içimdeki karanlık

Sigaranın Huzurunu Seviyorum

Yalnızlığı dibine kadar yaşıyorum. Önceden yalnızlıktan korkardım şimdi ise müptelası oldum. Ben yalnızlığımı kitap okuyarak, resim çizerek hafifletiyorum. İnsanlardan tiksiniyorum. Kalabalık ortamlardan kaçar oldum. En ufak sesleri bile duymak istemiyorum. Hiç kimse umrumda olmuyor. Ne dediklerini umursamıyorum. Hayatıma yön vermeye çalışıyorlar bildiğimi okuyorum. Çok sigara içiyorsun diyorlar aldırış etmiyorum. Ben güneşin doğuşuna ve batışına karşı yakılan sigaranın verdiği huzuru ve mutluluğu kimse veremiyor. Belkide bu yüzden yanlızım bilmiyorum.