Waves

Alyssa ~ Laat me los!

Alyssa,

"Great!" Denk ik bij mezelf. Tuurlijk kwam die jongen van de grot langs lopen, tuurlijk komt dat dronken kind ons achterna. Tuurlijk besluit Adam ons alleen te laten. En tuurlijk loop ik nu hand in hand met de jongen die mijn schuilplaats heeft ingepikt. En hij laat mijn hand niet los. Ik kijk naar de grond terwijl ik loop en vervloek de kat die ineens voor onze voeten sprong. Daardoor loop ik nu hand in hand. Mijn donkere haar hangt voor mijn gezicht als een gordijntje. Ik gluur vanuit mijn ooghoeken naar hem. Hij kijkt glimlachend voor zich uit. Staart in de verte met een griezelige grijns op zijn gezicht. 

Ik probeer voor de duizendste keer mijn hand los te trekken. Maar het enige resultaat is dat hij mijn hand nu helemaal fijn knijpt. Dan breng ik maar mijn andere hand naar mijn gezicht en veeg het haar dat er daarnet nog voor hing achter mijn oor. De jongen blijft staan en kijkt me vragend aan. Mijn hand nog steeds vast houdend. Ik haal mijn schouders op. 'Ik kan moeilijk met deze hand.' En ik knijp even in zijn hand. 'Mijn haar uit mijn gezicht vegen.' Hij grinnikt even en laat eindelijk mijn hand los. Ik stap automatisch een klein stukje opzij en loop verder. Het duurt even voordat ik door heb dat ik alleen door loop. Ik blijf staan en draai me om. Zo'n 20 meter terug staat de jongen, waarvan ik, besef ik nu, nog steeds de naam niet weet stil. Ik zucht dramatisch en loop terug. 'Wat is er?' Zeg ik geergerd. 

Hij glimlacht naar me. 'Haal die stomme lach van je gezicht, je maakt me bang.' Hij grijpt mijn hand beet en trekt me mee de duinen in. 'Wat doe je stomme zak!' Schreeuw ik maar hij blijft me mee trekken. 'LAAT ME LOS.' Schreeuw ik en ik laat me op de grond vallen.

Iets hards raakt mijn knie en een warme vloeistof stroomt over mijn been. Hij stopt en sleept me opzij. We liggen nu achter een duin. 

'Ah, Jessica, hij kan echt niet ver weg zijn. Geloofff me, Gail gaat heus niet vreemd hoor.'  De jongen pakt mijn hand vast. Zijn hand bibbert, alsof hij een beetje overstuur is. Ik hoor een meisje een snuifje maken. 'Hoe kan jij dat nou weten? Wat als hij me gezien heeft met Axel? Nou, Angie.' Het andere meisje spreekt de naam vol walging uit. Het veroorzaakt me de rillingen. Gail knijpt nu in mijn hand. Steeds harder en harder. 'Hij heeft je niet met Axel gezien, Jess.' Zegt Angie. 'Nou hoe weet je dat zo zeker?' Ik hoor dat meisje Angie zuchten en haar tegen haar vriendin zeggen: 'Omdat je ergens in de duinen lag, in het donker. Waar niemand je kon zien flikflooien met Axel. Dus.' De jongen uit de grot knijpt nu mijn hand fijn. 'Je doet me pijn!' Fluister ik. Ik zie alleen zijn gestalte. Hij lijkt wel een soort van schim. Hij zit daar maar, in de kleermakerszit. Met mijn hand vast. Hij is zo wat versteend. 

'Ja en, Gail is nergens te vinden. Als hij me wel gezien heeft, dan ben ik hem kwijt. Daar gaat mijn kans op roem en rijkdom.' Ik wordt nieuwsgierig en probeer omhoog te krabbelen. In het schemerlicht van de lantaarnpaal zie ik een meisje met lang golvend blond haar en eentje met kleine zwarte krulletjes. Meer zie ik niet want de jongen trekt me naar beneden. Ik werp hem een boven blik toe, wat hij niet kan zien. Want het is donker. 

De stemmen verstommen langzaam en daarna is het stil. 'Wat is jou probleem?' Roep ik terwijl ik opsta en het zand van mijn kleren afschud. Mijn been klopt. Allemaal door deze vreemde kerel. 

'Dat waren Jessica en Angie.' Zegt de jongen terwijl hij ook opstaat. 'En Jessica is mijn vriendin. Nouja, mijn ex vriendin.' 'Oh sorry.' Zeg ik een beetje schuldig. We lopen samen weer terug naar het pad. 'Je hoeft je niet schuldig te voelen hoor Ally.' Ik verstijf. 'Hoe weet je mijn naam?' 

'Je broer zei het daar straks.' 'Dat is niet eerlijk. Jij weet mijn naam, nouja mijn naam, mijn bijnaam. En ik weet niets van jou.' De jongen grinnikt. 'Ik ben Gail, aangenaam.' Hij steekt zijn hand uit. Ik pak hem aan en schud hem. 'Hallo Gail, ik ben Alyssa, leuk je te ontmoeten.' 'Het genoegen is geheel aan mijn kant.' Ik grinnik even om zijn bekakte taal gebruik. 'Je praat bekakt' zeg ik, als hij vraagt waarom ik lach. 'Wie is Axel?' Vraag ik hem. Hij blijft staan en kijkt me aan.

'Axel is mijn beste vriend. Die klootzak.'