

Μου κράτησε σφιχτά το χέρι και με σήκωσε προσεχτικά.Ενιωθα το βλέμμα του να με καίει και ηταν τόσο υπέροχο. Προχωρούσαμε αργά,δίπλα-διπλα,χέρι-χερι. Κάτι ήθελε να ρωτήσει αλλά ντρεπόταν,το ενιωθα
-Τι θέλεις να με ρωτησεις?είπα
-Εμ..να..βασικα ηθελα να σε ρωτησω πώς και δεν έγινες χάλια από την μάσκαρα μετά από τόσο κλάμα; με ρώτησε μεταξύ αστείου και σοβαρού
-Δεν φοράω μάσκαρα, οι φυσικές μου βλεφαρίδες είναι, απάντησα βιαστικά
-Πλάκα κάνεις? Έχεις υπεροχες βλεφαρίδες μικρό,μου χαμογέλασε
-Πρώτον ευχαριστώ και δεύτερον,δεν είμαι και τόσο μικρή, μόνο 5μιση μήνες με περνάς, είπα ψευτοθυμωμένη και τον χτύπησα στην πλάτη. Φίλε έχει πολύ γεροδεμενη πλάτη. ΟΤΙΝΑΝΑΙ
-Αυτό λέω και γω, μικρό.Εβαλε το χέρι του γύρω από την μέση μου και με γύρισε έτσι ώστε να βλέπω απευθείας το πρόσωπο του. Μικρό μου,ψιθύρισε στο αυτί μου.Ναι,ίσως να ανατρίχιασα με το άγγιγμά του.
Αλλά ένιωθα ότι ερχόταν όλο και πιο κοντά μου μέχρι την στιγμή που τα χείλη του ακούμπησαν στα δικά μου.Ωστε αυτό θα είναι το πρώτο μου φιλί. Μερικά δευτερόλεπτα έκρηξης,πεταλούδες και τα σχετικά. Με είχε αγκαλιάσει με τα δύο του χέρια στην μέση μου και εγώ χαϊδεύα τις ατίθασα τοποθετημένες τούφες μαλλιών του.Ομως και αυτό θα τέλειωνε. Άρα νιώθει, σωστά?Αλλιώς για ποιον άλλο λόγο να έκανε κάτι τέτοιο?
-Πάμε Ashley,θα μας περιμένουν
Έπιασε απαλά τα δάκτυλα μου και μου χαμογέλασε για άλλη μια φορά.Δεν χορταίνω το χαμόγελο του.Φτασαμε πάνω & όλα εξελίχθηκαν κάπως ετσι:
-Συγγνώμη, έπρεπε να στο είχα πει,απλά φοβόμουν μήπως το πεις στην Alice,προσπάθησε να δικαιολογηθει ο Freddie
-Αα,ώστε δεν με θεωρείς και εμπιστη; τώρα φορτωνα πολύ.
-Όχι δεν εννοούσα αυτό.
-Δεν με νοιάζει τι εννοούσες, είπα κοφτά
-Ρε Ashley μην το κάνεις αυτό γαμωτο,συγγνώμη δεν έπρεπε να στο κρύψω, απλά ..
-Απλά δεν σε ενδιέφερε να το μάθω, πες το να τελειώνουμε,είπα επιθετικά
-Δεν είναι έτσι και το ξέρεις
-Και πως είναι Fred ,πως είναι?
-Δεν ήθελα να στο πω όχι γιατί μπορεί να το έλεγες στην Alice .Βασικά μπορεί να μου έλεγες ότι της άρεσε κάποιος άλλος και να έχανα κάθε ελπίδα και ίσως να μην με ήθελες μαζί της και ήξερα ότι έχεις μεγάλη επιρροή πάνω της,είπε σχεδόν κλαψουρίζοντας
Είχα αρχίσει να μαλακώνω.
-Είσαι χαζό γαμωτο,αρχικά δεν θα έλεγα τίποτα για να χάσεις τις ελπίδες σου και επίσης γιατί να μην σε θέλω με την Alice .Γιατί να μην θέλω τον κολλητό μου με την κολλητή μου?ειπα κλείνοντας του το μάτι.Κατάλαβε ότι θα είχε κάθε βοήθεια από μένα, αν και ήξερα ότι δεν χρειαζόταν.Ξεκινησαμε να πάμε προς τα παιδια.
-Είσαι καλύτερα τώρα;με ρώτησε διστακτικά η Alice
-Τυχερουλα, την κοίταξα πονηρά. Μου είχε πει ότι της άρεσε ο Freddie αλλά ποτέ δεν πίστευε ότι είχε ελπίδες.
-Τι λέτε παιδιά συνεχίζουμε όπως πριν;είπε η Sammy *Η ΆΚΥΡΗ *
-Why not? απάντησε ο Fred
-Εγώ ρωτάω είπε ο Christian και όλοι ξαφνιαστηκαμε.Γενικά ο Christian και η Jane είναι τα χαμηλών τόνων παιδιά της παρέας γιαυτό έχουν ταιριάξει κιόλας, είναι ζευγάρι εδώ και περίπου έναν χρόνο.
-Λοιπόν Adam,Θάρρος ή Αλήθεια ρώτησε ο Chris
-Θάρρος, είπε ο Adam σαν να ήταν το πιο αυτονόητο πράγμα στον πλανήτη Γη. Βασικα ο Adam το παίζει ο "και καλά γενναίος" της παρέας.
-Λοιπόν, έχεις το θάρρος να φιλήσεις στο στόμα οποίο κορίτσι διαλέξει η παρέα. Εκτός από την Jane φυσικά, είπε βιαστικά και η Jane χαμογέλασε.
-Ηρέμησε δεν θα σου κλεψουμε την κοπελα είπε ο Adam .Ποια λοιπον;είπε και μας κοιταξε
-Την Sammy φωναξαμε όλοι. Ήταν φανερό ότι κάτι παιζόταν μεταξύ τους και δεν θέλαμε να τους το χαλάσουμε
Το φιλί τους κράτησε λίγο παραπάνω από το αναμενόμενο και εμείς απλά καταλαβαίναμε ότι η παρέα συντομα θα είχε ακομα ένα ζευγαράκι.
-Εγώ ρωτάω,είπε θριαμβευτικά ο Adam.Marcus θα σου κάνω την τιμή να σε ρωτήσω Θάρρος ή Αλήθεια είπε υπεροπτικα
-Εμμ,θα πω Θάρρος, γιατί εσένα σε φοβάμαι στην Αλήθεια
-Κανονικά θα έπρεπε να με φοβάσαι και στο Θάρρος.Λοιπον έχεις το θάρρος να μας διαβάσεις το τελευταίο μήνυμα που μου εστειλες?
-Ούτε καν ρε Adam,τι θάρρος είναι αυτό? ρωτησε καταχλωμος ο Marcus
-Αυτό διαθέτει το κατάστημα, απαντησε ειρωνικά ο Adam
-Διάβασε το ,φώναξαν όλοι
Πιέζεται, άραγε τι να έλεγε το μήνυμα, γαμωτο, θέλω να μάθω αλλά καλύτερα να μην μπλεχτώ σε όλο αυτό.
-Καλαα,υποχώρησε ο Marcus
-Έτσι μπράβο,είπε με ύφος νικητή ο Adam
-Λοιπόν, ξεκινάω είπε ξεφυσώντας ο Marcus
"Όχι Adam δεν θέλω να πάρω τηλέφωνο την Sarah να βγούμε.Σου έχω πει εκατομμύρια φορές ότι καμία δε συγκρίνετε μαζί της.Ειναι τόσο γλυκιά,τόσο εξυπνη, τόσο υπέροχα διαφορετική από τις άλλες. Τόσο εύθραυστη σαν από πορσελάνη. Και είμαστε τόσο γαμημενα ίδιοι. Γελάμε τις ίδιες στιγμές, μιλάμε τις ίδιες στιγμές. Και σήμερα είμαι σίγουρος ότι θα είναι τόσο όμορφη.Οπως πάντα.Πως θες να στο εξηγήσω? Είμαι ερωτευμένος μαζί της. Και ξέρω ότι πρέπει κάποια στιγμή να της μιλήσω .Αλλά αν δεν της αρέσω καν,γαμωτο. Δεν μπορώ ούτε στην σκέψη. Μου άρεσε από την πρώτη στιγμή που την γνώρισα και αρχίσαμε να κάνουμε παρέα. Ο τρόπος που γελάει,τόσο όμορφο γέλιο. Και το υπέροχο χαμόγελο της.Ειναι πραγματικά τέλεια. Δεν θέλω καμιά άλλη γιατι δεν το καταλαβαίνεις, μόνο εκείνη, μόνο την Ashley,καμία άλλη. "
ΌΠΑ ΌΠΑ ΕΊΠΕ ASHLEY,ΤΟ ΑΚΟΎΣΑΜΕ ΌΛΟΙ ΈΤΣΙ?
Πρέπει να έχω γίνει πιο κόκκινη και από ντομάτα.Μετα το άκουσμα του ονόματος μου όλοι άρχισαν να σφυρίζουν και να φωνάζουν Marshley. Μας είχαν βρει shipname? Τι γίνεται εδώ πέρα?
-Σκάστε επιτέλους φωνάζει θυμωμένος ο Marcus .Μέσα σε δευτερόλεπτα γυρνάει και με κοιτάει με ύφος κουταβιου:
-Πάμε λίγο πιο κει,θέλω να μιλήσουμε, είπε γλυκά
Του χαμογέλασα και του έδωσα το χέρι μου.Κατεβηκαμε πάλι στο κάτω προαύλιο.Ημασταν μόνοι μας.*ΣΑΙΚΣ*
-Λογικά καταλαβες και από το μήνυμα τι θέλω να σου πω,είπε ντροπαλά
-Από το μήνυμα κατάλαβα πολλά είναι η αλήθεια, αλλά το  τι θες να μου πεις τώρα, δεν το κατάλαβα .ειπα μπερδεμένη
-Είσαι πολύ χαζή, μικρή,είπε γελώντας
-Ει,είμαι η καλύτερη μαθήτρια στο τμήμα, είπα και καλά πειραγμένη
Δεν μίλησε για λίγο μα η σιωπή έσπασε ξαφνικα:
-Σαγαπαω είπε και με κοίταξε απευθείας στα μάτια. Δεν ξέρω τι νιώθεις,ίσως να μην νιώθεις και τίποτα και αυτή να είναι η πιο άβολη στιγμή της ζωής σου,αλλά μικρό μου είμαι τόσο ερωτευμένος μαζί σου.
-Κι εγώ.Αυτό πρόλαβα να πω μόνο, πριν ορμήσει στα χείλια μου χωρίς σταματημό.Λες και έψαχνε στα χείλια μου τον εαυτό του.Τοσο απαλή αίσθηση.Σαν όνειρο. Είχα ονειρεύτει πολλές φορές αυτή την στιγμή και τώρα την ζούσα.Με αγαπούσε, ήμουν σίγουρη πια.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Χει κόσμε, 2ο κεφάλαιο τοσο γρήγορα,σας κακομαθαίνω.😂
Εξελίξεις βλέπω πάντως.👑 Συγχαρητήρια παρακαλώ στην κοπελίτσα που βρήκε το shipname.Δεσποινα εμφανίσου💕*Δεν ξέρω να κάνω ταγκ😭*
Αστεράκια και σχολιακια αυτονόητα😍*ΤΙΛΕΩΓΑΜΩ*

Φιλούθκια, η συγγραφέας που της λείπει η παρέα της στην Αθήνα 💘