Ruhumun prensi

RP~1

Hikayem kesinlikle kötü çocuk hikayesi değildir.. Önemle duyrulur bdbdbdbd :))) Mizahi anlatım yoğunlukla olacaktır canlar şimdiden iyi seyirler bsbsnsn. 'ne izleyeceğiz ki' dediğinizi duyar gibiyim bsbbbs.

Kuş sesleriyle uyandım demek çok isterdim ama üzgünüm diyemem çünkü davul sesiyle uyandım.

"Yuh artık ya nerede görülmüş, davulla kız uyandırıldığı?" Dedim hala gözümü açmadan sitem ederken.

Yiğit'in kıkırdamasını duyunca anladım ki bizim salaklar gelmiş. Bu nasıl arkadaşlık diye siz sormadan ben söyleyim. Böyle bir arkadaşlık bssbbsb. Tamam durun gitmeyin, böyle bir arkadaşlık derken, biz birbirimizi arkadaş değilde kardeş olarak görüyoruz. Çok yakınız, samimiyiz. Birbirimize aptalca şakalar yapıyoruz çünkü bu bizim yakınlığımızdan.. Tam bir hafta önce Bursa' dan ev tuttuk, lise için.. Ve bugün on birinci sınıfın ilk günü kahretsin! Nasıl unuturum ya?

Hemen yataktan kalkıp, gözümü ovmaya başladım.

"Vay vay vayy. Hemen de kalkarmış. Ne olur canım ya lisenin ilk günü geç kalırsak en fazla Zehra hoca bizi derse almaz en fazla ne olabilir ki dimi Yiğit?" Dedi Elçin, Yiğit'e bakıp onay beklerken.

"Kesinlikle"

"Siz şimdi susun, sizinle sonra görüşeceğim davulla uyandırılmak ne demek!" Deyip yalandan sinirli bir bakış atıp, lavaboya gittim. Lavaboya girdiğimde içerden Yiğit ve Elçin' in kırkırdamalarını duyabiliyordum. Sinirlenip, ne kadar saydırsamda seviyordum ben bu malları ya. Küçüklük arkadaşıydık biz üçümüz. Küçüklükten beri birbirimizi asla yalnız bırakmamıştık. Birimiz üzüldüğünde onunla ağlar, mutlu olması için elimizden gelenin fazlasını yapardık. Biz üçüzüz kardeş! Bizi ayıramazsınız!

Aynada kendime şöyle bir baktım. Saçım pek dağılmamıştı. Saçım uzun uğraşlar içinde balıksırtı yapıp, az bir makyajla karar kıldım. İyi ki içeri girmeden önce okul kıyafetlerimi almayı unutmamıştım. Bunun için tekrar tekrar öptüm kendimi. Derken elimi öpüp yanağıma dokundum bsbsbsb.

Lavabodan çıkıp, odamı topladım. Büyük ihtimal bizimkiler aşağıda olmalılardı. İşimi halledip, aşağıya indim. Bizimkiler üslerini giymişler, masada kahvaltı yapıyorlardı. ' lanet olası yazar başka nerede yapabilirler' dediğinizi duyar gibiyim aa lütfen ayıp :))  Yanlarındaki mor sandalyemi kapıp oturdum. Evet doğru tahmin mora aşığım, en sevdiğim renk. A evet biz çıkıyoruz. Teşekkürler canım, hayırlı olsun dediğin için.

" Hazır sofraya otur zaten nerede o marifetli Dolunay?" Dedi Elçin yalandan kızarken.

" Cevap vermediğine göre burada değil Elçin, olduğu zaman söylersin aklında tut." Dedim dil çıkartıp.

" Laf mı soktun sen şimdi ha ha ha ni kadarda komik!"

" Nasıl anlarsan şişko." Dedim göz kırpıp.

Elçin'in eli hemen karnına gitti. Kesinlikle ama kesinlikle şişko değildi. Mankenleri bile kıskandıracak fiziği vardı. Hani şu benim bile kıskandığım fiziklerden. Ne bir dakika yanlış yazdım ya ben niye kıskanayım ki alla alla tabiiki de kıskanmıyorum bi kere tamam sus konu kapandı.

"Ben şişko değilim tomom mu?"

"Tomom."

"Yeter lan susun da kahvaltınızı yapın yoksa geç kalıcaz ilk günden." Dedi Yiğit gülümsemeyle. Smile ol yavruuumm. Tamam vurmayın sustum.

Geri kalan zamanı sessizce kahvaltı yaparak geçirdik. Kahvaltı bittiğinde de Elçin' nin zoruyla beraber topladık. Ne olur yani sen toplasan şisko, normal kilonun bir üstü, zayıfın tersi kız.

~~~

"Dolunay, hadi be kızım" dedi Yiğit öfleyerek.

" Tamam geliyoruuuuuum." Dedim 'u' harfini uzatarak. Tam çıkacakken saçım bozulduğu için tekrardan yapmak zorunda kalmıştım. Elçin ve Yiğit dışarda kapının önünde bekliyordu. Sıkılmışlardı burada beklemekten pis gıcıklar.

Dışarı çıktığımda, bana ' hele şükür gelebildin' bakışları attılar.

" Hadi bakalım hazır mıyız okulun ilk gününe?" Dedim heyecanla.

Bana heyecanla baktılar. Ve arabaya doğru yürümeye başladık.

Çekilin lan ÜÇÜZLER GELİİİİYOOR!

İlk bölümün sonuna geldik. Geldiniz. Geldiler. Neyse.. inşallah beğenmişsinizdir :)  biraz kısa oldu ama ilk bölümüne verin nsnsbsb

Zaman ayırdığınız için teşekkürler  ballar ;)) yorumlarınızı bekliyorum. Milyon galllpppp ve milyon çiçek :)) neden çiçek dediğinizi duyar gibiyim?