Uykum Gibi Gelsen

herkes hasret...masal gibiydi oysa...

Gün güneşe hasret kalmış,
Ruhum yaşamayı bırakıp oyuna dalmış...
Adı acı olsundu, benim adım aşkmış,
Masal gibi severdim, bir varmış bir de varmış.

Aşk derlerdi bana, aşktım ben.
Yakardım bazen, bazen çok üzerdim bilmeden,

Yüreğim Eylül kokar, avuçlarımda hasretler,
Yüzüm hep yaz, hep neşe, dokunamazdı nefretler...
Aşktım ben. Hani şu büyük dediklerinden.
Gel de çok seveyim seni be kadın,
Yüreğinin en çok aşk kokan yerinden...

Kendi kendime aşk yaşadım bazen kime aşık olduğumu bilmeden,
Nefret ettim kendimden ağlayan gözlere aldırış etmeden,
Çünkü başlı başına, tek başına aşktım ben,
Kırıp döken, çocuk gibi seven, çocuk gibi küsen...

Gel de büyüt beni artık, her kimsen, neredeysen,
Gel de büyüt beni şimdi, çok sev, hiç bırakma,
Ruhunu doyurayım, dünyanın en güzel kadını yapayım seni, gel...
Gel çünkü kendi kendime aşkım ben...