When Ms. Cuss meets Mr. Too Good @____@

Chapter 50: Graduation Day.

Carl’s POV

Almost five years in highschool.

Kulang na lang ata imaster ko bawat year level.

Pero eto na ko ngayon.

Sa wakas.

Gagraduate na din.

“We’re proud of you Carl.” – Mommy & Daddy.

Sana proud din sakin si Irish.

Sana andito siya.

Kung sana pinakinggan niya lang ako.

Sana okay kame ngayon.

Sana kasama siya nila Mommy na proud sakin.

Sasabihin ko na sana sa kanyang handa na kong ipaglaban siya.

Kaso huli na ata ang lahat.

Ayaw na niya sakin.

She let me go.

“Anak you alright?” – Mommy.

“Opo.” – Ako.

“This is your day you should be happy.” – Mommy.

I should be happy.

But I really can’t.

After the prom.

After I heard what Ysh really feels that time.

That she wants to let me go.

Ayun I decided na bumalik na din samen at makipag-ayos sa Mommy ko.

*flashback*

“Pare ayaw na niya sakin.”

First time ko umiyak sa harap ni Lewis.

Shet.

Only Ysh made me cry like this.

“Tol, baka nabibigla lang yung tao.”

“Hindi. Ayaw na talaga niya.”

Ang tanga ko.

Ang tanga-tanga ko.

“Bakit kung kelan handa na ko?”

“Kung kelan ipaglalaban ko na siya.”

“Kung kelan decided na ko.”

“Tangina Lewis. Patayin mo na lang ako.”

Ngayon niyo lang siguro ako narinig magcuss ng ganyan.

Apektado talaga ko.

Sinubukan ko naman mabuhay ng walang Ysh.

Sinubukan ko.

Pero hindi ko kinaya.

Hindi ko talaga kaya.

*end of flashback*

Halos di ko na namalayan na nag pepledge na pala.

Biglang may kumulbit sakin.

“Pare ayos ka lang? umiiyak ka na naman.”

Pag kapa ko sa mata ko.

May luha nga.

“Okay lang yan Tol. Malay mo batiin ka naman niya mamaya.”

Patuloy lang akong aasa.

Aaantayin ko pa din siya.

Hindi ako susuko agad.